Halina Reijn kijkt terug op 2022: 'Voor mij geen botox meer'

Voor actrice, schrijver en regisseur Halina Reijn (1975) was 2022 een veelbewogen jaar. Haar Amerikaanse filmhit Bodies Bodies Bodies veranderde haar leven 'maar ik blijf ook een Nederlandse boerin.'

‘Ik begon het jaar in lockdown. De tien dagen dat ik in Nederland was, zat ik alleen in mijn Amsterdamse appartement met corona. Ook met oud en nieuw. En ik had me er zó op verheugd iedereen weer te zien. Mijn vriend Daniel zong met vrienden liedjes onder mijn raam.

Bodies Bodies Bodies kwam in maart uit in de Verenigde Staten en in september in Nederland. Fantas­tisch natuurlijk, de mooie recensies en het aantal bezoekers. In het vak voel ik me hier helemaal thuis. De stad, ik woon sinds 2021 ongeveer driekwart van het jaar in New York, vind ik echt moeilijk. Mensen zeggen dat het leven er na covid veel rauwer is geworden. Ik heb nog geluk met een fijn appartement in de West Village. Daar lijkt het nog het meest op Amsterdam.

‘Het is dubbel, want tegelijkertijd is er die waanzin als het om uiter­lijk gaat. Dat is in New York niet zo erg als in Los Angeles, waar je geen vrouw boven de dertig zonder ingrepen ziet. Maar het gaat ook hier áltijd over succes. En daar hoort je uiterlijk ook wel bij. Mijn tegenreactie is dat ik gekke kleren aantrek, mezelf ben. Als acteur had ik me dat niet kunnen permitteren.

Brunopress

Sinds ik geen actrice meer ben, doe ik niet meer aan botox; ik heb er geen behoefte aan. De boel intern een beetje botoxen, ik denk dat dat het belangrijkste is. Accepteren dat je ouder wordt. Ergens opnieuw beginnen als je wat ouder bent, houdt je met je voeten op de grond.

In Neder­land had ik alles voor elkaar – fijne vrienden, fijn beroep, ik voelde me gezien – maar ik was me er niet zo van bewust. Eenmaal hier bleek in m’n eentje zijn toch moeilijker dan ik dacht. Heel eenzaam. Maar ook goed; je móét dan van jezelf houden, want je hebt niks anders.

Door het succes van Bodies Bodies Bodies krijg ik nu de kans om mijn eigen script te schrijven en te ver­filmen. Ik krijg veel aanbiedingen, ook van indrukwekkende acteurs. Heel eervol, en het is spannend om nee te zeggen, maar ik wil het echt zelf proberen. Echt mijn eigen film maken, dat is wat ik altijd al wilde.

En nu zit ik dus weer heel veel alleen, achter de computer, te schrijven aan mijn script. Wat me helpt, is struc­tuur: elke dag minimaal drie kwartier bewegen en één sociaal moment, al is het maar een praatje met iemand in de buurt. Ik ga privé het liefst om met mensen die niet in mijn business zitten. Als die jou leuk vinden, vinden ze je ook echt leuk, snap je?’

‘De nieuwe film past in het genre van Instinct (Reijns Nederlandse regiedebuut uit 2019, red.), maar dan iets commerciëler. Mijn intentie is vooral om films te maken over schaamte, over donkerte. Zijn we wel zo beschaafd of zijn we gewoon beesten? Het is een rare tijd waarin we leven: de pandemie, oorlog, inflatie, vluchtelingen. Ik vind dat wel heftig. Het vormt een onder­toon in mijn werk.

Het is, denk ik, wel goed om een spiegel voorgehou­den te krijgen. Roem is totaal niet wat ik zoek. Ik heb geen kinderen, mijn ideeën zijn mijn embryo’s en die worden hier door de beste handen gedragen, daarom ben ik hier. Maar ik wil ook verbonden blijven met Nederland. Ik werk als medeproducent en regisseur aan de toekomstige verfilming van ’t Hooge Nest van Roxane van Iperen. En ik ga bijna voor drie weken naar huis. Daar heb ik enórm veel zin in.’

Dit interview heeft eerder in de printeditie van Nouveau gestaan © Nouveau / DPG Media 2022

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in