Cisca Dresselhuys: ‘Geweld tegen vrouwen, dat komt toch niet voor bij onze lezers?’

Het feministisch boegbeeld over het allereerste Blijf-van-mijn-lijfhuis.

Nouveau, Libelle, Margriet, Flair slaan de handen in elkaar om aandacht te vragen voor geweld tegen vrouwen en Femicide. Ook in aanloop naar #OrangetheWorld op 25 november. Tot die dag lees je bij ons verhalen om dit geweld onder de aandacht te brengen.

Ze ziet het nog precies voor zich. Op de burelen van Trouw kwam een uitnodiging binnen voor een persconferentie van Nederlands eerste Blijf-van-mijn-lijfhuis. Cisca Dresselhuys: “En mijn chef gooide die met een gebaar van ‘wat moeten we hier mee’ in de prullenbak.”

Ze vervolgt: “Nou zat ik gelukkig in de buurt van die prullenbak, dus dook ik erop. Natuurlijk wilde ik daar naartoe. Kijk, feminist zijn is geen baan, journalist wél. En mijn journalistenhart ging hier sneller van kloppen.”

Kring van nette mensen

Het is volgens Dresselhuys tekenend voor hoe er in de seventies (we spreken hier over 1974) werd gedacht over geweld tegen vrouwen, waar we deze week uitgebreid aandacht voor vragen vanuit de campagne Orange the World. “Mijn chef zei: ‘Dat komt toch helemaal niet voor bij onze lezers?’ Zo dacht men toen echt. Dat gebeurt niet, zeker niet in onze kring van nette mensen en keurige protestanten.”

Maar goed, Dresselhuys ging dus wel. En kwam terug met een verhaal over het in het diepste geheim al gestarte eerste Blijf-van-mijn-lijfhuis. Waar óók een vrouw van een arts én een vrouw van een journalist zaten. “Ik kwam met een raar, haast triomfantelijk, gevoel weer op de redactie. Natuurlijk werd er ook in hun kring wel geslagen.”

Eén op de drie

Dat nog steeds één op de drie vrouwen in hun leven te maken krijgt met geweld, geeft maar aan dat de cijfers er niet veel beter op zijn geworden in al die jaren. Maar wat wél veranderd is, is dat er nu aandacht voor is. Dresselhuys: “Destijds was het iets waar we weinig van wisten maar wel van moesten weten. Een onbekend fenomeen. Nu is het veel meer naar buiten toe bekend.”

Dat is van onschatbare waarde, meent Dresselhuys, al is het natuurlijk pijnlijk dat geweld en misbruik van alle tijden zijn. “Door alle aandacht rondom het onderwerp weten vrouwen nu dat ze niet alleen zijn, dat ze er geen geheim van hoeven maken en dat ze er iets aan kunnen doen.”

Minder afhankelijk

En hebben ze natuurlijk in veel gevallen meer eigen middelen. Een eigen baan bijvoorbeeld, die meer onafhankelijkheid biedt. “Ik weet niet hoe die cijfers nu zijn, maar vroeger was het ingewikkeldste aan dit alles dat het grootste deel van de vrouwen terug naar hun mannen ging omdat ze geen andere uitweg zagen. In grote lijnen gaat dat nu beter, omdat vrouwen minder afhankelijk zijn van mannen.”

Meer weten over Orange the World? Klik dan hier.

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in