Ruud Gullit & Karin de Rooij: 'We lijken op elkaar, dat maakt het gemakkelijk'

Een fijne longread voor de herfstdagen. Hoe liefde op latere leeftijd hartverwarmend kan zijn. 



Ze zijn allebei goedlachs, sportief, positief en nooit chagrijnig. Toch was Ruud Gullit (60) in het begin van zijn relatie met Karin de Rooij (55) sceptisch. ‘Omdat het bijna te goed was om waar te zijn. Dus ik dacht: nou, wanneer komt het apie uit de mouw? Maar dat apie kwam dus niet.’

Hart Amsterdam, in een chique ruimte van het luxehotel The Grand. Karin de Rooij (bijna 56) verruilt haar flared jeans van Mother en witte shirt met V-hals voor een fuchsiaroze jurk van Rebecca Vallance. Haar telefoon gaat, Ruud Gullit (bijna 61) neemt op.

Roger Neve voor Nouveau

Het is Nigel, Karins 24-jarige zoon. Ruud, breed lachend: ‘Hé Nigel, je moeder begint een nieuwe carrière hoor, ze is net een fotomodel!’

De espresso die hij daarna krijgt aangeboden, slaat Gullit af. Van zijn ‘barista’ mag hij er maximaal drie per dag. ‘Anders word ik te druk, blíjf ik maar praten en komt er nooit meer iemand tussen.’

Dat was wel iets waar ze van baalde, zal Karin later ver­tellen. Dat ze in de showbizzpers ineens ‘koffiejuffrouw’ werd genoemd, terwijl ze twintig jaar met haar toenmalige partner een eigen horecazaak in Zaandam had gerund. The Mail Company, ‘een soort Palladium’, zeven dagen per week open van tien uur ’s ochtends tot diep in de nacht.

Maar goed, ze leerden elkaar dus kennen in het Amster­damse filiaal van Blushing, de koffiesalon van hun gezamen­lijke vriend Gordon. Het is augustus 2015 en Karin is dan inmiddels zes jaar weduwe na het plotselinge overlijden van haar partner. Ruud een halfjaar single sinds het stuklopen van zijn laatste relatie met een Mexicaanse televisiekok.

Roger Neve voor Nouveau

KARIN: ‘Ik had na twintig jaar geen zin meer in die eigen zaak. Het gaf veel stress, je bent er altijd mee bezig en intussen was ik ook nog alleenstaande moeder. Maar drie maanden nadat ik hem had verkocht, dacht ik: al mijn vrien­dinnen werken nog, wat ga ík doen? Toen belde Gordon, die net in Amsterdam wilde gaan openen. Of ik hem kon helpen met het opzetten van die zaak. Bij de opening kwam Ruud ook langs. En de dag erna was ie er weer.’

RUUD: ‘Ik vond haar een verschijning. Vooral die ontwape­nende lach viel me op. Dus ik ben de dag erna toch nog maar even gaan kijken of die inderdaad zo mooi was. En ja, dat was zo. Vervolgens nam ik mijn oudste dochter Felicity mee. Ik had alleen maar gezegd dat we naar de nieuwe zaak van Gordon gingen. Maar zij zei al snel: ‘Hé pa, wat een leuke vrouw is dat!’ Nou, had ik het dus goed gezien. Daarna was ik er bijna elke dag.’

KARIN: ‘Ik dacht dat Felicity zijn vriendin was, dus ik deed gewoon gezellig. Maar op een gegeven moment wilde hij steeds meer aandacht van me. Mijn collega’s begonnen er opmerkingen over te maken. ‘Is ie er nu alweer?’ Tot ik op een dag vrij was.’

RUUD: ‘Heb ik haar opgezocht via Facebook en een foto gestuurd van mezelf, op mijn vaste plek. ‘Waar ben je nou?’ vroeg ik.’

KARIN: ‘Toen hebben we stiekem afgesproken, gewoon bij hem thuis.’

RUUD: ‘Ik woonde tijdelijk met mijn zoon Maxim in een appartementje dat ik normaal gesproken verhuurde. Zo’n typisch mannenhuis: geen bloemen, geen enkele plant, een soort hol.’

KARIN: ‘Een heel ongezellig huisje ja. Maar hij bestelde sushi en daar zoenden we elkaar dus voor het eerst. Vervolgens nam hij me mee naar Sail Amsterdam en een etentje met zijn vrienden. Dat was eigenlijk onze eerste echte date.’

RUUD: ‘Helaas heeft iemand ons toen gefotografeerd en stonden we de volgende dag samen in de krant. Dat wil je niet als je nog in de snuffelfase zit.’

KARIN: ‘Ik moest meteen aan mijn familie en vrienden uit­leggen dat ik met Ruud omging. Gelukkig is mijn zoon heel makkelijk. Die was destijds zestien en vond het wel prima.’

RUUD: ‘Vervolgens heb ik haar meegenomen naar de opening van het W Hotel. Daar was echt zoveel pers dat we er in één keer vanaf zouden zijn. Bovendien kon ik haar dan meteen mijn wereldje laten zien.’

Roger Neve voor Nouveau

Je bedoelt: een leven waarin je nooit anoniem bent?

RUUD: ‘Inderdaad. Ik kan niks onopgemerkt doen. En mijn leven is best druk.’

KARIN: ‘Ik had meteen een goed gevoel bij hem. Als je op onze nog leeftijd gaat daten, wil je je niet meer afvragen of iemand nog gaat bellen, en wanneer dan. Hij belde gewoon. Continu. En altijd via Facetime. Stapte ik net de douche uit en hup, daar was ie alweer. Ik had me liever eerst nog even opgemaakt, maar hij speelde geen spelletjes en maakte meteen duidelijk dat hij me zo vaak mogelijk wilde zien en spreken. Ruud was overwhelming.’

RUUD: ‘Ik vind haar natuurlijk heel mooi, maar er was ook meteen iets in haar ziel dat me aantrok. Nelson Mandela had ook zo’n prachtige ziel. Nou vergelijk ik haar niet meteen met hem, maar allebei zijn het mensen bij wie ik me lekker voel. Ik herinner me dat ik lang geleden met vrienden zat te eten in Saint-Tropez. Buiten stond een prachtige vrouw, we keken allemaal naar haar. Toen ik Karin ontmoette, vroeg ik of ze weleens in Saint-Tropez was geweest. Ze leek precies op die vrouw. Daarnaast hebben we veel gemeen: we zijn allebei nooit chagrijnig, goedlachs en sportief, en het glas is bij ons altijd halfvol.’

KARIN: ‘Ze zeggen toch altijd dat je tegenpolen moet zijn? Nou, het is juist veel makkelijker als je allebei hetzelfde bent. Ik ben alleen wel een stuk rustiger dan hij. Ruud is nogal druk.’

RUUD: ‘Wij hebben nooit conflicten, dat is ook prettig. Er is nog een verschil: ik ben heel spiritueel, Karin niet.’

Roger Neve voor Nouveau

Hoe uit zich dat bij jou?

RUUD: ‘Mijn paspoort is ingegaan op haar verjaardag. Haar sterrenbeeld is Maagd, het mijne ook, en dat van haar zoon en mijn moeder ook. Ik geloof niet in toeval. Ik ben gefascineerd door het oude Egypte, waar ik Karin ook mee naartoe heb genomen. Hoe kunnen ze destijds die piramides hebben gebouwd, met stenen die twee ton per stuk wegen? Ik vind zoiets mysterieus en schitterend. Ik ben sowieso ontzettend blij met het leven dat ik mag leiden. Dus af en toe zeg ik: ‘Dank, universum, voor wat ik heb en mag doen.’ Ik geloof ook dat Karin niet zomaar op mijn pad is gekomen.’

Je mediteert toch ook?

RUUD: ‘Dat heb ik wel gedaan, maar ik ben er vaak te lui voor. Ik heb vooral veel levenservaring opgedaan door de aandacht en faam die me ten deel zijn gevallen. Bijvoorbeeld: dat je niet altijd gelijk kunt krijgen, al héb je het wel. Dus dan kun je beter gewoon die drol doorslikken. Als jij iets heel graag wil, maar het gebeurt niet, dan was het dus niet voor jou bestemd. Dan was het voor iemand anders. Door zo te denken, kun je de dingen ook makkelijker loslaten.’ KARIN: ‘Dat heb ik wel echt geleerd van jou.’

RUUD: ‘In mijn beroep als voetballer ben ik altijd heel intuï­tief geweest. In mijn privéleven eigenlijk niet, terwijl ik daar die intuïtie ook veel meer had moeten gebruiken. Ik vóél of dingen goed zitten of niet. Toch was ik in het begin van onze relatie nog sceptisch. Omdat het bijna te goed was om waar te zijn. Als je elkaar net kent, doet iedereen zich altijd mooier voor toch? Ikzelf ook. Terwijl niemand natuurlijk perfect is. Dus ik dacht: nou, wanneer komt het apie uit de mouw? Maar goed, dat apie kwam dus niet.’

Je had al drie scheidingen achter de rug, dus je geloofde niet meer in ‘voor altijd’?

‘Ik heb veel meegemaakt en ik ben zelf ook niet de perfecte man. Als er iets misloopt, kijk ik eerst in de spiegel: wat is mijn aandeel hierin? Ik vind het niks om dat bij een ander neer te leggen. Het is je eigen schuld Ruud. Maar goed, ik heb van die vrouwen gehouden en om verschil­lende redenen liep het uiteindelijk mis. Toch denk ik bij ieder van hen vooral terug aan de goede tijden. Omdat we het ook heel leuk met elkaar hebben gehad. Bovendien zijn ze de moeders van mijn kinderen. Maar goed, ik heb me daardoor toch afgevraagd: bestaat dat wel, wat wij nu hebben?’

Roger Neve voor Nouveau

Karin, jij wist ook dat je met een man ging die al drie huwelijken achter de rug had.

KARIN: ‘Ja natuurlijk. En ook mijn vriendinnen waren terug­houdend: wat moet ze nou met hém?’

RUUD, MET ZIJN BEKENDE SCHATERLACH: ‘Ik hield gewoon heel erg van bruidstaarten!’ Dan, serieus: ‘Ik heb een reputatie en die kan ik niet meer veranderen. Gelukkig interesseert het me echt niet wat een ander van mij vindt.’

Je laatste echtgenote Estelle zei eens: ‘Hij is abso­luut geen slechte man, maar hij heeft een slechte eigenschap.’ Daarmee bedoelde ze dat je regelmatig vreemdging.

RUUD: ‘Oké, nou, dat mag ze zeggen. Ik zal nooit iets nega­tiefs over mijn exen vertellen. Omdat het allemaal goede moeders zijn, omdat ze allemaal hebben geprobeerd hun leven weer op te pakken. Een mooi voorbeeld vind ik eigen­lijk dat Karin en ik elkaar al veel eerder een keer hebben ontmoet, op een feestje van Gordon. Ik herinner me dat niet meer, zij wel.’

KARIN: ‘Hij keek de hele tijd naar me en ik vond dat hij een beetje aan het flirten was.’

RUUD: ‘Toen ze dat vertelde, vroeg ik: ‘O ja? Ben ik die avond dan naar je toegekomen? Heb ik je iets aangeboden? Om je nummer gevraagd?’’

KARIN: ‘Dat was allemaal niet zo. Maar vanwege dat beeld dat ik van hem had... Nu ik hem beter ken, weet ik dat hij gewoon tegen iedereen heel open is. Wat niet hetzelfde is als flirten.’

RUUD: ‘Waarschijnlijk was ik gewoon aardig tegen haar. Maar de perceptie van mensen kan ik niet veranderen. En dat is prima.’

Wat heb jij over de liefde geleerd in al die jaren? Wat doe je nu met Karin anders?

RUUD: ‘Niet zo heel veel, denk ik. Wat vooral is veranderd, is de manier waarop ik leef. Destijds was ik gefixeerd op mijn carrière. Ik was altijd met mijn vak bezig, waardoor die vrouwen heel veel in hun eentje moesten doen. Voor de kinderen zorgen, scholen uitzoeken, hun weg vinden in een nieuwe omgeving. Iedereen denkt dat voetbalvrouwen het makkelijk hebben, maar dat is niet zo.

Karin en ik zeggen weleens: hadden we elkaar maar eerder ontmoet. Terwijl het dan misschien tussen ons ook niet had gewerkt. Ik ben inmiddels in een heel andere fase van mijn leven aan­beland, het laatste wagonnetje van de trein noem ik het. En daarin wil ik het gewoon hartstikke leuk hebben. Fijne mensen en rust om me heen.

Ik ben altijd een groot kind geweest dat plezier wilde hebben in wat hij deed. Eigenlijk is de faam me komen aanwaaien, en ik heb nooit het gevoel gehad dat ik erdoor ben veran­derd. Alleen krijg je een beter oog voor wat mensen écht van je willen. En ik kan niks met mensen die alleen maar energie vreten. Humberto Tan zei dat mooi: ‘Ik hou van bruistabletten, niet van zuigtabletten.’ Je moet je eigen team om je heen vormen.’

Roger Neve voor Nouveau

Als ik jullie Instagrampagina’s bekijk, zijn jullie vooral aan het reizen, golfen en liquid lunchen.

KARIN: ‘Hij is commentator voor een Qatarese sportzender en vliegt daar tijdens het voetbalseizoen elke twee weken naartoe. In de winter ga ik graag mee. Dan golfen we overdag samen, ’s avonds is hij in de studio. En we krijgen veel uitnodigingen voor mooie golftoernooien. Als we een vakantie boeken, is dat ook altijd bij een golfbaan. Toen ik nog werkte, wilde ik in mijn vrije tijd lekker op het strand liggen. Daar moet ik nu niet meer aan denken.’

RUUD: ‘Omdat je toen alleen maar met de zaak bezig was. En intussen in je eentje een kind opvoedde. Ze liep ook nog marathons, dus ik wist wel meteen dat ik een bikkel in huis had.’

KARIN: ‘We trainen twee keer per week samen met een personal trainer. En daarnaast golfen we bijna elke dag.’

RUUD: ‘Golfen is meditatief. We lopen in een mooie omgeving, ouwehoeren relaxed met elkaar. De meeste koppels krijgen ruzie op de baan omdat de een het beter kan dan de ander. Wij nooit, het maakt ons niets uit als zo’n bal een keer de bosjes in vliegt. Zij doet trouwens ook nog pilates, maar dat vond ik niks. Te weinig actie.’

KARIN: ‘Ik ben gek op eten, maar dat moet je compenseren.

’RUUD: ‘Zij heeft meer discipline dan ik.’

Koken jullie zelf?

KARIN: ‘Ik doe het wel, maar ik vind het niet leuk.’

RUUD: ‘Ik probeer haar te enthousiasmeren door kookboeken te kopen.’

KARIN: ‘Als ik echt geen zin heb, zeg ik: kook jij vanavond? Dan moet hij iets bestellen, want Ruud kan nog geen ei koken.’

RUUD: ‘Ik kan alleen water koken, heb twee linkerhanden. En bovendien heb ik er geen interesse in. Sowieso gaan we elke vrijdag uit eten, nieuwe tentjes ontdekken. Kaagman & Kortekaas is een favoriet van ons, Ferilli’s ook en La Fiorita in de Jordaan. Zij vindt Italiaans eten het lekkerst. Pastaatjes. En ze wil ook graag naar Italië op vakantie. Maar dat is geen goed idee met mij.’

Roger Neve voor Nouveau

Vanwege je sterrenstatus daar?

RUUD: ‘We zijn er twee keer geweest, maar ik word voortdurend achterna gezeten.’

KARIN: ‘Ze willen aan hem zitten en stoppen niet totdat ze een foto hebben. ‘Grande Rudi!’ roepen ze allemaal.’

RUUD, MET EEN KNIPOOG: ‘Dan ga ik lopen pochen. ‘Jij hebt helemaal niet door met welke grootheid je hier loopt, hè?’’

Hoe is dat voor jou, Karin? Je bent in een volstrekt andere wereld terechtgekomen, ontmoet beroemdheden.

KARIN: ‘Het heeft eigenlijk alleen maar voordelen. We worden uitgenodigd voor de mooiste golftoernooien en je hoeft nooit te reserveren bij een restaurant: er is altijd plek. In Londen en Qatar kennen ze hem ook goed, dus we worden overal in de watten gelegd. Heerlijk toch?’

En je staat op de foto met Robbie Williams, David Beckham, Lewis Hamilton. Ben je weleens starstruck?

KARIN: ‘Nee, daar ben ik te nuchter voor. Ik kijk alleen tegen ze op vanwege de prestaties die ze hebben geleverd.’

Kleed je je anders nu je met Ruud gaat?

KARIN: ‘Zeker. Ik heb ineens stress over wat ik aan moet. En een mooie jurk die ik tijdens een première heb gedragen, doe ik daarna niet nog een keer aan.’

RUUD: ‘Dat is echt een vrouwending. Geen man die ooit zal denken: o, heeft ze nou weer die jurk aan?’

KARIN: ‘Ik tut me graag op voor hem. Doe ik hakken aan, maar zegt hij: je sneakers zijn ook leuk hoor.’

RUUD: ‘Ik vind het haar allebei goed staan. Maar er hoort sowieso weer een mooi tasje bij hè, hahaha!’

Ik zie naast Karin een heel mooie groene Loewe staan.

RUUD: ‘Met een gele riem. Kennelijk is die uniek. Wat we hebben moeten doen om dat voor elkaar te krijgen – hou óp! Maar goed, vrouwen en tassen, ik begrijp het hoor. Een goede vriendin van mij werkt bij Chanel, dus ik neem Karin weleens mee: ga jij maar lekker snuffelen.’

KARIN: ‘Soms vraag ik: moeten we niet weer eens bij je vriendin langs?’

Roger Neve voor Nouveau

Is Ruud een beetje romantisch?

KARIN: ‘Ja, hij verwent me heel erg.’

RUUD: ‘Dat had je niet gedacht hè? Ik zie je kijken: dit is vast een lomperd! Maar mijn moeder heeft me geleerd om attent en galant te zijn.’

KARIN: ‘Hij houdt altijd de deur voor me open.’

En ben je ook van de parfum en bloemen, Ruud?

RUUD: ‘Alleen op Valentijnsdag, verder niet. Als je op een ander moment met bloemen aankomt, denken vrouwen meteen dat je iets geflikt hebt. ‘Is er iets goed te maken of zo?’ Ik maak Karin blij met leuke reisjes. Ik heb acht jaar in Londen gewoond, die stad is mijn happy place, en inmiddels ook de hare.’

En de mooie sieraden die je draagt?

KARIN: ‘Die heb ik van hem gekregen.’

RUUD: ‘Altijd onverwachts. Dan neem ik haar mee naar een juwelier en vraag ik: wat vind je mooi? Wat ik aan haar apprecieer, is dat ze terughoudend is wat betreft de prijs. Soms moet ik haar zelfs aanmoedigen om voor iets duurders te gaan. Zij heeft altijd haar eigen geld verdiend, dus ze gaat er bewust mee om. Als we uit eten zijn, checkt zij voordat we weggaan de rekening.’

KARIN: ‘Omdat ik met hem ben, willen obers ons nog weleens een peperdure wijn aansmeren. Daar hou ik niet van, het idee dat we genaaid worden.’

RUUD: ‘Dus ik ben blij dat zij dat een beetje in de gaten houdt.’

Ruud, ik zag dat jij pornstar martini’s drinkt.

RUUD: ‘Dat is een vrouwendrankje hè? Maar als ze ergens een bar hebben, bestel ik dat. Wel in een gewoon glas, niet zo’n cocktailding. Karin is van de wijn, vooral rode.’

KARIN: ‘Barolo is mijn favoriet.’

RUUD, LACHEND: ‘Túúrlijk, Barolo. Of Rioja. En op het strand van Marbella drinken we roseetjes tijdens de lunch.’

Jullie wonen sinds 2017 samen in Amstelveen. Hoe is de taakverdeling thuis?

RUUD: ‘Zij maakte meteen in het begin een fout door te zeggen: ik vind het fijn als ik voor je kan zorgen. Nou, ik in de polonaise natuurlijk!’ KARIN: ‘Ik heb één keer per week een hulp, maar verder doe ik in principe alles zelf. Hij werkt, dus dan vind ik het niet meer dan normaal dat ik het huis op orde hou. Heel soms stofzuigt ie, dat wel. Maar het gekke is: toen hij nog alleen woonde, gingen vuile kopjes direct de vaatwasser in. Bij ons thuis staat alles eróp.’

RUUD, GEAMUSEERD: ‘Het is niet uit te leggen waarom wij mannen dat doen, sorry.’

Het gebeurt regelmatig dat samengestelde gezinnen het ondanks de goede bedoelingen niet redden.

RUUD: ‘Omdat er jaloezie onderling is. Maar het scheelt dat onze kinderen allemaal op zichzelf wonen. En ik kan het heel goed vinden met haar zoon.’

Karin, ken jij Ruuds kinderen ook?

KARIN: ‘Ja, ik zie Felicity regelmatig, ze is net weer moeder geworden. Joëlle en Maxim zie ik ook.’

RUUD: ‘En Charmayne.’

Zie jij de kinderen uit je tweede huwelijk nog, Ruud?

RUUD ‘Nee, niet vaak. Die wonen in Italië.’

Jij bent inmiddels opa.

RUUD: ‘Ik heb mijn kinderen wel verteld dat ik geen oppas-opa kan zijn, daarvoor is mijn leven te druk. Maar met de kleinkinderen naar parken, naar zwembaden, of spelletjes spelen, vind ik hartstikke leuk. En luiers verschonen? Prima, dat heb ik met mijn eigen kinderen ook altijd gedaan.’

Joëlle maakt samen met haar moeder Estelle een pod­cast. Daarin gaat het over het waxen van de bikinilijn, vagina’s stomen en een ontmoeting met Cristiano Ro­naldo. Luister je weleens?

RUUD: ‘Kinderen praten tegenwoordig anders met hun ouders dan vroeger hè. Ik heb nog niet geluisterd, maar er wel mensen over gehoord; sommigen vonden het leuk, anderen niet.’

Je moeder is inmiddels drieëntachtig. Wat vindt zij van Karin?

RUUD: ‘Als ik haar bel, vraagt ze als eerste: ‘Waar is Karin?’ Ja, hallo, ík bel nu toch? Mijn moeder kan heel goed met haar opschieten. Sowieso zijn de mensen om mij heen blij voor me dat ik Karin heb ontmoet. En ik ben blij dat ik haar moeder nog heb leren kennen, voordat ze overleed. Ze was toen al aan het dementeren.’

KARIN: ‘Maar ik kwam met hem binnen en ze deed alsof ze hem al jaren kende. ‘Hé Ruud!’ riep ze meteen.’

Roger Neve voor Nouveau

Wat vinden jullie leuk aan ouder worden?

RUUD: ‘Helemaal niks.’

KARIN: ‘Ik vind het verschrikkelijk. Omdat ik het zo leuk heb nu, en de tijd gaat veel te snel. Je staat steeds krakkemikkiger op.’

RUUD: ‘Ik prijs me gelukkig dat ik ouder mag worden, maar de gebreken die je erbij krijgt zijn minder leuk. Toevallig sprak ik er gisteren met mijn moeder over, of ze weleens aan de dood dacht. ‘Niet echt,’ zei ze, maar ze is wel bang dat ze valt en dan alleen in huis ligt. Dus eigenlijk wil ze dat ik elke dag bel, om te checken of alles nog oké is. Een tijdje geleden vroeg ze wat ik doe als ze alzheimer krijgt. ‘Nou, kussentje erop,’ antwoordde ik.’

KARIN: ‘Dan ligt zij helemaal in een deuk. Dat is zo leuk aan zijn moeder.’

RUUD: ‘Ze is een goede ziel. Een gezellige, vrolijke vrouw uit de Jordaan. Ik lijk erg op haar. We zijn ook allebei heel erg van de klok. Je kunt mij niet kwaaier krijgen dan zonder me te verwittigen een kwartier later binnenkomen. Dat is disrespect. Daarover gesproken: we gaan om half zes golfen, dus we moeten nu wel op de tijd letten.’

Laatste vraag dan. Gaat er nog een vierde huwelijk voor jou komen, Ruud?

RUUD: ‘We hebben het er weleens over gehad. Karin is nog nooit getrouwd geweest.’

KARIN: ‘Ik vind het niet per se meerwaarde hebben. Ook met de vader van Nigel hoefde het van mij niet.’

RUUD: ‘Eerlijk gezegd ben ik gewoon bang. Ik ben bang dat het iets verandert. Ik ben nu zo happy en ik wil dit gevoel zo graag vasthouden. Bij mij is het al vrij vaak misgegaan en dat wil ik dit keer niet. Ik wil gewoon niet dat dit mislukt. Bovendien: we hebben al een samenlevingscontract. Dat is bijna hetzelfde.’

KARIN: ‘Zo’n bruiloft is voor mij wel bijzonder, maar met iemand die al drie keer eerder is getrouwd...’

RUUD, WEER DIE SCHATERLACH: ‘Ik heb in elk geval nog wel een pak liggen! Én dan kan ik weer bruidstaart eten.’KARIN: ‘Het heeft nooit op mijn verlanglijst gestaan, maar tóch vind ik het misschien wel leuk om ooit mevrouw Gullit te heten.’

EEN KNIPOOG VAN MENEER GULLIT: ‘Kortom, we zeggen geen ‘nee’. En nu moeten we gaan, anders moet de taxichauffeur op ons wachten, en daar hou ik dus niet van.’

Ruud Gullit (Amsterdam, 1962) was stervoetballer bij clubs als Feyenoord, PSV en AC Milan, werd uitgeroepen tot Europees en (2x) Wereld-voetballer van het jaar, won met Oranje het EK in 1988 en was Europa’s eerste zwarte aanvoerder van een nationaal elftal. Na zijn actieve carrière werd hij trainer van onder meer Chelsea en Los Angeles Galaxy. Tegenwoordig is hij analist bij zenders als BBC, ESPN, Ziggo Sport en Al Jazeera. Ook is hij lid van de Commissie Mijnals, die zich bezighoudt met racisme en discriminatie binnen het voetbal. Gullit heeft twee zonen, vier dochters en twee kleinkinderen.

Karin de Rooij (Amsterdam, 1967) is voormalig horecaondernemer. Ze heeft een volwassen zoon. Sinds 2015 is ze samen met Ruud Gullit.  

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in