Therapeut Roefke Carmiggelt: 'Ik ben gewoon bloednieuwsgierig naar het leven van anderen'

Doorwerken na je pensioen? Er zijn vrouwen die dat met heel veel plezier doen.

Zoals onze columniste Cisca Dresselhuys, wier agenda overvol is. Net als die van Annemarie Oster, Jetty Mathurin én  Roefke Carmiggelt (80) die 3,5 dag per week werkt als relatie- en gezinstherapeut.

"Nog elke dag word ik betoverd door de ontmoetingen in deze kamer. Niemand is hetzelfde, geen situatie is gelijk, ook al zie je natuur­lijk bepaalde patronen in de tijd.

Momenteel komen er veel mensen die met hun ouders hebben gebroken en jonge ouders die het leven niet meer gezellig vinden. En sinds corona zie ik veel zwaarmoedige pubers, die helemaal geen zin hebben om hier te zijn. Maar áls dan die hoodie afgaat en het me lukt om contact met ze te maken, dat ze me willen vertellen over hun verdriet en woede... Dáár doe ik het voor.

Ik heb geen vaste route. Ja, ik wil altijd uitvinden hoe het gezin van herkomst eruitzag, maar ik werk geen vragen­lijstje af. Elke keer probeer ik samen met de mensen uit te vinden: waar zit het haakje dat je leven verpest? Waar zit de pijn? Hoe kunnen we dat haakje weer zó buigen dat je het leven weer kunt omarmen?

Vaak gaat het over rouw: dood, verbroken relaties, geen kinderen kunnen krijgen. Maar steeds vaker bespeur ik ook een diepe verongelijkt­heid wanneer mensen in het leven niet krijgen waarvan ze vinden dat ze er recht op hebben. Tja, waar heb je recht op? Vooral jonge mensen vind ik veeleisend: ten aanzien van geld, vriendschap, banen. Ze zijn verwend en kunnen weinig tegenslag verstouwen.

Ik vrees de dag dat ik niet meer kan werken, want ik kan me geen leven zonder ontmoetingen voorstellen. Dan ga ik hier wel met mijn rollator op de stoep zitten en met voorbijgangers kletsen. Niet dat ik me zo graag met hen wil bemoeien, maar ik ben gewoon bloednieuwsgierig naar het leven van anderen. En het geeft natuurlijk enorme vol­doening als ik door een interventie mensen op een ander spoor kan zetten.

Aan scherpte boet ik nog niet in, wel raak ik eerder vermoeid dan vroeger. Tegenwoordig doe ik ’s middags vaak een hazenslaapje op de bank. Weet je waarom ik het ook zo goed volhoud? Ik heb een fantastische collega aan mijn man, Frank.

Hij leidt volstrekt zijn eigen leventje met zijn muziek en zijn boeken, daarnaast kookt hij en doet hij het huishouden. Ik doe alleen de was. Wat ik heel ontroerend vind, is dat hij aanvoelt wanneer ik ga uitlopen, wanneer ik nog niet klaar ben om gedag te zeggen. Dan draait hij gewoon het gas uit onder de pannen.

We gunnen elkaar de wereld, dat is het fijne aan ons huwelijk. Het is heel prettig dat er niet iemand op je zit te wachten, dat je niet hoeft te zorgen voor de leukheid in het leven van de ander. Nee, je hoort het: zolang ik niet op mijn harses val, ga ik door met dit prachtige werk.’

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in