De Japanse kunst van het geluk: omoiyari

Het draait om compassie in al haar facetten.

Uit het verre oosten waait nog altijd de ene trend na de andere, van hottokéki, tot mottanai en senbazuru.

In categorie 'levensinstellingen' (hygge, friluftsliv, lagom, sisu) hebben we er nu omoiyari bij, de Japanse levenskunst die draait om compassie in de breedste zin van het woord.

Het gaat om gastvrij zijn en altruïsme, maar ook om dankbaar zijn voor wat er is en wat je hebt. Heel kort door de bocht: wie goed doet, goed ontmoet.

Erin Niimi Longhurst schreef er een boek over. "Omoiyari gaat over anticiperen op de noden van anderen", zegt de Japans-Britse schrijver van Kijken door de ogen van een ander: De Japanse kunst van compassie (Engelstalig), in het Het Laatste Nieuws. 

"Je gedraagt je tegenover anderen op een bedachtzame manier, om het hen op dat moment gemakkelijk te maken, of om het leuker te maken. Het belangrijkste hierbij is dat je het onbaatzuchtig doet. Zonder iets terug te verwachten, dus."

Omoiyari is iemand even helpen, maar ook een kwartiertje zwerfafval rapen, recyclen, goed zorgen voor je spullen en ze niet te snel weggooien. Het is rekening houden met anderen, zowel mensen als dieren en de natuur.

Heb je daar zelf ook nog iets aan? Ja, iets voor een ander doen, of in het algemeen iets goed doen in de vorm van je omgeving beter maken, geeft een goed gevoel, zodat je er ook mee investeert in je eigen geluk.

Het is een beetje te vergelijken met een vreemde in het voorbijgaan groeten of een glimlach schenken. Negen van de tien keer wordt er terug gegroet en heb je allebei even een vonkje geluksgevoel gescoord.

Foto (c) Getty Images

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in