CODA Museum: vrouwen hebben de toekomst

Kunst door vrouwen die een verschil hebben gemaakt.

Hebben we begrippen als powervrouw, feminist en lady boss in dit decennium nog nodig? Langzaamaan ontstaan nieuwe gewoontes en een modern(er) denkpatroon: anno 2020 groeit in de maatschappij op steeds meer vlakken het besef dat er een verschil is in waardering tussen mannen en vrouwen.

Anna Opperman, Theorie der Gefühle (Theory of Feelings), mixed media, 1981-1983, courtesy Estate Anna Oppermann and Galerie Barbara Thumm, Berlin

Ook in de kunst is er nog veel te verbeteren, het aantal aankopen door musea en tentoonstellingen met werk van vrouwelijke kunstenaars blijft achter bij dat van mannelijke collega's.

Elizabeth Catlett, African American Woman, lithografie, 2009, privécollectie

CODA Museum in Apeldoorn brengt om die reden een speciale expositie met kunst gemaakt door vrouwen, die toepasselijk op Vrouwendag haar debuut maakt. In de geselecteerde werken ligt het accent op  twijfel, emotie, een persoonlijke belevingswereld en intuïtie, waardoor ze traditioneel door de kunstgeschiedenis als 'minder interessant' zijn gezien.

Terri Friedman, Thank you Aneurism, wool, acrylic, cotton, hemp, jute, metallic fibers, 2018, courtesy the artist

Kunst gemaakt door vrouwen onderscheidt zich echter vaak door een menselijke maat in gedachtegoed; de werken zijn veelal gerelateerd aan aspecten van het leven waartoe de kijker zich gemakkelijker kan verhouden.

Hamideh Najafi, Untitled 30 (uit de serie Workers On Road) (editie van 3), digital print on photo paper, 2013, courtesy the artist

Met 'The Future is Female - Love Letters'toont CODA Museum van 8 maart t/m 28 juni 2020 werk van een indrukwekkende selectie van 41 vrouwelijke kunstenaars uit binnen- en buitenland. Met een grote diversiteit aan middel en materiaal: papier ontmoet textiel en er is werk te zien van cyanotypie (een fotografisch proces waarbij na ontwikkeling een cyaan-blauwe afdruk ontstaat) en van  schilderkunst tot video.

Hannah Wooll, Something Among Us, ink on book page, 2017, courtesy the artist/Paper Art Gallery

De teksten bij de tentoonstelling zijn van een man (!) die zijn uiterste best doet niet in 'mansplaining' te vervallen. "Ik vind het heerlijk om het mis te hebben, vooral als het gaat om kijken naar kunst," zegt Twan Janssen. "In de vergissing lees ik vaak gedichten die de maker nooit geschreven heeft. Ik ben daar niet zo bang voor en ik doe er niemand iets mee aan."

Kiki Kogelnik, War Baby, Zeefdruk,1980. Courtesy RoGallery.com

"De werken die hier hangen spreken een taal die ik niet ken," aldus Janssen. "Ze komen me afstandelijk voor en ik begrijp ze niet zo goed. De deuren zitten voor mij op slot en er doet niemand open. Totdat ik ineens een zijingang zie, of een raampje dat op een kier staat. Ik weet ook wel dat het niet de bedoeling is, maar dan ben ik tenminste binnen. Zoals een slapend lichaam verraderlijk kan zijn in haar schijnbare rust terwijl zich binnenin processen onzichtbaar voltrekken, zo dekt het uiterlijk van een kunstwerk vaak ook niet de hele lading."

Hannah Wooll, Mount, acrylic ink on book page, 2018, courtesy the artist/Paper Art Gallery

Voor de tentoonstelling heeft CODA werken in bruikleen van onder andere het Rijksmuseum Amsterdam, Kunstmuseum Den Haag en het Fries Museum. Kaarten boek je via het Coda Museum.