Hèhè, eindelijk winter!

Afgelopen weekend ging de wintertijd in, en ik hoor daar veel mensen over klagen: in het donker naar het werk en in het donker thuiskomen, kinderen die helemaal niet langer slapen maar gewoon een uur eerder aan je bed staan te springen, geen lange zwoele zomeravonden op een terras meer (oké, dáár ga ik in mee) en fladderjurkjes en slippertjes die geruild worden voor coltruien en laarzen.

Het ligt ongetwijfeld aan mij, maar ik vind de winter(-tijd) juist een klein feestje, want:

• Langer slapen: hoe fijn is dat! Kindvrij zijn is zo gek nog niet en de katten slapen toch langer dan wij ;)
• Lange avonden: de kaarsen en waxinelichtjes mogen aan. Niet dat ik dat in de lente, zomer en herfst niet doe maar nu zié je tenminste ook dat ze branden.
• Nog meer lange avonden betekent tijd voor die stapel ongelezen boeken. En wat dacht je een Netflixmarathon met Lief! Heerlijk met hapjes en wijntje op tafel, wij languit op de bank en genieten maar.
• Het wordt koud: lekker chili maken!
• Het blijft koud: finally, ik kan mijn nieuwe mooie wollen coltruien –die ik twee maanden geleden al gekocht heb– aan.
• En als het écht koud wordt, mogen ook de laarzen en faux leren broeken weer uit de kast.

Verder mag de open haard weer branden. Vinden de poezebeesten volgens mij ook überluxe want die verkassen dan acuut van hun vaste slaapstek naar de stoel bij de haard.

Al die ‘zomeravondfeestjes’ zijn voorbij. Kan ik tenminste zonder smoezen te hoeven verzinnen gewoon thuis blijven want djeez het zijn er altijd veel. Scheelt bovendien ook de nodige alcoholische calorieën.

Lief en andere mensen profiteren overigens ook van mijn liefde voor de winter want ik heb nu weer zin om te koken en te bakken. Vooral bakken. Dus is er elke week wel een appeltaart of een bananenbrood. Of allebei. Dat Lief en al die andere mensen dan elke keer een calorietje of 300 extra naar binnen werken is geheel voor eigen verantwoording. Ik vind bakken namelijk leuker dan eten en dan is het hebben van collega’s enzo best handig: ik geef het weg, zij blij, ik blij en alles gaat op.

Er is trouwens nog een reden dat ik blij ben met de dalende temperaturen, maar die hang ik niet persé aan de grote klok. Heeft iets te maken met mijn ‘interne thermostaat’, ook wel bekend als de overgang. Die lijkt namelijk definitief zijn intrede te hebben gedaan en sindsdien is mijn thermostaat ietwat ‘van slag’. Tenminste, dat is wat Lief zegt, maar het kan natuurlijk net zo goed zíjn temperatuurregelaar zijn die van het pad af is. Maar hoe dan ook: ik heb het nu niet meer de hele tijd zo gruwelijk warm. Ik heb het nu gewoon ‘lekker’. Vanmiddag zag ik mensen in een winterjas mét wollen muts terwijl ik in mijn sportschoolkloffie buiten liep.

Een ander voordeel van de kou is dat die vermaledijde muggen en wespen weg zijn. Halleluja! En over ‘kou’ gesproken: volgens mij besparen we nu bákken met geld omdat ik niet meer de hele dag, én nacht, de airconditioning aan heb staan. Ik voorzie ineens een ‘shopping spree’.

Tel daarbij op dat over een maandje die man-met-paard-en-pieten weer naar Spanje is en dat ik dan eindelijk ‘los’ kan op kerstmis en je begrijpt dat ik een gelukkig mens ben. Heerlijk een heel weekend fröbelen aan de kerstboom en ons huis omtoveren tot een wit, zilveren en turquoise kersthuis. Daar kan ik écht van genieten, en als alles dan klaar is, samen met Lief een mooie strik bovenin de boom zetten. Dán een zoen, en daarna een wijntje. Gezellig met een hoofdletter ‘G’. Kneuteriger wordt het niet.

En de spreekwoordelijke kers op de taart? Dat is de wintersportvakantie in maart met lieve M & R waar ik ontzettend naar uitkijk. M’n MoonBoots staan al klaar! ;)

Heb ik dan helemaal niks te mekkeren over deze tijd? Jawel hoor….ik ben nog op zoek naar een wow-jurk voor het ‘black tie’-feest met Oud & Nieuw. En voor je met je ogen hebt geknipperd zijn alle mooie nieuwe outfits de winkels alweer uit dus dat is wel een dingetje. Maar, zoals mijn Lief zegt: ‘Dat is met recht KOHN’: “Klagen Op Hoog Niveau’.

Maak er een fijn weekend van!