'Ik wil nooit meer elke drie weken naar de kapper.'
Het moment waarop een vrouw besluit haar puur natuur haar te omarmen is voor iedereen weer anders, áls het als komt. Actrice, regisseur en scenarioschrijver Tamar van den Dop (50) hakte de knoop door na een val van twee meter.
Tamar groeide op met een alleenstaande hippiemoeder in Zwitersland en brak in 1986 door met Op Hoop Van Zegen, waarin ze het vriendinnetje van Danny de Munk speelde. Ze volgde de Toneelacademie Maastricht en werkt sindsdien gestaag voor en achter de schermen, afgezien van het jaar dat ze uit de roulatie was na een val tijdens een voorstelling van Sneeuwwitje.
Een jaar lang kon Tamar niet lopen, ze moest drie maanden plat en met haar been omhoog liggen. In de voorstelling pleitte ze voor "het omarmen van de aftakeling en ik vond het flauw om dan zelf nog wel mijn haar te verven," zegt ze in Trouw. " Ik kon een jaar lang niet werken en dacht toen helemaal: waarom zou ik het nu nog verven?"
"Ouder worden vind ik sinds dat ongeluk niet per se leuk," zegt ze. "Vroeger associeerde ik ouder worden met wijsheid en rust, nu heb ik geleerd dat het ook over ongemak gaat. Je leeft een leven, dus je hebt littekens en verwondingen die je soms beperken. Als ik goed in mijn vel zit, denk ik: ik accepteer het leven, ik accepteer mijn grijze haren – ik ben nog steeds mooi. Maar laatst riep een junk: ‘Hé óma, fiets kopen!’ en dat doet me dan wankelen.
'Vrouwen zijn elkaars grootste criticasters'
Ik zeg ook niet dat ik het nooit meer zal verven. Misschien alleen hier en daar een streng, want ik wil nooit meer elke drie weken naar de kapper. Ik krijg wel veel complimenten, vooral van jonge vrouwen en van mannen. Vrouwen van mijn eigen leeftijd zeggen niet vaak iets – vrouwen zijn elkaars grootste criticasters."
Foto's (c) Brunopress, openingsfoto (c) Martijn Gijsbertsen / ANP
Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in