Verplichte anticonceptie? Ik ben vóór

Gisteren verscheen in het AD een artikel met een jammer genoeg nogal opruiende kop: ‘gedwongen anticonceptie voor ongeschikte moeders’. Opruiend omdat het natuurlijk niet alleen om vrouwen gaat én omdat het alle nuances negeert.

Maar, het radiogesprek met Cees de Groot, oud-kinderrechter werpt meer licht op deze uiteraard heel principiële en moeilijke vraag: Kun je mensen verplichten tot anticonceptie en in uitzonderlijke gevallen dus zelfs onder dwang?

Deze discussie is niet zo nieuw als hij nu misschien lijkt. Sterker nog, de dialoog hierover wordt al jarenlang gevoerd. De problematiek is immers ook al oud. Een voorbeeld van een succesvolle supportgroep die hieruit is ontstaan, is ‘Nu Niet Zwanger’. Zij ondersteunen nu ongeveer vijf jaar kwetsbare mensen, helpen hen een bewuste keuze te maken over het moment van hun kinderwens, zodat ze niet onbedoeld zwanger raken.

Ik zeg ja

Als je van tevoren met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid weet dat een baby terechtkomt in alles wat je niét wilt, waarom dan niet op voorhand ingrijpen? Dat kindje, élk kindje, heeft recht op een veilig en gezond leven. Natuurlijk kan er altijd iets gebeuren waardoor de leefsituatie verandert, maar dat is niet waar het hier om gaat. Deze mensen zijn al jaren bekend bij de diverse zorginstellingen, juist door hun moeilijke omstandigheden. In heel veel gevallen is het ongelooflijk complex om te bepalen, maar soms ook helemaal niet:

Drugsbaby’s

Vrouwen die verslaafd zijn aan heroïne, zetten een verslaafde baby op de wereld. Die baby begint het leven met afkicken. Zo’n kindje start met 10-0 achterstand, kan al hersenbeschadiging hebben en later neurologische problemen krijgen. Negen van de tien keer gaat het kleine wurm toch mee met de moeder. Maar hoe kan een moeder die niet voor zichzelf kan zorgen, goed zorgen voor een pasgeboren baby?

Syndroom van Down of verstandelijke beperking

Twee mensen met syndroom van Down die samen een baby willen. Nog zo’n heet hangijzer…Vaak kiezen de ouders ervoor om hun dochter een prikpil te laten geven. Ook zijn er ouders die hun zoon, met de verstandelijke vermogens van een zesjarige, laten steriliseren omdat zij besloten hebben dat hij niemand zwanger mag maken omdat hij aantoonbaar niet in staat is de gevolgen te overzien. Ik snap die gedachtegang wel.

Eerdere kinderen bij jeugdzorg

Als één of meerdere kinderen al uit huis geplaatst zijn, en dan toch weer zwanger worden. Is dat echt iets wat je moet willen?

Niet iedereen heeft zomaar recht op een kind

Ook nu zijn er al wetten ter bescherming van de toekomstige baby. Zo kom je bijvoorbeeld niet in aanmerking voor een vruchtbaarheidsbehandeling als je verslaafd bent of een verstandelijke beperking hebt.

We moeten niet zo snel gillen

In Nederland zijn veel mensen erg snel om van alles te vinden en hardop te gillen (lees: tikken op het toetsenbord) maar dit is niet zo eenvoudig. Op Facebook las ik alweer woorden als dictatuur, Josef Mengele, nazi, en zo nog wat fijne termen ‘want iedereen heeft recht op een kind en mag dat zelf bepalen!’. Edoch, ik denk dat dat ‘voortplantingsrecht’ nogal simplistisch en eenzijdig bekeken wordt door die mensen. Want waar is het belang van het kind? Té vaak moeten kinderen beschermd worden tegen ouders. Té vaak komen er afschuwelijke verhalen naar buiten waar je hart van breekt. En het is maar af te wachten hoe die kinderen herstellen…

Tijdelijk

Wat wel heel belangrijk is om te vermelden, is dat er uitdrukkelijk gesproken wordt over een tijdelijke oplossing. Het is dus niet zo dat de vrouwen/mannen in kwestie gesteriliseerd worden. Het gaat bijvoorbeeld over de prikpil en een spiraal en altijd in samenspraak met psycholoog, arts en uiteindelijk een oordeel door een rechter.

Hoe zit het met de mannen?

Wat mij dan weer wel achterlaat met een toch wel grote vraag: hoe staat het nu eigenlijk met de voorbehoedsmiddelen bij de man? Want ik durf te zeggen dat die een flink aandeel heeft in de problematiek en zonder enige twijfel is het meer dan eens de man die ‘de ongeschikte ouder’ is. Dus ook voor hém moet een doeltreffend anticonceptiemiddel komen. Fysiek / Biologisch is dat tot nu toe niet te doen behalve door definitieve oplossingen zoals sterilisatie. Aan de andere kant: dat kan ongedaan gemaakt worden met een redelijk grote succeskans. Dus misschien is het helemaal niet zo’n gek idee.

Wat doet de politiek?

Hoe dan ook geldt in deze gevallen ‘voorkomen is beter dan genezen’. Dus mocht er een politieke partij zijn die dapper genoeg is om zich hier hard voor te maken, dan ga ik dat verkiezingsprogramma met veel belangstelling lezen.