Antoinette Hertsenberg: 'Ik heb echt zo'n 50+ hobby'

De grootste openbaring komt tegen het eind van ons gesprek. Op de vraag waar ze buiten haar werk een kick van krijgt, antwoordt Antoinette Hertsenberg: ‘Schilderen.’ En lachend erachteraan: ‘Echt zo’n vijftigplushobby!’

Ze vertelt dat ze op haar vijftigste besloot te doen wat ze altijd nog eens wilde doen: leren schilderen. Het werd een cursus fijnschilderen in Deventer. ‘Heel realistisch. Kijken naar simpele dingen en dan bedenken: hoe vang ik dat in een schilderij? Veel stillevens. Ik had verwacht dat ik impressionistisch schilderen leuker zou vinden, maar dat is niet zo. Juist dat gepriegel vind ik geweldig.’

Ze pakt haar telefoon en laat een paar stillevens zien: een plastic bakje met blauwe bessen, een paar mandarijnen op een verkreukeld stuk aluminium­folie, verbluffend mooi in hun levens­echte eenvoud. ‘Zo’n mandarijntje begint met een oranje rondje,’ zegt ze. ‘Dan maak je schaduwtjes en putjes, bedenk je waar het glansje moeten komen, en dan ineens ís het gewoon een mandarijntje. Dat is zo’n bevredi­gend moment!’

Als het woord tentoonstelling valt, is ze resoluut: ‘Dat hoeft allemaal niet, ik doe dit echt voor mijn lol. Voor je het weet, krijg je als BN’er een heleboel aandacht die niet naar je werk uitgaat. Daar blijf ik liever van weg.’

Nouveau

We spreken elkaar in het AVROTROS-gebouw, zij zonder make-up, in lichtblauwe kleding. Geen pose, geen tierlantijnen. Haar moeite met aandacht voor haar eigen persoon is een terugkerend punt in het gesprek. Dat ze een van de bestendigste kijk­cijferkanonnen van Hilversum is en afgelopen jaar de Media Oeuvre Award kreeg uitgereikt, is de verdienste van het hele team, benadrukt ze. Het gaat niet om háár.

Dat gevoel zit diep. ‘Vroeger bestond het woord selfie nog niet eens, dus als je een foto van jezelf wilde, moest je iemand aanschieten: ‘Wilt u misschien even...’ Zo gênant. Ik was altijd blij als het over was.’

Is dat bescheidenheid?

‘Nou, in elk geval opvoeding. Ik heb meegekregen dat je niet als persoon op de voorgrond hoeft te staan. Veel bereiken was bij ons thuis ook niet zo’n issue. Je dienstbaar maken en op jouw manier je best doen, daar ging het om.’

Intussen heb je carrière gemaakt voor de camera.

‘Ja, al geloof ik niet dat mijn moeder mij anders ziet dan mijn broer en zus, die een ander soort loopbaan hebben. Bovendien: het is toevallig zo gelopen. Ik heb van nature de neiging om in de bres te springen voor anderen: mensen die het minder goed hebben, dieren. Zo ben ik belangenbehartiger geworden, en dat voel ik me na al die jaren nog steeds. Ik maak me dienstbaar.’

Verder lezen?

Nouveau

Het hele interview vindt je in de nieuwe Nouveau, die vanaf morgen overal te koop is. Vanaf donderdag 6 januari kun je de editie met Antoinette ook online bestellen, dan wordt het nummer zonder verzendkosten naar op opgestuurd.

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in