Justine Marcella: 'Was Diana er nog geweest, dan waren William en Harry misschien nog on speaking terms'

Powervrouwen blikken op Nouveau terug op The People's Princess.

De dood van prinses Diana op 31 augustus 1997 was een van de grootste nieuwsmomenten van de vorige eeuw. Welke rol speelt dit 25 jaar na dato nog altijd in het leven en werk van journalisten?

Royaltyspecialist Justine Marcella (51), net afgezwaaid als hoofdredacteur Vorsten, is gefascineerd door alles wat met royals te maken heeft. Na de dood van Diana trok ze voor zichzelf een grens: ‘Sommige dingen zijn privé, daar moet je als journalist niet achteraan gaan.’

‘Ik groeide op naast paleis Soestdijk en smulde van Sissi-jurken en Grace Kelly. Toen prinses Diana in 1981 trouwde met prins Charles smólt ik werkelijk toen ik haar jurk zag. De sleep, de sluier: ik vond het als tienjarig meisje prachtig Ik was op vakantie in Oostenrijk en op de camping gonsde het al dagen rond: dit was hét koninklijk huwelijk van de eeuw.

Diana was sowieso in die tijd een stijlicoon. Alle meisjes in de klas, behalve ik, hadden hun haar af laten knippen à la Diana. Zelf liep ik graag in Laura Ashley-bloesjes. Toen ze 25 jaar later overleed, kwam dat binnen als een schok. Ik was drie jaar daarvoor afgestudeerd aan de School voor Journalistiek en deed onder andere royaltyverslaggeving voor AT5.

Wanneer er iets konink­lijks speelde in Amsterdam, dan was ik erbij. Ik weet nog dat ik het ’s ochtends hoorde in mijn appartementje in Amsterdam. De gordijnen waren nog dicht. Die gordijnen zijn de hele week niet open geweest. Ik heb alleen maar televisie gekeken en gezapt van RTL naar de NOS. Ik kon het niet geloven. Het raakte me, zowel qua werk als privé.

'Dit is óók royalty, realiseerde ik me. Het is niet alleen mooie galajurken en prachtige diademen'

Met een journalistiek oog keek ik naar de verschillen in de verslaggeving tussen RTL en de NOS. RTL was steeds wat sneller, maar de NOS had mooiere beelden. Persoonlijk raakte het nieuws me, omdat twee jonge kinderen hun moeder verloren. Ontzettend verdrietig om te zien. Dit is óók royalty, realiseerde ik me. Het is niet alleen mooie galajurken en prachtige diademen, maar ook twee jonge jongens die voor het oog van de wereld rouwen

De dood van Diana heeft me als journalist gevormd. Ik realiseerde me: sommige dingen zijn privé, daar wil ik als journalist niet achteraan gaan. Achter nieuws aanjagen is oké, op personen jagen niet. Daar trok ik toen bewust de grens, al heeft roddeljournalistiek me nooit echt getrokken.

Willem-Alexander was voor mij de reden dat ik royaltyverslaggeving ben gaan doen. Ik wilde weten hoe een kroonprins zich voorbereid op het koningschap. Tot op de dag van vandaag besteed ik aandacht aan Diana. Ze is bepalend geweest in de Britse koninklijke geschiedenis én ze was een stijlicoon.

Door de tv-serie The Crown is de interesse voor de Britse monarchie enorm toegenomen in Nederland. Diana speelt daar natuurlijk ook een rol in. Ik merk een kleine verschuiving in de publieke opinie over Diana. Zo’n 25 jaar geleden was ze onaantastbaar. Ze kreeg niet voor niets de titel ‘People’s Princess’.

Maar anno nu is het beeld wat genuanceerder. Ja, Charles had een buitenechtelijke relatie met Camilla, maar ook Diana was uiteindelijk niet meer zo jong en zo bleu als tijdens haar verloving. Ik leer nog ieder jaar bij over die periode, want er komen nog steeds nieuwe details naar buiten.

Diana is, 25 jaar na haar overlijden, nog steeds een belangrijk onderwerp in het blad Vorsten. Wanneer er een modereportage wordt gebracht of een productie over juwelen, dan komt zij daar bijna altijd in voor. Mijn hart gaat uit naar William en Harry, de zonen van Diana, die momenteel niet meer zo broederlijk zijn als een paar jaar geleden. Was hun moeder er nog maar geweest, denk ik vaak. Dan waren ze nu vast nog on speaking terms geweest.’

Foto Justine (c) Stef Nagel, andere foto's (c) Getty Images

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in