'Ik had het veel te druk om naar dat stemmetje te luisteren'

Juliette kreeg vorig jaar te horen wat elke vrouw vreest: ze kreeg de diagnose borstkanker. Voor Nouveau blikt ze vanaf vandaag elke week terug op de zware tijd die volgde. Een tijd die ook mooie momenten kende. Ze gaat bloggen om andere vrouwen, die ook door deze ziekte zijn getroffen, hopelijk tot steun te kunnen zijn. En om anderen te motiveren om zich te laten onderzoeken als ze twijfelen. Dapper, vinden wij. 'Hiervoor kom ik uit mijn comfortzone en dat vind ik best eng.'

Februari 2015.

Ken je dat gevoel? Druk met werk, je gezin, sociale afspraken etc. Je rent van hot naar her. Ondertussen had ik het gevoel dat er iets niet helemaal oké was met mijn borst. Het is makkelijker om door te rennen en met je dagelijkse beslommeringen bezig te zijn, dan naar dat stemmetje te luisteren.

Want jeetje, je zal toch maar de diagnose borstkanker krijgen. Een horror-idee leek me dat, kanker hebben, geconfronteerd worden met de tijdelijkheid van je bestaan, je in je vrouwelijkheid aangetast voelen en als kers op de taart ook nog eens kaal worden. Maar het is helaas wel een realiteit waar veel vrouwen mee geconfronteerd worden. Dus ja, waarom zou het mij ook niet kunnen overkomen.

Ik heb naar mijn gevoel geluisterd en ben naar mijn huisarts gegaan. Aangezien ik ook een oproep had voor het bevolkingsonderzoek, adviseerde zij me om hier gebruik van te maken. Zo gezegd, zo gedaan, gelukkig kon ik snel terecht bij de borstenbus. Ik vroeg nog aan de verpleegkundige die de mammografie maakte, wat er gebeurt als er een afwijking geconstateerd wordt. Zij vertelde me dat de radioloog de foto’s ging bekijken, en - mocht er aanleiding zijn voor nader onderzoek - ik dat via mijn huisarts zou horen. Ik weet nog goed dat ik vorig jaar februari op een woensdag het onderzoek had. Geen telefoontje op donderdag en ook niet op vrijdag. Met een opgeruimd gevoel ging ik het weekend in. Ik was niet gebeld en dacht dat ik me voor niets zorgen had gemaakt. Maar ja, toen werd het maandagmiddag 4 uur en belde mijn huisarts me met de mededeling dat er een afwijking geconstateerd was en nader onderzoek nodig was.

Gelukkig woon ik in een omgeving waar veel ziekenhuizen zijn en kon ik me een paar dagen later bij de mammachirurg melden voor een intake en nader onderzoek. Helaas zag de radioloog tijdens de echo 2 plekken die ze niet vertrouwde. Er zou een uur overheen gaan voor de uitslag binnen was en mijn man en ik ons moesten melden bij de mammachirurg. Dit was een zenuwslopend uur en helaas bleek er slecht nieuws te zijn. Ik had borstkanker en een foute klier.