Sylvia blogt: Jullie horen erbij, ik niet…

Tenminste, die kans is heel groot. ‘Jullie’ zijn namelijk veruit in de meerderheid. Ik een overduidelijke minderheid.

Jullie maken grappen die alleen jullie begrijpen. Ik sta erbij en kijk ernaar.

Er worden woordspelingen gemaakt die ik niet snap, woorden gebruikt waar ik nog nooit van gehoord heb. Zelfs al kennen jullie elkaar niet, jullie begrijpen precies waar het over gaat en hebben voor uren gespreksstof.

Waar gáát het over?!

Er worden zelfs weddenschappen afgesloten. Daar kan ik weliswaar aan meedoen, maar er zou niet eens sprake zijn van een ‘educated guess’. Het zou met recht een ‘blinde gok’ zijn, want ik weet niet wie wat waar wanneer waarom en hoe het met wie doet.

En ik hoéf het ook allemaal niet te weten, heus, als dat zo was, had ik me wel bij jullie aangesloten, maar er is geen ontkomen aan. Links en rechts vliegt het me om de oren en zo weet ik er alsnog meer van dan me lief is.

Ik hoor namelijk, in tegenstelling tot de meeste mensen in dit land, bij de groep die nog nóóit ook maar één complete aflevering heeft gezien van Boer zoekt Vrouw, Temptation Island en, met stip op één: De Luizenmoeder.

Mij werd een totaal gebrek aan humor verweten

En tóch weet ook ik sinds een paar dagen wat een ‘curlingouder’ is en dat Juf Ank, of hoe het beste mens ook heet, de naam ‘Achmed’ niet normaal kan uitspreken. Het wordt namelijk in élk programma/ elke talkshow besproken.

Afgelopen week is het 2e seizoen van deze hitserie gestart en ik snap er helemaal niks van. De kortzichtigheid, zelfingenomenheid en de (akelige!) vooroordelen die ik in flarden voorbij zie komen, maken dat ik weinig anders voel dan plaatsvervangende schaamte

De keer dat ik het waagde dat hardop te zeggen, werd mij een totaal gebrek aan humor verweten, en bovendien ‘Gaat het écht zo!’ Dat dit het voor mij alleen maar erger maakt, snapt schijnbaar ook niemand.

Boer zoekt Vrouw, wát een treurigheid

Plastic tafelkleedjes, lege boterkuipjes die dienen als plantenpot, en gordijnen zoals mijn oma ze in de jaren 80 al zat was. Maar néé, dat zie ik verkeerd. Die mensen zijn authentiek. Nou, geef mijn portie authenticiteit dan maar aan Fikkie.

Bovendien weet ook ik, dankzij nu.nl, Jinek en RTL Boulevard & Co. dat ook die boeren niet altijd helemaal eerlijk zijn. En natúúrlijk komt dat uit, en dan valt half Nederland ineens over die ene boer(-in) of potentiële partner heen. Want dan is hij ineens niet meer authentiek maar een botte hork.

Het absolute dieptepunt: Temptation Island

En qua niveau denk ik wel het absolute dieptepunt: Temptation Island. Natuurlijk, er is iets fundamenteel mis in je hersenpan als je je opgeeft als deelnemer aan dit programma, maar betekent dat dan niet dat die mensen tegen zichzelf in bescherming genomen moeten worden? Net als bij het afsluiten van een lening?

Ja, ze zijn volwassen, kiezen er zelf voor en ze mogen ook stemmen. Maar dat wil niet zeggen dat ze een ontwikkeld IQ hebben. En het zou nog niet zo erg zijn als er geen complete volksstammen zijn die hiernaar kijken en ervan smullen. Een ‘guilty pleasure’ wordt het vaak genoemd. Ik snap niet hoe je ernaar kunt willen kijken.

Herken je dit?

Kortom, ik heb geen gevoel voor humor, geen inlevingsvermogen, geen gevoel voor authenticiteit en ook al geen guilty pleasures. Nu ben ik gek op pizza, wijn, chocola en Netflix, maar daar vind ik niks guilty aan. Bovendien weet zo ongeveer iedereen in mijn omgeving dat.

Maar wat ik me nu afvraag: Waarom loop ik zo uit de pas? En hoe kom ik ín de pas? Of moet ik dat helemaal niet willen? Ik neig naar het laatste maar vraag me vooral af of er mensen zijn die zich hierin herkennen…