Wandelen in Drenthe: Ees Pingoruïne is een route vol verhalen

Kelsey van Wereldwijd Wandelen loopt wat af, zowel in Oostenrijk en Frankrijk als in Nederland. Vandaag vertelt ze over een woeste wandeling in Nederland, boordevol verhalen.

Door Kelsey Obdeijn

De wandeling ‘Ees Pingoruïne’ op de Hondsrug in Drenthe (een geopark) is een wandelroute voor liefhebbers van de vroegere geschiedenis in flora en fauna.

De wandeling is een heel bijzondere, want je maakt gebruik van de app ‘StoryTrails’. Dit is een wandelapp die je tijdens je wandeling vertelt welke bijzondere punten je passeert. Wij hebben in ieder geval geleerd wat een pingoruïne was tijdens deze wandelroute. Ik had namelijk geen idee!

Ees Pingoruïne is nog niet zo bekend

Kelsey Obdeijn

Wij waren een weekendje in Drenthe, en hoewel het aantrekkelijk is om één van de bekendere wandelroutes te bewandelen, wilden we graag een minder bekende wandeling wandelen. Eentje die we nog niet kenden of het bestaan niet van wisten.

We kwamen uit bij de wandeling Ees Pingoruïne, een wandelroute van StoryTrails. Voordat je deze wandeling op de Hondsrug in Drenthe gaat bewandelen, zou ik je aanraden om de app van StoryTrails eerst te downloaden. Je vindt daar tevens nog veel meer mooie (audio interactieve) wandelingen.

Ees, een dorp op de Hondsrug

Enfin, we beginnen de wandeling dus in Ees. Dat ligt op de Hondsrug, een prachtig historisch stukje Drenthe.

Kelsey Obdeijn

Ees staat bekend om de vele pingorestanten. Nu had ik geen idee wat een pingo was, het deed mij denken aan een pinguïn. And guess what: het heeft zomaar in de verte met elkaar te maken.

Vanuit Ees wandel je de Staatsbossen van Ees in en passeer je het Buinerveld,  tegenwoordig één groot bos met heidevelden. Op allerlei plekken vind je kleine venen die zijn ontstaan in de Weichsel-ijstijd. Je vindt er ook een aantal droge gletsjerkuilen. Daar heb je ze weer, de pingoruïnes.

Werkverschaffing

Kelsey Obdeijn

De Staatsbossen van Ees zijn bossen met een flinke geschiedenis. Tot na de Tweede Wereldoorlog werden op de grond die niet geschikt was voor landbouw bossen aangelegd. Vanaf 1916 zette de overheid werklozen in om te bebossen. Je kunt je voorstellen dat het bos in korte tijd enorm toenam. Waar in 1900 nog maar 9.000 hectare bos bestond, was dit in 1970 al toegenomen tot 24.000 hectare. En dat allemaal door de verplichte werkverschaffing van werklozen. 

Toename van bos leverde ook werk

Ook na de werkverschaffing zorgde het bos voor vele handen werk: het bos moest bijgehouden worden. Er werden tot in de jaren ‘50 nog seizoensarbeiders te werk gesteld. Daar kwam in 1960 een einde aan. Staatsbosbeheer nam vanaf dat moment vaste bosarbeiders in dienst, die we nu kennen als de boswachter.

Kelsey Obdeijn

Vanaf de Staatsbossen van Ees wandel je het Buinerveld op waar je diverse pingoruïnes vindt. Pingoruïnes of gletsjerkuilen zijn overblijfselen uit de Weichsel-ijstijd (zo’n 73.000 jaar geleden). In die tijd was de grond permanent meters diep bevroren. 

De heuvels van Drenthe

Nog steeds zie je hier en daar in het landschap van Drenthe heuvels, dit zijn overblijfselen van de enorme ijsheuvels die hier in de laatste ijstijd zijn gevormd. In Nederland kennen we alleen nog maar de ruïnes van de ijsheuvels, omdat ons klimaat te warm is. Echte ijsheuvels zoals we dat vroeger kenden, vind je vandaag de dag nog in onder andere Siberië, Canada en op Spitsbergen.

Als je over het Buinerveld wandelt, kun je je maar moeilijk voorstellen dat deze kuilen enorme ijsheuvels waren: bulten van ijs, bedekt met grond. Door de constante aanvoer van grondwater, werd de ijsheuvel groter. Het ijs kon namelijk maar één kant op en dat was naar boven. Denk vooral niet dat het een kleine heuvel was, pingoheuvels konden wel enkele tientallen meters hoog worden en zelfs honderden meters breed. Ze lagen als een soort lens op de grond. 

Gesmolten gletsjerkuilen

Pingoruines.nl

Alleen tijdens de kortstondige zomers smolt het bovenste gedeelte van de ijsheuvel. Uiteindelijk smolten de ijsheuvels volledig en stortte het labiele ijs in. Het zorgde voor een krater in de grond, waar tegenwoordig water in staat. In veel andere pingoruïnes groeien venen. 

Een van de grootste ijskuilen

Tijdens de ‘Ees Pingoruïne’ wandeling passeer je één van de grootste ijskuilen van Nederland, die op het eerdergenoemde Buinerveld. Het is een bijzondere: hier staat namelijk geen water in. De Hondsrug is hier betrekkelijk hoog, hier bestaat de ondergrond uit grof zand, daar zakt het regenwater heel snel in weg. Bij Ees vind je twee droge ijskuilen achter elkaar. 

Kelsey Obdeijn

Vanuit de heidevelden van het Buinerveld, loop je via bossen en weilanden weer terug naar het dorpje Ees. Met een heleboel historische informatie rijker!

Even op een rij

Wandelroute Ees Pingoruïne

Lengte 4,5 km

Soort wandeling GPS-wandeling

Start- en eindpunt Parkeerplaats Hotel Restaurant Eeserhof, Ees (gratis)

Horeca Hotel Restaurant Eeserhof, Ees

Honden Toegestaan, mits aangelijnd

Nog even dit

• Download voordat je deze wandeling gaat starten de StoryTrails-app, je ziet dan direct waar je wandeling ongeveer heengaat.
• De video’s in de app van StoryTrails zijn erg handig, zeker als je de pingoruïne nadert. Als ik niet had geweten dat dit zo’n gletsjerkuil was, was ik er waarschijnlijk voorbij gelopen.

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in