Op weg naar de troon: Stéphanie en Guillaume

Het was een grote verrassing toen groothertog Henri van Luxemburg deze zomer op zijn verjaardag aankondigde dat hij zijn zoon en opvolger, erfprins Guillaume (42), per 8 oktober zou aanwijzen als zijn lieutenant representative, ofwel regent. Guillaume neemt dan een groot deel van de taken van zijn vader over, in Luxemburg traditiegewijs de aanloop naar een daadwerkelijke troonwissel. Het betekent een grote verandering voor Guillaume én voor zijn vrouw, de ingetogen prinses Stéphanie (40). Zij wordt het nieuwe gezicht van Luxemburg. En dat zal wel iets anders worden dan de huidige groothertogin, de Cubaanse Maria Teresa, die bekendstaat als een hartelijke driftkop.

Lief mens

Stéphanie is geheel vrij van korte lontjes en zal op haar eigen manier een prima aanstaande groothertogin zijn. Na twaalf jaar weet ze precies wat er van haar wordt verwacht en ter plekke wordt zij beschouwd als ‘een heel lieve vrouw.’ Meestal worden royals omschreven als ‘aardig’ en ‘vriendelijk’; Luxemburgers noemen Stéph met nadruk ‘lief’. Voor kinderen, voor bejaarden, voor dieren, voor gehandicapten, voor vrijwilligers: ze is een prinses die uit het traditionele sprookjeshout is gesneden en privé nog weleens teruggaat naar een schooltje of verzorgingstehuis, als ze vindt dat een werkbezoek daar wat aan de korte kant was.

Vlaanderen

De erfprinses is zo iemand van wie Edouard Vermeulen van Natan tevreden murmelt dat er aangeboren klasse binnenwandelt. Samen met koningin Mathilde van België is Stéphanie van Luxemburg de enige vrouw van adel die in een Europees koningshuis is getrouwd. Ze werd geboren in Oost-Vlaanderen als gravin Stéphanie de Lannoy, de vierde dochter van de acht kinderen van graaf Philippe de Lannoy (1922- 2019), en zijn vrouw Alix della Faille de Leverghem (1941-2012). Ze groeide op op Chateau Anvaing in Henegouwen, een beeldig zestiende-eeuws kasteel met een forse slotgracht.

Bekijk ook

Groothertog Henri van Luxemburg onthult datum van stap richting aftreden | Nouveau

Zijn afscheid begint steeds meer vorm te krijgen.

Talenwonder

Het Huis van Lannoy is een oud adellijk geslacht dat teruggaat tot de dertiende eeuw. Stéphanie kreeg het soort opvoeding dat past bij een gravin: viool- en pianoles, ballet, Nederlands én Frans onderwijs, gevolgd door twee jaar op kostschool op Collège Sainte-Odile in Noord-Frankrijk. Daarna haar baccalaureaat in Brussel en op haar achttiende een jaar Russische taal en literatuur in Moskou, Duitse taal- en letterkunde in Leuven plus een master in Berlijn. Het onderwerp van haar scriptie was de invloed van de Duitse Romantiek op de Russische Romantiek met de focus op schrijvers-dichters Hoffman en Poesjkin.

‘Ik heb iemand gevonden die me erg aan het lachen kan maken’

Een lieve juffrouw

Vervolgens deed de gravin niets met al die talige studies en ging ze werken voor een investeringsmaatschappij in Brussel, waar ze woonde in het herenhuis dat de De Lannoys daar bezitten. Mensen die destijds met haar optrokken, omschrijven haar als ‘intelligent en erg vriendelijk’, maar ook ‘ingetogen’. In 2004 leerde ze op een feestje van wederzijdse kennissen in Duitsland erfprins Guillaume van Luxemburg kennen. De Europese adel fuift onderling wat af! Op dat moment bleef het bij een praatje en verloren ze elkaar weer uit het oog, maar toen ze elkaar in 2009 weer tegenkwamen, liep dat uit op daten en toespelingen van Guillaume dat hij ‘een lieve juffrouw’ had gevonden, zonder haar naam te noemen.

Ze kan goed kiezen

Na krap drie jaar volgde de verloving. Guillaume vertelde dat er tussen hen ‘veel herkenning’ was en Stéphanie zei glunderend dat ze iemand had gevonden die haar erg aan het lachen kon maken en met wie ze erg gelukkig was. Daadkrachtig liet ze zich naturaliseren tot Luxemburgse, hoewel ze twee paspoorten had kunnen krijgen. ‘Als de erfprinses ben ik er trots op de nationaliteit van mijn man te kunnen delen,’ zei ze daarover. ‘België zal altijd het land van mijn kindertijd blijven, waar mijn wortels liggen, maar ik vind de Belgische nationaliteit houden niet consistent met de baan die vanaf nu op me wacht.’

Trouw en rouw

Hun huwelijk op 19 en 20 oktober 2012 was de royal wedding van het jaar, al lag er ook een schaduw overheen: Stéphanie’s moeder Alix was op 26 augustus van dat jaar onverwacht overleden aan de gevolgen van een beroerte. De hele familie De Nassau reisde naar België voor de begrafenis, om Stéphanie te steunen. ‘Te midden van al het geluk was er rouw,’ zegt Stéphanie daarover. ‘Het was een fase die heel gelukkig had moeten zijn, maar die in werkelijkheid erg moeilijk voor me was. Zonder Guillaume zou ik het niet hebben gered. Die twee maanden van de voorbereiding van ons huwelijk, gemengd met rouw, hebben ons als stel alleen maar sterker gemaakt.’

Verrassend gewaagd

Haar tante Lydia de Schaetzen, een zus van Alix, nam de rol van moeder van de bruid op zich en om haar moeder te eren droeg Stéphanie tijdens haar bruiloft dier verlovingsring, samen met haar eigen verlovingsring. De bruid droeg een Elie Saab-ontwerp dat was geborduurd met zilverdraad. De jurk had een enorme sleep en een verrassend blote rug: Stéphanie is misschien niet zo braaf als ze er vaak uitziet... Op haar hoofd de familietiara van de De Lannoys. En zij was niet de enige in bruidskleding in de kathedraal; schoonmoeder Maria Teresa doneerde, nogal ongebruikelijk, haar eigen bruidsjurk voor de Heilige Maagd Maria.

Hart voor kunst

Als royal wedding was het er een om nog lang over na te praten. (Toen nog) kroonprinses Máxima opende het jachtseizoen met een complete fazant op haar hoofd, heel vorstelijk Europa was vertegenwoordigd en tijdens het feest stond de bruidegom tevreden buiten te roken (hij is inmiddels gestopt). Het stel nam zijn intrek in Château Fischbach. Stéphanie werd beschermvrouwe van diverse goede doelen, waaronder een dat mensen helpt die getroffen zijn door een beroerte – ter nagedachtenis aan haar moeder. Verder ligt de nadruk in haar agenda op kunst en cultuur: voor een vrij klassieke prinses heeft ze daarin een verrassend moderne smaak.

Thuis in Luxemburg

Zo rolde ze langzaam in het leven van werkbezoeken, ontvangsten en buitenlandse bezoeken. ‘Ik ben niet meer de persoon die ik was,’ zei ze drie jaar na haar huwelijk. ‘Het werk is nu een integraal deel van wie ik ben, van mijn persoonlijkheid, wat niet het geval was toen we nog maar net getrouwd waren. Ik voel me nu volledig Luxemburgs. Ik ben thuis.’

Kinderwens

Daarna begon het lange wachten op gezinsuitbreiding. De druk op iedere erf- dan wel kroonprinses om een troonopvolger (en liefst ook een reserve) te leveren is altijd al groot, maar als een zwangerschap jaar op jaar uitblijft, wordt het pas echt spannend. Hoewel prins en prinses heel verdrietig en ongerust moeten zijn geweest dat hun kinderwens niet werd vervuld, hebben ze er nooit openlijk over gesproken. Het is gissen hoe of wat, maar afgaand op haar uiterlijk, dat een poos enigszins opgeblazen was, lijkt het of de prinses hormonen heeft gebruikt. In 2018 verkaste het stel onverwachts naar Londen, waar Guillaume studeerde voor zijn postdoctorale opleiding aan het Royal College of Defense Studies. Stéphanie pakte er een opleiding kunst - geschiedenis op bij het prestigieuze Sotheby’s Institute.

‘Te midden van al dat geluk was er rouw. Zonder Guillaume zou ik het niet hebben gered’

Nationale mascottes

Het was een time-out van de Luxemburgse verwachtingen, een manier om even de zinnen te verzetten en het zal niet helemaal toevallig zijn dat de stad de beste vruchtbaarheidsspecialisten ter wereld kent. Het resultaat was ernaar: in december 2019 kondigden ze aan dat Stéphanie in verwachting was en op 10 mei 2020 werd prinsje Charles geboren. De vreugde was een ware ontlading, voor het stel en ook wel een beetje voor de De Nassaus en Luxemburg, omdat er zoveel van afhing. De jonge ouders deelden hun geluk gul, ook al omdat men zo had meegeleefd toen het maar niet lukte. Het lijkt erop dat hun tweede kind zich iets gemakkelijker aandiende: François kwam op 27 maart 2023 ter wereld en is al net zo’n geslaagde nationale mascotte als zijn grote broer.

Prinses nieuwe stijl

En nu dus de volgende stap voor het stel: veel meer serieuze staatszaken voor Guillaume en een veel grotere rol in het openbaar voor Stéphanie. Haar kledingstijl heeft ze al zichtbaar wat aangepast. Er is geen vaagbeige of slecht passende top meer te bekennen, ze draagt minder confectie en juist meer kleur en prints. Ook experimenteert ze met nieuwe merken als Sézane en Carolina Herrera. Voor de meer representatieve momenten heeft ze designer Natan – zoals bekend ook een favoriet van onze Máxima – ontdekt. In diens creatie pakte ze op de Nationale Dag al haar moment. Ze gaf eens toe dat mode niet boven aan haar prioriteitenlijstje staat, maar ze zegt ook: ‘Ik weet wat er van me wordt verwacht en ik zal proberen Luxemburg zo goed mogelijk te vertegenwoordigen.’ Gecombineerd met een nieuw kleding - budget is dat alvast veelbelovend.