Mirella van Markus en Claudia Vermeulen over hun relatie: 'Geen gezeik, geen spelletjes, maar een blindelings vertrouwen’

Mirella, je bent relatiecoach. Welke van de lessen en adviezen die je geeft, breng je thuis in de praktijk?
MIRELLA: ‘Oké, oké. Ik kan het inderdaad niet voorkomen zo nu en dan zelf ‘boven’ de relatie te hangen of vanuit de coachstoel naar mijn relatie te kijken.’

CLAUDIA: ‘Ik prik er meteen doorheen, hoor, als ze me een coachvraag probeert te stellen. Stel: we hebben een conflict. Dan praat ik vanuit emotie. Filterloos. Terwijl Mirel soms teveel nadenkt over wat ze me wil vragen.’

MIRELLA: ‘Dat is zo. De grootste les die ik heb kunnen leren, is er één die moeilijk is omdat het niet in mijn karakter zit: ik moet mijzelf veel meer uiten. Jezelf blijven uitspreken is zo belangrijk. Hoe langer je een relatie hebt, hoe meer je ervan uitgaat dat je elkaar kent. Ik weet toch wat ze leuk vindt, lekker vindt, waar de behoeftes liggen, dat idee. Je gaat het automatisch invullen in plaats van het de ander vragen. In mijn werk als relatiecoach zie ik dat de meeste ruzies van koppels gaan over onbenullige onderwerpen, maar uiteindelijk draaien die ruzies om het feit dat de een zich niet gezien of serieus genomen voelt. De ander kan het niet ruiken, je moet het vertellen.’

Communicatie

Wat zijn zaken waaraan jullie mogen werken?
MIRELLA: ‘Clau is echt zwart-wit, ik werk al vijftien jaar aan de nuance. Soms is het lastig dat ze snel een oordeel ergens over heeft. Ze vindt ergens iets van, of schiet een idee af en dan moet ik een lobby starten.’

CLAUDIA: ‘Je moet een beetje je best doen, ja.’

MIRELLA: ‘Dat vind ik pittig. De principiële kant, de eerlijkheid, het zijn zaken waar ik als een blok voor gevallen ben, maar tegelijkertijd zijn het dingen waar ik soms last van heb.’

CLAUDIA: ‘Ik moet de dingen meer loslaten. We zouden beter kunnen communiceren en niet van elkaar verwachten dat de ander doet wat je zelf zou doen, dus het minder invullen voor elkaar.’

Jullie trouwden in 2011, toen het homohuwelijk tien jaar bestond, iets waar jullie bij stilstonden tijdens de ceremonie met het thema ‘True Colors’.
MIRELLA: ‘Het is niet vanzelfsprekend dat het kan, in vrijheid helemaal jezelf zijn en de liefde kunnen uiten. We vonden en vinden het belangrijk om daarbij stil te staan. Nog steeds, want eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat het verslechtert. Minder dan de helft van de Amsterdamse jongeren zegt homoseksualiteit te accepteren, blijkt uit de Gezondheidsmonitor Jeugd van de GGD. Verdrietige cijfers, die niet vallen uit te leggen aan onze kinderen.’

CLAUDIA: ‘Mirella en ik hebben beiden één dochter gebaard. Ik onze oudste, Sammie, in 2013 en in 2017 volgde Bobbie, gebaard door Mirella. De papa is een donor: Hans, de broer van mijn beste vriendin. Alle rechten en plichten van het ouderschap liggen bij ons, Hans is erbij op verjaardagen, uitjes en feestdagen. We wonen in een buurt waarin we de verslechtering in mindset omtrent homofilie niet merken. Al zijn er enkele ouders die hun kind thuishouden op Paarse Vrijdag (de dag waarop scholieren en studenten door het dragen van de kleur paars op school hun solidariteit kunnen tonen met lhbt+’ers – red.).’

Bekijk ook

Mirella van Markus en Claudia Vermeulen: 'De redactie van First Dates zou ons niet matchen' | Nouveau

Ze zijn totaal verschillend, maar met slechts één kus op de mond raakten Mirella van Markus en Claudia Vermeulen gierend verliefd op elkaar. Twijfels waren er ook. ‘Ik vond het een cliché: een verliefdheid tussen een BN’er en iemand die achter de schermen werkt.’

Toekomst

MIRELLA: ‘Daar hebben we een gesprek over gehad met de directrice. We willen stimuleren dat het breder uitgedragen wordt dat je jezelf mag zijn en niet op één jaarlijkse dag. De basisschool is de plek om het er op een natuurlijke manier in te fietsen.’

CLAUDIA: ‘Lange tijd droomden we ervan om ooit een huisje te kopen in ons favoriete vakantieland, Italië. Maar met EU-breed de opkomst van rechtse partijen wordt dat moeilijker, want er is een kentering gaande. Nu in Italië radicaal-rechts aan de macht is, worden anti-homowetten ingevoerd. Zo worden niet-biologische ouders niet langer officieel als ouder gezien in een gezinsvorm als die van ons. We gaan nog steeds op vakantie naar Italië, maar zijn wel meer op onze hoede. Dat het blijkbaar zo leeft in het land geeft ons een naar gevoel.’

MIRELLA: ‘We proberen onze kinderen zo open mogelijk op te voeden. Daarmee bedoel ik dat het voor hen een vanzelfsprekend verhaal moet zijn dat ze worden opgevoed door twee moeders en een donorvader hebben. We willen dat ze het zo normaal vinden dat als ze op weerstand stuiten, ze zullen zeggen: ‘Wat gek dat jij er zo over denkt’. We hebben veel lesbische vriendinnen, we gaan op vakantie met twee andere moeders en hun zonen. In onze omgeving zijn onze kinderen niet de uitzondering.’

CLAUDIA: ‘Problemen pakken we wel aan als ze zich aandienen. Zoals toen Sammie in de kleuterklas van kinderen te horen kreeg ‘geen vader te hebben’. We lichtten papa Hans in en de volgende dag droeg hij Sammie op zijn nek de klas binnen. Was dat ook weer helder.’

MIRELLA: ‘Hoe het in de toekomst zal verlopen, zien we dan. Sowieso zijn we niet zo van het uitstippelen van de toekomst. We weten bijvoorbeeld ook niet waar we later oud willen worden. Misschien is dat toch in dat huisje op een berg in Italië. Misschien in een herenhuis aan de gracht in Amsterdam. Misschien gewoon in Haarlem, waar we nu wonen en vrienden hebben gemaakt, dus waarom ook eigenlijk niet? Ooit met mede-bejaarde vrienden tennissen en daarna samen een biertje drinken, hoe leuk klinkt dat? Verkassen op onze oude dag, ik weet niet of dat ooit nodig is. Als we maar samen zijn, dan vind ik alles best.’

CLAUDIA: ‘En dan het liefst in een open huis met kinderen en kleinkinderen die altijd bij ons willen zijn.’

Het hele interview met Mirella en Claudia lees je in de Nouveau. Vanaf nu in de winkel!