Wies blogt: Dit is waarom je dry january wilt doen

Wies’ derde week zonder alcohol is in gegaan. Leeft ze nog een beetje?

“Het heeft toch niet zoveel zin, zo’n maand niet drinken als je daarna gewoon weer aan de wijn gaat? vraagt collega Margreet. En ze is niet de enige.

Heel veel inzichten

Ik heb er ook zo over gedacht, maar ik weet nu dat het heel, heel veel zin heeft. Niet eens zozeer vanwege je gezondheid en je lever die even tot rust komt. Nee veel belangrijker is dat je gaat inzien hoeveel je drinkt, wat je drankpatroon is en hoe je je voelt zonder drank. En ik ben me daar afgelopen weken tot veel inzichten gekomen! Ongelooflijk.

Allereerst heb ik gemerkt dat ik regelmatig uit gewoonte drink, zonder er echt veel zin in te hebben. Zo maak ik normaal gesproken als ik een dag of drie, vier niet gedronken heb automatisch de fles open, want ja, dan wordt het wel weer eens tijd.

In de eerste week van januari had ik geen afspraken, maar had ik normaal gesproken wel een keer gedronken, puur uit gewoonte. Nu heb ik gemerkt dat dat helemaal niet nodig is. Idioot eigenlijk dat je gaat drinken alleen omdat het in je systeem zit.

Het viel eigenlijk heel erg mee

De tweede week merkte ik weer iets anders, namelijk dat de angst om niet te mogen drinken erger is dan het niet drinken op de avond zelf. Ik ging met een vriendin uit eten en zag er van te voren echt tegen op. Zo verschrikkelijk stom om niet gezellig wijn te kunnen drinken samen. Maar op de avond zelf viel het eigenlijk heel erg mee.

Ik hou helemaal niet van bier, laat staan van alcoholvrij bier, maar omdat ik zo gauw niks anders wist, bestelde ik dat en het was best goed te doen. Ik dacht ook dat ik zonder drank snel moe zou worden, maar ook dat was het niet het geval.

Zaterdag had ik een feest met diner van een vriend, waar ik met veel onbekenden aan tafel zat. Ik was flink chagrijnig, omdat ik het gewoon niet zag zitten om niet even lekker te kunnen ontladen met wijn. In het begin was het dan ook best saai. Ik kreeg wel een wijn-alternatief aangeboden, geen idee wat het was maar het was veel te zoet.

Normaal lig ik zondags voor pampus

Afijn, op een gegeven moment raakte ik aan de praat met twee heel leuke vrouwen. Het werd zo’n leuk gesprek dat ik helemaal de alcohol vergat. Om 1 uur ’s nachts ging ik met een opgewekt gevoel naar huis terug. En de volgende dag kon ik gewoon vroeg opstaan en allerlei dingen doen! Ongekend. Normaal lig ik zondags de hele dag voor pampus.

’s Middags had ik een pubquiz met vrienden wat ook vergezeld ging met veel wijn. Zat ik daar weer saai aan de thee. Ik voelde me even heel zielig, maar weer kwam ik blij terug. Ik realiseerde me dat ik ook de slappe lach kan krijgen zonder drank. Trots fietste ik naar huis.

Er zitten dus heel leuke kanten aan, denk aan veel meer tijd en een trots gevoel, maar ook minder leuke, vooral het idee dat je niet meer even lekker in extase kan zijn na een somber gevoel of een dag hard werken.

Balans 

Als je me nu zou vragen hoe de balans tussen die twee is dan is het een beetje fifty-fifty. Ik loop niet over van enthousiasme over het stoppen. Ik moet vooral ontzettend wennen aan het idee dat er geen leuk momentje meer is om naar uit te kijken. Ik word er niet echt vrolijk van.

Maar tegelijkertijd besef ik goed hoeveel gif ik normaal gesproken naar binnen werk. Het moet echt minder. Hoe ik dat na januari ga doen, weet ik nog niet. Eerst maar eens deze maand zonder doorkomen. Een ding weet ik zeker en dat is dat me dat gaat lukken.

Cadeautje van Claudia: Alcoholvrij bier