Lieve vrouwen, ik heb een gewetensvraag voor jullie...

Bij Nouveau hebben we ‘sisterhood’ hoog in het vaandel staan. In de praktijk betekent dit dat de vrouwen die mee, aan en voor Nouveau werken, in welke hoedanigheid ook, andere vrouwen graag zien shinen. We vinden het super als een vrouw een mooie opdracht binnenhaalt, een geweldig interview mag doen, viral gaat met een column/artikel. We gunnen elkaar oprecht succes, en waar nodig en gewenst geven we elkaar een zetje en/of advies. Soms is dat ook een schouder, een wandeling en een goed glas wijn, al naar gelang de situatie.

Van flow naar blow

Het gaat deze verkiezingen veel over gendergelijkheid, over vrouwen die elkaar supporten. Super fijn! Ik was al helemaal in een positieve flow, dacht dat we in een soort van stroomversnelling zaten waarin vrouwen elkaar helpen en motiveren. Gisteren, maandag 8 maart, was het Internationale Vrouwendag en regende het positiviteit. Hallelujah!

Maar dat was toch iets te rooskleurig gedacht. Een uurtje op Facebook zorgde ervoor dat ik heel snel weer met mijn sneakers op de grond stond. Tikje teleurgesteld wel. Boos, dat ook. Zo boos dat ik twee personen heb gerapporteerd bij Facebook door hun opmerkingen over een vrouw. Eén daarvan notabene zelf een vrouw.

Ik dacht écht dat we het er hier in dit land over eens waren dat we meer vrouwen op belangrijke posities willen. Dat we voor de aanstormende generaties jonge vrouwen willen dat ze weten dat ze álles kunnen worden: straaljagerpiloot, marinier, bankier en ja, óók minister-president. Beroepen die vroeger toch echt als ‘mannenberoepen’ werden beschouwd, maar waarvan langzaam duidelijk wordt dat óók vrouwen die functies meer dan prima kunnen invullen.

Jij, ik, we zijn zelf wandelende voorbeelden

So far, so good. Tót je je realiseert dat 10% van alle tweets aan vrouwen in de politiek  haat en seksisme bevat. Ook van vrouwen. Ook op Facebook en Instagram. En door dat laatste zakt de moed me dan weer in die sneakers.

Want wat voor voorbeeld geef je aan de jonge vrouwen in je omgeving? Als je Alexia uitmaakt voor ‘hautain wicht’, voor ‘zoveelste domme prinses die haar diploma cadeau krijgt’?

Wat voor voorbeeld geef je door Kaag, Yeşilgöz-Zegerius en Westerveld uit te maken voor rotte pudding, liegende VVD-k*t, en terrorismeho*r?

Denk even na voor je begint te typen

En ik hóór de reacties al: vrij land! / mijn mening! / vraagt ze zelf om in die functie!’ Maar vind je dat écht? En hoe denk je dan dat we verder komen als vrouw? Hoe denk je dat we meer vrouwen in de politieke arena krijgen als we zo met elkaar omgaan? Hoe leg je aan je dochter/zusje/buurmeisje uit dat je zulke dingen zegt?

Een andere vrouw affakkelen op uiterlijk. Ik kan er met mijn verstand niet bij. In plaats van op inhoud in gesprek te gaan, niet verder komen dan: ‘wat een lelijk wijf’, ‘arrogante golddigger', ‘dom influencermeisje’. Neem dan minimaal de moeite toe te lichten waarom je denkt dat die influencer dom is.

Niet hetzelfde als kritiekloos

En voor iemand me verkeerd begrijpt: sisterhood betekent níet dat we geen kritiek op elkaar hebben en het altijd met elkaar eens zijn, enkel omdat we een vagina hebben. Sterker nog: ik heb met mijn beste vriendinnen de meest confronterende en tot nadenken stemmende gesprekken. Juíst omdat je om elkaar geeft, ben je ook (soms genadeloos) eerlijk. We hoeven het aan het einde van de dag niet met elkaar eens te zijn, maar als we naar elkaar hebben geluisterd, hebben we in ieder geval allebei weer wat geleerd.

En dan die gewetensvraag waar ik het over had

Als jij zo’n jonge, intelligente, ambitieuze kanjer in je omgeving hebt, wil je dan een beetje aan haar denken voor je weer ‘ns losgaat op één van de vrouwen die nu in de spotlights staan? Want anders hebben die kanjers echt een hart van kogelwerend materiaal nodig.