Daphne Deckers: 'Dit is een mooie balansleeftijd'

Happy 50, in haar eigen woorden, exclusief voor Nouveau.

Daphne Deckers: "Ik bén fifty en happy about it. Maar niet op de manier van: ‘Vijftig is het nieuwe dertig.’ Ik begrijp de bedoeling erachter: dat je nog fit bent, in de bloei van je leven. Maar waarom moet daar een twintig jaar jongere leeftijd bij worden gehaald? Veertig, vijftig, zestig: je bént dan nog vitaal. Je voelt je geen dertig en zou ook geen dertig meer willen zijn. Je bent gewoon vijftig, en rocking it. Het gaat niet om leeftijd, het gaat om mentaliteit.

Geloof ze niet, al die zogenaamde regels waar ouder wordende vrouwen aan moeten voldoen. Leeftijd omhoog, roklengte omlaag? Alleen babykleertjes gaan op leeftijd, voor de rest is er geen kledingstuk waarin naast de maat een leeftijdsaanduiding staat vermeld. En trouwens: er zijn veel leukere dingen om je mee bezig te houden dan wat je nog zou ‘mogen’ dragen.

Dit is een mooie balansleeftijd van vergaarde wijsheid en behouden vitaliteit, van opgedane ervaring en hang naar vernieuwing. Mijn oma zei altijd: ‘De hemel geeft, wie vangt die heeft!’ En zo is het. Dit zijn de jaren waarin je kunt gaan oogsten wat je hebt gezaaid. Nee, je bent niet meer jong en veelbelovend; je bent gerijpt en op smaak gebracht.

Ik wil benadrukken hoe belangrijk het is dat je open blijft staan voor nieuwe inzichten en ervaringen. Dat je altijd de beginners-mind moet houden, zoals het boeddhisme dat zo mooi omschrijft. Als je jong bent, staat je leven in het teken van allemaal eerste keren. Eerste liefde, eerste huis, eerste baan...

Als je ouder wordt, neemt dat logischerwijs af. Maar die eerste keren moet je voor jezelf blíjven creëren, is mijn overtuiging. Doe iets wat je eerder niet durfde. Stap uit je comfortzone. Aan een nieuw boek beginnen is voor mij elke keer weer kennismaken met een nieuw universum. Een nieuwe opwinding maakt zich dan van mij meester. Op mijn verlanglijstje staat ook nog een historische roman. Dat genre heb ik niet eerder geschreven, dus dat wordt een extra nieuwe ervaring.’

Richard en ik hadden sinds het ‘lege nest’ opeens de tijd om samen iets van de wereld te gaan zien. Reizen is voor ons alle twee een groot geluk. We zijn vorig jaar in Japan geweest. En dat werd zo’n inspirerende reis. Op een gegeven moment kwamen we na lang fietsen – als je met Richard op vakantie bent, moet je altijd lang fietsen – bij een beroemde rotstuin in Kyoto. Er lagen veertien rotsen in een langwerpige bak van fijn zand, heel precies aangeharkt.

Waarom is dit al achthonderd jaar zo beroemd, vroeg ik me af. Maar toen kwam de clou: het zijn geen veertien rotsen, maar vijftien. Ze zijn echter zo geordend dat waar je ook staat langs de rand van de tuin, je ze nooit allemaal tegelijk ziet. Op elk punt kun je er veertien zien, maar nooit vijftien. En dat is de les: je ziet veel, maar nooit álles. Je weet misschien veel, maar nooit álles. Dus moet je nieuwsgierig blijven en altijd open blijven staan voor de dingen die er nog te ontdekken zijn.’

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Foto's (c) DPG Media / Nouveau

Een langere versie van Daphne's essay heeft in Nouveau's special Happy 50+ gestaan. Nooit meer iets missen? Neem een abonnement op Magazine.nl!