Kijk, hier knapt een vijftiger van op

Wies, zelf 52, heeft nogal een verkeerd beeld van 50-pussers. Anderen soms ook.

Vrouw van 52 valt van fiets. Als ik zo’n bericht in de krant lees, zie ik altijd een oudere dame voor me, netjes gekleed, met een beetje tuttig kort haar, misschien niet meer heel handig met de fiets. Het duurt altijd een paar tellen voor ik me realiseer dat ik zelf zo oud ben. Ik associeer mezelf totaal niet met die vrouw op leeftijd. Wat raar toch dat ik zo’n verouderd beeld heb van de vijftiger. En ik weet dat ik niet de enige ben. We denken bij iemand van middelbare leeftijd al gauw aan onze oma’s van toen.

Lees ook: Wies' blog: 'Gezond eten is leuk, maar je kunt ook overdrijven' 

Datzelfde oude beeld heb ik ook altijd bij de 50+ beurs. Ik denk meteen aan rollators, sta-op stoelen en looprekken. Ik zie vrouwen voor me die gezellig met de buurvrouw de hele dag een plaid aan het breien zijn voor hun kleinkinderen. Niet aan hippe actieve types die nog druk met hun carrière bezig zijn, uitgaan met vriendinnen en van de ene kant van de stad naar de andere kant sjezen. Toen ik las dat de 50+ beurs er weer aan kwam, dacht ik: nu moet het maar eens afgelopen zijn met dat vooroordeel. Hoezo zou die beurs niet wat voor mij zijn? Ik ben toch 50+? En zo ging ik afgelopen week naar de Jaarbeurs in Utrecht, gewoon om eens te kijken. Misschien zou ik er inspiratie opdoen.

Ik was nog geen drie seconden binnen of ik stuitte op een stand met scootmobielen. Toen ik om me heen keek, werd het me al snel duidelijk: de gemiddelde leeftijd lag hier rond de zeventig. Alle exploitanten die er stonden, verkochten iets voor de oude dag, voor gepensioneerden. Tientallen reisbureaus, nieuwe hobby’s, leren tuinieren, zinvol de dag doorkomen. Niet gek dat hier geen vijftigers op afkomen. Die zijn druk met werk of andere dingen. Het beeld dat ik van tevoren had, klopte dit keer dus volledig. Ik moet maar eens een brief schrijven aan de directie dat ze de 50+ beurs beter 67+ beurs kunnen noemen. Dan is er helemaal niks mis mee.

Toch was mijn bezoek niet voor niets. Sterker nog, ik vond het fantastisch. Ik heb me in tijden niet meer zo jong gevoeld. Man, wat vond ik mezelf kwiek, fit en hip. Heerlijk om eens een keer niet de meeste rimpels te hebben van iedereen. Bovendien werd ik heel gelukkig van het idee dat er nog zoveel te beleven valt als je stopt met werken en dat er zo ontzettend veel ouderen zijn. Tegen de tijd dat ik zeventig ben, zijn er nog veel meer zeventigers dan nu en kunnen we met z’n allen leuke actieve dingen gaan doen. Ik kijk er al naar uit. Over pak 'm beet 15 jaar ga ik graag weer naar de 67+ beurs. Dan mag hij van mij gewoon weer 50+ beurs heten. Daar doe ik niet moeilijk over.