'Die 5G-chip in mijn arm werkt hartstikke goed, joh!'

Ik liep er al een poosje over te denken: Is het nu een goed idee of niet? Wat als het niet werkt? Of alleen maar op bepaalde momenten of bepaalde plekken? De dekkingsgraad is wel van belang. Maar sinds gisteren voel ik het aan elke zenuw in mijn lijf: het werkt!

Deze kritische denker die graag zelf haar mening vormt, heeft een 5G-chip in haar arm laten zetten en is nu een wandelende zendmast. Ik heb ineens richtingsgevoel ontwikkeld! Dat is natuurlijk het Google-navigatiesysteem, zat er gratis bij. En, ik voel de beschermende nabijheid van Bill Gates de hele dag. Nu maar hopen dat hij niet vergeet elke maand mijn software te updaten, want anders ga ik serieus vreemd gedrag vertonen.

Je raadt het vast al: Ik heb mijn eerste vaccinatie gehad.

Op naar Maastricht

Want gisteren was het dan eindelijk zover: ik was aan de beurt voor mijn 1e Covid19-enting  en mocht me daarvoor melden bij het MECC in Maastricht. En ja, het was een doodgewone maandag, maar voor mij was het een feestje. Ik realiseer me dat het wat zweverig kan klinken maar ik was écht blij. Tuurlijk, ik ben eerder gevaccineerd: rode hond, pokken, mazelen, kinkhoest, polio - maar daar weet ik niks meer van. Toen was ik maximaal drie jaar oud ofzo en ik heb er werkelijk geen één herinnering aan. Zelfs niet of ik heb gehuild of een lolly kreeg.

‘Levensgevaarlijk zo’n vaccinatie!’

Ik volg de online discussies over vaccineren soms met ergernis, maar meestal met vermaak. Dat we niet weten wat we ingespoten krijgen, dat het levensgevaarlijk is, en o wee, de gevolgen op lange termijn. Ik kijk dan ook naar de profielen, of, als het ‘live’ is, naar de persoon tegenover me en wat ik daarvan weet. Als mijn hoofd ernaar staat, ga ik de discussie nog weleens aan. Want er gaan dan de nodige gedachten door mijn hoofd:

Je gebruikt botox, fillers.

Je hebt siliconenborsten.

Je rookt, je drinkt alcohol.

Je bent fan van fast food.

Je gaat onder de zonnebank.

Je slikt weleens een ‘feestpilletje’

Kritisch lezen leert een mens veel

En dan tóch serieus een grote mond opzetten over hoe gevaarlijk dit vaccin is? Dat we niet weten wat het over vijf of tien jaar doet? Hoé dan?! Maar echt… ik kan daar gewoon niet bij. En meestal verspil ik mijn energie er dus ook niet aan, maar soms wint mijn ergernis het van mijn verstand en ga ik er tegenin. Vervolgens word ik bedolven onder linkjes waaruit blijkt wat voor dom schaap ik ben dat ik klakkeloos mee ga in de mainstream media. Navraag leert me dan in álle gevallen dat hun kritische onderzoek de uitgebreide google-tocht-van-1-dag was. Vaak de speciale aanbieding daarvan: Facebook en YouTube. Tsja, wat valt daar tegenin te brengen? Elke gek z’n gebrek zullen we maar zeggen.

Gelukkig komen we evengoed dag voor dag een stapje verder: Gezellig samen (uit) eten met vrienden, normaal sporten, en straks weer zonder nadenken aanraken en een knuffel geven!

Lief en ik hebben het in ieder geval gevierd met een sushi-date in Aken (D), toch nét iets beter dan een lolly ?

PS: Lieve mensen van de vaccinatie-locatie op het MECC in Maastricht: dank voor de vriendelijke ontvangst, de rust en de snelheid waarmee jullie werken, en vooral voor het zetten van die prik!