Voor leuke 40+ vrouwen met stijl
Inge van der Steeg

Nouveau's Inge vertelt: 'Zó ging mijn ooglidcorrectie'

Inge vindt een ooglidcorrectie eng, maar gaat er tóch voor: 'Gisteren leek dit nog een heel goed idee, nu twijfel ik opeens.'

Inge van der Steeg

Gisteren las je al hoe Nouveau's Inge veel last had van overhangende oogleden, maar twijfelde over een correctie. Ze besloot er toch voor te gaan en nu is het zo ver.

Om acht uur moet ik me melden bij Velthuis kliniek. Van tevoren moet ik een relaxpil innemen: Oxazepam. Behoorlijk a-relaxt vind ik, want daarvoor moet de wekker op zes uur. Ik lig echter al vanaf vijf uur wakker, bang om mij te verslapen. Op tijd en ontspannen rijd ik richting Velthuis kliniek in Amsterdam Zuidoost. Ik meld mij bij de receptie en mag gelijk meelopen naar de operatieafdeling.

Mijn ontspannen gevoel is gelijk weg als ik het operatieschort en bijbehorende cap aandoe. Dit ziet er wel heel serieus uit. Wat gisteren nog een heel goed idee leek, is nu opeens een hoofd vol twijfels. Veel tijd krijg ik daar echter niet voor.

Drs. Erik Laban komt binnen om mijn ogen af te tekenen waarna ik word meegenomen naar de operatiekamer. Liggend op de operatietafel legt dokter Laban op een rustige manier nogmaals uit wat er precies gaat gebeuren. Daar lig ik dan. Met allemaal zwarte lijntjes op mijn oogleden.

Klein prikje

Het moment is daar. Gespannen lig ik te wachten op de eerste prik in mijn rechter-ooglid. Ik voel een klein prikje en zet mij schrap voor wat verder gaat komen. Maar er komt niets meer. Dit was het. Dit was de eerste prik en de tweede en derde voel ik al helemaal niet meer. Ik voel mijn ooglid dikker worden en begin te tranen, maar geen pijn.

Langzaam trekt de gespannenheid uit mijn lichaam. Dit kan ik aan! Laban vertelt rustig wat hij doet en voordat ik het weet, laat hij mijn rechteroog rusten om te beginnen aan mijn linkeroog. Huh?! Is het nu al klaar? Zo snel? Nee, nog niet helemaal. Er moet straks nog gehecht worden.

Tweede ooglid: hetzelfde ritueel. Hierna begint Erik met hechten, terwijl ik heerlijk ontspannen op de operatietafel lig. Heb ik mij daar nou zo druk over gemaakt?

Kiplekker

De operatie is achter de rug en ik word meegenomen naar de verkoeverkamer om bij te komen van de behandeling. Hoezo bijkomen? Ik voel mij kiplekker. De verpleegster brengt mij even later naar de wachtkamer, waar man en zoon aan de koffie zitten. We kunnen naar huis.

In de auto kijk ik voor het eerst in de spiegel en zie twee dikke oogleden met bescheiden hechtpleistertjes om de hechtingen te beschermen. Weer een stap op weg naar mijn nieuwe ik. Een jaar geleden nam ik mij voor om 15 kilo af te vallen en mijn ogen te laten liften. Deel 1 is gelukt en voor deel 2 heb ik nu de eerste stap gezet.

Wordt vervolgd...

P.S. Het pilletje om rustig te worden blijk ik achteraf helemaal niet te hebben ingenomen. Het ligt nog steeds op mijn nachtkastje :-)

Nouveau i.s.m. Velthuis kliniek.

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in