Prins Harry openhartig over verlies van zijn moeder: 'Blijft een obstakel'

Toen prinses Diana in 1997 overleed, was prins Harry slechts 12 jaar oud. In een interview met Scotty’s Little Soldiers, een organisatie die kinderen helpt die een ouder verloren zijn in het leger, vertelt hij meer over hoe hij het verdriet om zijn moeder als klein jongetje heeft ervaren.

Verdriet

Harry is ambassadeur van de stichting en dat is niet zonder reden, want het onderwerp ligt hem nauw aan het hart. “Het is heel moeilijk om iemand te verliezen als kind”, weet Harry uit eigen ervaring. “Je overtuigt jezelf er aanvankelijk van dat de persoon die je bent verloren zou willen dat je zo lang mogelijk zo verdrietig mogelijk bent. Maar veel later besef je pas: nee, ze zou juist willen dat ik gelukkig was.”

“Het moeilijkste, zeker voor kinderen, is dat ze denken: ‘Ik wil er niet over praten, want erover praten zal me verdrietig maken’”, aldus de prins. "Het wordt makkelijker wanneer je erachter komt dat je in feite hun leven viert als je over hen praat. Je kunt het niet voor altijd onderdrukken. Dat vreet je vanbinnen op.”

Toch blijft het volgens hem wel een obstakel. "Want niemand wil in de positie zitten waarin je gedwongen wordt om te praten over het ene ding waar je écht niet over wil praten. Terwijl elk deel van je zenuwstelsel je zegt: ‘Begin er niet aan.’”

Toch heeft hij niet helemaal zijn zin gekregen.

Bekijk ook

Déze naam had koning Charles eigenlijk in gedachten voor prins Harry | Nouveau

De dag dat alles veranderde

In zijn memoires Spaire vertelde Harry hoe hij als twaalfjarig jongetje te horen kreeg dat zijn moeder was overleden. Hij beschrijft in het boek openhartig hoe hij in Balmoral verbleef met zijn oudere broer, prins William, en hun vader, koning Charles, toen het nieuws werd gedeeld. "Ik trok de lakens en dekens tot aan mijn kin, omdat ik niet van het donker hield", beschrijft hij in het boek. "Nee, dat is niet waar, ik had een hekel aan het donker. Mama had dat ook, dat vertelde ze me."

Harry beschrijft gedetailleerd hoe hij zijn vader boven het bed zag staan: over hem heen gebogen in een witte badjas waarin hij er volgens hem uitzag als een soort geest in een toneelstuk. Maar ook dat zijn vader naar hem keek op een manier die hij nog nooit eerder had gezien.

Het verschrikkelijke nieuws

Toen hij zijn vader vroeg wat er aan de hand was, ging Charles op bed zitten en legde zijn hand op de knie van zijn jongste zoon, voordat hij hem vertelde over de fatale crash. "Ik herinner me dat ik dacht: crash...oké. Maar alles goed met haar?", vervolgt Harry in zijn boek, terwijl hij eraan toevoegt dat hij zich goed kan herinneren dat hij wachtte tot zijn vader zou bevestigen dat alles in orde was. Die bevestiging kwam echter nooit en de prins vertelt dat hij de grond onder zich weg voelde zakken voordat hij zijn vader in stilte smeekte om te zeggen dat het niet waar was.

Harry legt uit hoe hem toen werd verteld dat zijn moeder 'behoorlijk zwaargewond' was en opnieuw dacht dat het wel goed met haar zou komen. "Ze hebben het geprobeerd, lieve jongen. Ik ben bang dat ze het niet heeft gered", zei Charles echter. Op dat moment, zo vertelt Harry, kwam alles tot stilstand en kan hij zich niet meer herinneren wat hij daarna deed of zei, behalve dat zijn vader hem niet omhelsde omdat hij nooit goed was in het tonen van emoties.