Excuus etiquette: zo zeg je sorry (en meen je het ook nog)

In de jaren 70 tearjerker Love Story (echt, die moet je zien), zegt hoofdrolspeelster Ali MacGraw tegen haar geliefde Ryan O'Neal dat "liefde inhoudt dat je nooit sorry hoeft te zeggen." Ach ja, was het maar zo simpel... 

Want buiten de fantasiewereld die Hollywood heet, hoort het aanbieden van je excuses nu eenmaal bij het leven. Al is de weg er naartoe soms net zo plezierig als een wortelkanaalbehandeling... 

Help, ik ben niet perfect?

Door sorry te zeggen geef je je imperfecties toe en daarvoor heb je - hoe je het ook wendt of keert - toch een gezonde dosis nederigheid nodig. Maar weet ook dat er daarna een last van je afvalt, je hoeft niet - langer - te doen alsof je helemáál niet fout zat, terwijl je heel goed weet dat dat wel het geval is (gedeelde smart: we maken het allemaal mee).

De keuze is aan jou

Wat je doet na die blunder of bijvoorbeeld die onterechte woedeaanval, dát maakt het verschil tussen respectvol omgaan met mensen of te boek staan als asociaal en arrogant. De keuze is aan jou.

Zo gebruik je het s-woord het effectiefst als je het moet zeggen tegen... 

Je geliefde

Het went nooit, een slaande ruzie. Maar wat je door de jaren heen wel hebt geleerd, is dat het uiteindelijk niet uitmaakt wie er gelijk heeft en wie niet. Het gaat erom dat je je partner hebt gekwetst. Onthoud dat gevoelens altijd subjectief zijn en dat trots je in dit geval nergens brengt. Even 'sorry' mompelen tussen neus en lippen door, is hier niet genoeg. Neem de tijd om er even voor te gaan zitten met je man (of vrouw), kijk de ander in de ogen en wees duidelijk: laat zien dat je begrijpt dat jouw gedrag kwetsend was (zelfs als je vindt dat je geliefde overdreven reageerde).

Lees ook: Zo vertel je je gasten (netjes) dat het tijd is om te gaan

Je kinderen

Sommigen onder ons zijn geboren in een tijd waarin kinderen wel werden gezien, maar niet gehoord. "Omdat ik het zeg", was alles wat een vader of moeder hoefde te antwoorden om een einde aan de discussie - als die er al was - te maken. En als gevolg daarvan hadden velen jarenlange therapie nodig om te verwerken dat ze onzichtbaar waren. 

Terwijl deze ouders deels ook gelijk hadden - kinderen zijn niet kleine volwassenen, noch je 'maatjes' - kinderen zijn mensen die gehoord mogen worden. Maar helaas, hoe oud je bloedjes ook zijn, soms verlies je je geduld. En het is geen teken van zwakte, maar juist het bewijs dat je zélf volwassen bent, als je je kind laat zien dat jij ook fouten maakt en spijt hebt dat je een grens hebt overschreden. Doet wonderen voor jullie band. 

Je collega

Net als wanneer je je excuses aanbiedt aan je kinderen, wordt ook het vertrouwen versterkt als je sorry durft te zeggen tegen een collega. Helemaal als het om een werknemer gaat of een (mede)staflid. Die ander zal je excuses niet zien als een vrijbrief om vervolgens te doen en te laten wat hij/zij wil, maar wordt juist extra loyaal. Als we één laatste advies mogen geven? Een beetje zelfspot kan een wereld van verschil maken als je spanning uit de lucht moet halen.