Susan Smit: 'Ik keer me naar binnen'

Rare tijden, en daar heeft iedereen zo zijn eigen aanpak voor. Susan Smit vertelt over haar corona-aanpak.

Susan: "Bij tegenslagen probeer ik altijd mild voor mezelf te zijn. Ik mag rouwen, boosheid en teleurstelling voelen, paniek zelfs, wat zich maar aandient. Het is een natuurlijke reactie waar ik ruimte aan geef, zonder de boel te willen onderdrukken.

Emotionele pijn hoeft niet onmiddellijk bestreden te worden, geloof ik. De meeste pijn is niet onverdraaglijk, niet schadelijk en niet eeuwigdurend. Telkens als we ons van pijn afschermen, oefenen we niet hoe we met ongemak en verdriet moeten omgaan. We zijn er steeds minder voor uitgerust en richten ons leven uiteindelijk in op het ontsnappen aan en ontkennen van pijn.

De prijs daarvoor is hoog. Het geeft je een gepantserd hart. Als je per se niet wil dat zielenpijn jou bereikt en je het met allerlei strategieën te lijf gaat, kan diepe vreugde je ook niet meer bereiken, want die botst tegen datzelfde gepantserde hart. Op den duur ben je niet meer echt te raken en wordt alles vlak. Daar zit ik niet bepaald op te wachten.

Verdragen

Alles wat we onszelf (en onze kinderen) moeten leren is pijn verdragen, daar ben ik van overtuigd. Als we onze emotionele wonden verzorgen kunnen ze langzaam, op hun eigen tijd, genezen. De beloning van al dat leed door je heen laten trekken is het behoud van een zacht hart. Een hart dat bevattelijk is voor schoonheid, gevoel, wijsheid en levenskunst. Een hart dat bereid is zich open te stellen – inclusief het risico gekwetst of teleurgesteld te worden. Een hart waarvan je alle kamers in bezit hebt genomen en waarvan je de vurige diepten kent.

In tijden van onzekerheid, zorgen of verdriet probeer ik meerdere keren per dag even stil te zijn en me naar binnen te keren. Ik ga op mijn meditatiekussentje zitten, sluit mijn ogen en adem diep naar mijn buik. Stilte en adem is alles wat een mens nodig heeft om tot zichzelf te komen. Het brengt je aandacht en energie naar beneden, naar je buik, waar het veel stiller en prettiger is dan je hoofd waar gedachten almaar rondjes draaien. Je wordt kalm. Er komt zelfs ruimte voor dankbare, liefdevolle gevoelens en een hernieuwd vertrouwen dat alles een doel dient. Als een ander mens stap ik van dat kussentje af, de dagelijkse rommelige werkelijkheid weer in.

Een crisis kan je ook iets brengen als je bereid bent de lessen aan te gaan. Een crisis benutten vraagt van ons om kwaliteiten aan te boren die we nog niet goed ontwikkeld hadden, zoals omgaan met niet-weten. Controleverlies. De wetenschap dat je emotionele pijn aankunt. O man, de vrijheid die dat geeft!”

Beeld: Brunopress

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in