Het is een reuze cliché: je man die je inruilt voor een jeugdiger exemplaar. Waarom willen die Don Drapers toch steeds jongere vrouwen? En hoe vind je jezelf en je leven opnieuw uit als je in de steek gelaten bent?
Jason Statham en Rosie: een leeftijdsverschil van twintig jaar. George Clooney en Amal: zeventien jaar. Alec Baldwin en Hilaria: een kloof van zesentwintig jaar. Bruce Willis en Emma: vierentwintig jaar verschil.
Zij kan nog kinderen krijgen en houdt hem jong
Zij is mooi en fris, en niet zelden model of yogalerares, hij heeft status en prestige. Het is een ‘ruil’ die altijd heeft bestaan en die zowel in biologisch – zij kan nog kinderen krijgen en houdt hem jong – als in economisch opzicht – hij kan haar beschermen en onderhouden – gemakkelijk kan worden verklaard. Tikje voorspelbaar misschien, maar wie zijn wij om cynisch te doen over ware liefde?
Onthutsende 'ruil'
Ook relatietherapeut Rika Ponnet brengt meteen de nodige nuances aan: “Er zijn heel goede, evenwichtige en liefdevolle relaties met een groot leeftijdsverschil, laten we dat niet vergeten. Zelfs als die soms ten koste gingen van een huwelijk.” Maar mij stoort de mei-decemberromance af en toe toch wel. Neem acteur Dennis Quaid (62), wiens partners steeds jonger zijn. Hij poseert nu op Instagram met het tweeëndertig jaar jongere model Santa Auzina. En helemaal onthutsend: de breuk tussen Johnny Depp en Vanessa Paradis. Hij is vijftig, zij veertig en nog altijd beeldschoon, en toch werd ze vervangen door Amber Heard, net zevenentwintig. “Zo verliefd als een tiener,” beschreef Depp zichzelf toen hij in het huwelijksbootje stapte met iemand die nog geboren moest worden toen hij zijn eerste film draaide. Na vijftien maanden huwelijk volgden een contactverbod en een echtscheiding. Ik kon een zacht ‘Told you so' niet onderdrukken.
Speelser en vrijer
Uit onderzoek van de Amerikaanse datingsite OkCupid blijkt dat vrouwen willen daten met een man die een gelijkwaardige opleiding heeft, dezelfde economische achtergrond en min of meer dezelfde leeftijd. Mannen houden er wat simpeler eisen op na: een vrouw van vijfentwintig. Toch waarschuwt relatietherapeut Ponnet voor de stereotiepe benadering die mannen bestempelt als slechteriken die worden geregeerd door hun hormonen. “We kunnen erover morren, maar het is een feit: een jonge en vruchtbare vrouw heeft een hogere waarde op de relatiemarkt dan een vrouw van vijftig. Dat zouden we misschien anders willen, maar zo is het. Of mannen in het echte leven ook uitsluitend voor vijfentwintigjarige vrouwen gaan? Welnee!”
De relatietherapeut ‘Vaak is die jongere vrouw zoals jij vroeger was’
Het lijkt wel of er een vervaldatum staat op het hoofd van rijpere vrouwen: niet meer consumeren na de vijfentwintig. Ik signaleer ook in mijn omgeving scheidingen waarbij de vrouw wordt vervangen door een tien jaar jonger exemplaar. Als het Vanessa Paradis al kan overkomen, wat moeten wij, gewone stervelingen dan? “Vergeet die vijfentwintig,” zegt Ponnet. “Als een man een jongere vrouw kiest, gaat het niet zozeer over ‘jonger en mooier’, maar eerder over ‘speelser en vrijer’. Vaak is die vrouw zoals jij tien, twintig jaar geleden was, voordat de routine in de relatie sloop, voordat er kinderen en carrières waren.”
De Don Draper
Rika Ponnet heeft een naam voor de liefhebber van groene blaadjes. Ze noemt hem Don Draper, naar de vrouwenverslindende reclameman uit de serie Mad Men. “Hij is een alfaman, slim en charmant. Hij wil naar buiten treden als een geslaagd man. Succes in een relatie betekent voor hem niet een leven lang gelukkig zijn met dezelfde vrouw en een gezin opbouwen, maar steeds opnieuw bewijzen dat hij de concurrentie kan aangaan met andere alfa’s, en tonen dat hij nog steeds een jonge vrouw kan verleiden.” Waarom vrouwen voor hem vallen? “Dat type relatie draait vaak om bewondering. De vrouw kijkt graag op naar zo’n man, zet hem op een voetstuk. Maar wanneer ze eenmaal samen zijn, komen er gaten in dat ideaalbeeld. Dan wordt het: hij is best egoïstisch, hij houdt weinig rekening met mij en de kinderen. Van de adoratie blijft dan weinig over, en laat dat voor die man nu net het bestaansrecht van de relatie zijn. Hij voelde zich de prins op het witte paard en ineens is hij veranderd in een schooier met slechte schoenen. Als hij dan een andere vrouw ontmoet, een vrouw die wél weer bereid is in die dynamiek te stappen, is de verleiding groot.”
Het dictaat van de jeugd speelt zeker mee in de keuze die Don Drapers maken, weet Ponnet. “Jong zijn wordt belangrijk gevonden, en wat werkt beter om je jong te voelen dan wakker te worden naast iemand van vijfentwintig? Als je in een gezicht van achtenveertig kijkt, is die spiegel misschien te confronterend.” Maar belangrijker is zelfrealisatie. “Je leeft maar één keer, is het motto tegenwoordig. Vroeger kwam het welzijn van je gezin op de eerste plaats, nu de invulling van je eigen behoeften. Ik wil niet argumenteren voor het een of het ander, ik wil er gewoon op wijzen dat die nadruk op het individuele geluk onze beslissingen stuurt, en dat gaat nu eenmaal vaak ten koste van het wij-verhaal.”
De relatietherapeut ‘Bij haar voelt hij zich de prins op het witte paard’
Mieke (50) - “Hij grapte weleens dat ik al over mijn vervaldatum was”
“Toen ik Bart ontmoette, zes jaar ouder dan ik, had hij drie vriendinnen tegelijk. Ik was nummer vier. Misschien hadden er meteen alarmbellen bij me moeten rinkelen, maar ik ben gevallen voor die man. Hij was charmant en ondernemend, had humor. Zijn eerste vrouw had hem verlaten en hun zoon meegenomen. Hij miste die jongen en kwam daar ook heel eerlijk voor uit. Dat vertederde me. Hij importeerde luxeaccessoires, durfde te dromen. Van veel winkels, van eigen creaties, van internationaal succes... Alleen maar positieve energie. Ik had het gevoel dat ik met die man ver kon komen. Ik aarzelde dus ook niet om alle papieren te ondertekenen en de verantwoordelijkheid te nemen voor onze zaak.
Achteraf zeiden mijn vriendinnen: ‘We dachten dat je het wist van al die andere vrouwen, want je stak je kop zo overduidelijk in het zand.’ Dat gevoel had ik helemaal niet. Ik zag en vermoedde wel dingen, maar ik dacht altijd dat we het wel te boven zouden komen. Totdat Tanja voor ons begon te werken. Achtentwintig, naïef fris... En in volle adoratie voor Bart. Ik merkte meteen dat ze iets voor hem voelde en dat ze jaloers was op mij. Ik heb dat kind zien veranderen in een mondaine jonge vrouw en ik heb hun affaire gewoon laten gebeuren.
Ik denk dat hij in die jonge ogen een enthousiasme zag dat ik als moeder van twee kinderen misschien niet meer had. Hij grapte tijdens ons huwelijk weleens: ‘Jij bent al over je vervaldatum heen.’ Een flauw grapje, vond ik, maar ik lag er niet wakker van. Hij miste het om verliefd te zijn, heeft hij ooit gezegd.
Ik vond het jammer dat hij niet wilde zien wat wij hadden, hoe waardevol dat was. Maar wat hij wilde, kon ik hem niet geven. Die man had zo veel bevestiging nodig. Ondertussen ging onze zaak failliet en lag mijn broer op sterven. Ik was op, ik had niets meer te geven. Uiteindelijk was dat meisje bijna bijzaak.
Hij is intussen alweer enkele jaren bij weer een andere vrouw, twintig jaar jonger dan hij. Dat lijkt goed te gaan. Hij heeft mij, onze dochters en mijn zussen uitgenodigd voor het trouwfeest. We willen er allemaal bij zijn, waarom niet? Ik gun hem zijn geluk en hij is goed voor de kinderen. Ik kan binnenkort voor het eerst sinds lange tijd op vakantie. Het leven is mooi.”
Lees het volledige verhaal & interviews in de nieuwe Nouveau, die vanaf vandaag in de winkel ligt.