Eva Jineks bevalling begon tijdens het pannenkoeken bakken

Talkshowhost Eva Jinek is altijd open geweest over het feit dat haar eerste zwangerschap en bevalling geen pretje waren. In haar nieuwsbrief beschrijft ze hoe ze de komst van dochter Salo heeft ervaren, vier dagen voor haar geplande keizersnee.

‘Ik had net de eerste lading pannenkoekjes aan de jongens geserveerd toen ik me terugdraaide naar het fornuis en er liters water uit mij gutsten, zo op de keukenvloer’, schrijft ze.

De pannenkoekjes waren van die Amerikaanse, met de jongens bedoelt ze partner Dexter van der Voorn en zoon Pax (5). 'Zo’n stapel springkussens die de maple syrup opzuigt als een spons, die je eindeloos kunt aankleden met ontbijtspek en frambozen en een klein plakje gezouten boter dat dan weer smelt in de warme siroop...'

Aan eten kwam ze niet meer toe. ‘Dex zegt dat het geen liters waren’, merkt ze op. ‘Maar A: het voelde als liters. En B: laten we dit vooral vasthouden voor het sappige beeld!’ Ze kleurt dat nog wat in. ‘Ik zal nooit vergeten hoe Pax en Dexter mij op dat moment aanstaarden, vorken in de lucht, versteend op hun stoelen. (...) Ik wilde iets zeggen, maar op dat moment kwam er nog meer water uit mij. Toen moest ik lachen en werd het nóg erger.’

Jinek had het gevoel alsof ze in een slechte film was beland. ‘Zoals het áltijd gaat in al die stomme films: je vliezen breken ergens midden op de dag, het gutst eruit, iedereen ziet het, vervolgens word je door het ziekenhuis gereden in een rolstoel, daarna lig je met een moeilijk hoofd in een bed, je scheldt een man verrot en poef: er ligt een niet-bloederig babymens in je armen en je kijkt tevree. Een eerste wee haalde me ruw uit deze mijmering. De pannenkoekjes begonnen aan te branden.’

Ze had het kunnen weten. Toen Jinek vijf jaar geleden voor het eerst moeder zou worden, volgde ze een cursus rond bevallen. De eerste les: ‘elke bevalling gaat altijd anders dan je van tevoren denkt’. Ze had het onthouden, maar bleef geloven in de bevalling die ze wenste: ‘Vrolijk, vaginaal, in het ziekenhuis en hop, drie dagen later stralend achter de kinderwagen. Het werd een ongeplande keizersnee na 24 uur weeën en zwangerschapsvergiftiging.’

De presentatrice geeft toe: ieder ander zou daarna de verwachtingen bijstellen. ‘Maar dan onderschat je de taaiheid van mijn brein, de zelfoverschatting waar dat in ligt te pekelen’, grapt ze. Ze geloofde wederom ‘stoïcijns’ in een droombevalling: ‘Een geplande keizersnee, waar geen vruchtwater of wee aan te pas zou komen.’

‘Stond ik daar ineens kreunend in mijn keuken me vast te klampen aan het aanrecht, terwijl Dexter vruchtwater liep te dweilen, stapeltjes pannenkoeken overal.’ 

‘Ik werd in een rolstoel door het ziekenhuis gereden, ik keek moeilijk toen ik in een bed lag en de weeën steeds pijnlijker werden. Ik heb weliswaar geen man uitgescholden, want de pijn van een bevalling via een keizersnee voel je pas in de weken daarna en dan kun je alleen nog maar een beetje lafjes kermen. De magische ‘poef!’ waren de magische handen van mijn dokter, en toen: een beetje bloederige baby werd in mijn armen gelegd. Ik keek niet tevree, ik huilde gewoon zonder te stoppen.’

Inmiddels zijn we anderhalve maand verder. Jinek kwam onlangs haar fles maple syrup tegen. ‘Bij de aanblik sprongen de tranen in mijn ogen. Alles kwam ineens terug: de zonnige warmte uit de tuin, de gesmolten boter, het gezicht van Pax toen mijn vliezen braken, de pijn, de baby. Mijn baby was echt. Zo echt als de fles in mijn hand, niet langer een idee of een droom, maar bij mij.’

Deze fles bewaart ze. ‘Zodat ik Salo kan vertellen hoe ze in een wolk zoetigheid is gekomen en als tastbare herinnering aan het feit dat het altijd anders gaat dan je denkt. En héél soms bijna zoals in de film.’

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in