'Ik ga op vakantie en neem elk jaar mee... mijn moeder'

Elk jaar in februari komen bij mij de vakantiekriebels weer naar boven. Waar gaan we deze zomer naartoe? Ik (Antoinette, 53 jaar) ga op zoek naar een mooie locatie waar we ons allemaal happy voelen. Want de zomervakantie is voor ons niet 'even' makkelijk uit te kiezen.

Al twintig jaar lang gaat mijn moeder mee op zomervakantie. Dit is ooit ontstaan doordat wij naar familie gingen in Italië en mijn ouders meegingen. Het werd een heel leuke vakantie. Dus het jaar daarop weer met z’n allen in de auto, maar nu richting Spanje. De kinderen waren nog klein en vonden het heel gezellig dat opa en oma weer meegingen.

Natuurlijk waren er wel kleine ergernissen, maar het gaf ook heel veel voordelen. Als papa en mama ergens geen zin in hadden, gingen de kids naar opa en oma. Lekker zwemmen, spelletjes doen, wandelen, en wij hadden ook meer vakantie. Een mooie mix van al het goede en heel relaxed. Ook deze tweede gezamenlijke vakantie was er een waar we allemaal met een goed gevoel op terugkeken. Misschien ook omdat dit de laatste vakantie was van mijn vader. In de winter daarop is hij plotseling overleden. Een schok voor iedereen.

Mijn ouders gingen zelf vaak weekendjes weg en mijn moeder miste dat heel erg. Ze pakte dat op door met vriendinnen weg te gaan. Maar een zomervakantie met een vriendin zat er niet in. Al haar vriendinnen hadden een relatie en wilden wel een weekendje weg, maar niet langer. Toen is eigenlijk al snel het idee ontstaan om moeder elk jaar mee te nemen op zomervakantie.

Lees ook: Wie is de moeder en wie de dochter? Zie jij het?

Voor ons en voor haar een perfecte oplossing. En zo voelt het na twintig jaar nog steeds! Mijn moeder is ondertussen 80 jaar (nog heel kwiek en vlot) maar krijgt toch kleine ongemakjes, waardoor onze keuze voor de zomervakantie beperkter wordt. We moesten vaker stoppen onderweg met de auto, dus hebben we besloten om voortaan te gaan vliegen.

Maar een te lange vliegreis voelt ook niet goed voor haar. Het vakantiehuis/hotel moet voor de kinderen heel centraal liggen (zij gaan inmiddels stappen!) maar oma wil graag wat meer rust. Wij houden van het strand, maar oma steeds meer van het zwembad.

Tot nu toe is het elk jaar gelukt om een mooie en geschikte locatie te vinden en dat gaat dit jaar ook lukken. Ik weet het zeker. Mijn kinderen - inmiddels door de twintig - vinden het nog steeds leuk dat oma meegaat en hebben een fantastische band met haar.

Ik realiseer mij dat dit een van de laatste vakanties samen zal zijn. De kinderen gaan hun eigen weg en mijn moeder heeft ook niet het eeuwige leven. Ik heb er geen spijt van, want er komt een dag dat ze er niet meer is en dan kan ik terugkijken op heel mooie en gezellige vakanties.

De dames op de foto zijn niet Antoinette en haar moeder.