‘Ja, laat jongens jongens zijn!’

Tenzij je deze week onder een steen zonder wifi gelegen hebt, denk ik niet dat je het hebt kunnen missen: de nieuwe campagne van SIRE: “Laat jij jouw jongen genoeg jongen zijn?” 



Hierin zeggen ze, onder andere, ‘jongens en meisjes zijn gelijkwaardig maar niet hetzelfde’. Een zin die ik jaren geleden al door mijn psycholoog hoorde uitspreken: ‘Iedereen is gelijk maar je bent niet hetzelfde’. Fijn dat ze dat in ieder geval wel goed hebben bij SIRE want verder vind ik het de slechtste campagne ever zonder enige toegevoegde waarde.

Dinsdagavond, één dag na de lancering, mocht een dame van SIRE al aanschuiven bij Beau van Erven Dorens tijdens zijn programma RTL Summer Night. Daar probeerde ze recht te breien wat overduidelijk zo krom is als een banaan. Haar ‘mooiste’ uitspraak, en dat staat heel bewust tussen aanhalingstekens: ‘We gaan uit van de gemiddelde jongen’.

Heeft ze dan helemaal niet geluisterd naar Koningin Máxima? De gemiddelde Nederlander bestaat niet (!) Zoals wij thuis altijd zeggen ‘one size fits no one’. En dat geldt niet alleen voor kleding en schoenen, het geldt ook, of misschien wel juist, voor mensen. Bovendien ken ik genoeg mensen met kinderen om te weten dat die er allemaal van overtuigd zijn dat hún kind uniek en speciaal en bijzonder is. Álles, behalve ‘gemiddeld’. Ouders tuimelen ook over elkaar heen in het constant bevestigen van hun kind in zijn/haar uniek zijn. Dus wie wil er in vredesnaam nog worden getypeerd als ‘gemiddeld’?

Oké, er zijn uitzonderingen. Daarvoor hoef ik maar naar mezelf te kijken. Mijn ouders vinden geloof ik niet zo heel veel uniek, speciaal en bijzonder aan mij. En hé, ik ben toch een grote meid geworden ;)

Maar waar het om gaat, is dat we na jaren van praten over, en motiveren van, jongens en meisjes dat ze mogen zijn wie ze zijn, dat jongens met poppen mogen spelen en dat het oké is om te huilen, dat meisjes in bomen mogen klimmen en dat het oké is om je stem te verheffen, we ineens weer teruggaan naar stereotypen. En met ‘we’ bedoel ik natuurlijk ‘ze’. Die van SIRE.

Wat is er in vredesnaam mis met ‘Laat ieder kínd zichzelf zijn’?

Want er valt misschien heus wel wat te zeggen voor het argument dat de kinderen van nu te veel betutteld en beschermd (én verwend) worden. Dat kinderen meer gelegenheid moeten krijgen om hun grenzen te verleggen, (verantwoorde) risico’s te nemen, en dat er niks mis mee is met af en toe een gat in een spijkerbroek dat er nog niet zat bij de aanschaf. En een schaafwond, daar ga je ook niet dood van. Dus ja, laat kinderen vooral lekker voetballen, bomen klimmen en ‘urban jumpen’.  Maar wel allemaal! Jongens én meisjes, ze zijn namelijk gewoon ‘mens’. Maar wel alleen de jongens en meisjes die dat leuk vinden. Want er zijn ook jongens en meisjes die liever met hun neus in een (kleur-)boek zitten. Daarvoor kijk ik nog maar een keer naar mezelf. Vanaf mijn vierde kreeg ik boeken voor Sinterklaas en Kerst. En in januari, op mijn verjaardag, werd dat nog een keer dunnetjes over gedaan zodat ik voor een heel jaar leesvoer had. Ze liggen nog steeds op zolder, de wereldberoemde jeugdboeken van Lekturama. ‘De Negerhut van  Oom Tom’ van Harriet Beecher Stowe? Anyone?

En @Beau, en alle andere ouders / verzorgers / opvoeders die het met hem eens zijn: Ik snap wat je zegt over ‘dat vermaledijde scherm’ maar ook dat hoort er nu gewoon bij. We leven in een digitaal tijdperk, en persoonlijk vind ik het geweldig om te zien dat een 3-jarig meisje precies weet hoe ze met een klein mollig wijsvingertje de weg weet op YouTube om zo haar favoriete filmpjes te kijken. Liefst 200 keer. Das dan wel weer een beetje zielig voor de andere mensen in de kamer, maar ja, wij zetten onze favoriete nummers ook op ‘repeat’. En vind je dat ze te veel bezig zijn met hun scherm en te weinig met ‘bomen klimmen’?  Trek iets makkelijks aan en ga sámen wat leuks doen!  O ja, en ‘s avonds samen zorgen voor het eten en de afwas hè? Want ook dat is voor iedereen ;) 

Dus ja, laat jongens jongens zijn. Ja, laat meisjes meisjes zijn. Laat iedereen zijn meest gelukkige en mooie zelf zijn. Dat lijkt míj nou een mooie campagne.