Sylvia blogt: Help je mee? Gaan we samen verbinding maken…

Morgen is het 12 januari. De dag waarop we ‘volgens onderzoek’ en masse stoppen met onze goede voornemens. Iets met te hoge verwachtingen en te vage doelstellingen.

Bij mijzelf gaat het tot nu toe redelijk goed. Ik heb tot op dit moment (vrijdag) nog geen alcohol gedronken en zit inmiddels op dag 14 van #IkPas/ #DryJanuary. Die drie extra dagen zijn met dank aan meneer Buikgriep.

Mijn planten leven ook allemaal nog en ik ben begonnen aan boek twee van dit jaar. Voor de mede-boekenwurmen: ‘Anatomy of a scandal’ van Sarah Vaughan.

Een voornemen dat niet op mijn lijstje met goede voornemens stond, is een stuk ‘verbinding’. Misschien wel omdat het te belangrijk is om op een of ander lijstje te zetten, omdat het iets is wat altijd speelt, elke dag, groot en klein. Maar ik denk ook omdat ik er al veel langer bewuster mee bezig ben. Ik heb het over verbinding. Verbinding tussen mensen. Dat lijkt zo logisch en makkelijk en ‘altijd daar’, maar zo is het helaas niet. Over koetjes en kalfjes praten is niet moeilijk, een beetje socializen ook niet, maar écht luisteren naar elkaar, juist wanneer je het niet met elkaar eens bent, dan gaat het ergens over.

Lief en ik, wij zitten over veel belangrijke onderwerpen gelukkig op één lijn. En evengoed hebben ook wij hebben wel eens fikse woordenwisselingen. Ik vind het belangrijker hoe je dán met elkaar omgaat, dan wanneer alles pais en vree is. Want we kennen allemaal de momenten waarop je het niet met elkaar eens bent. Met je partner, je moeder, je broer, een vriendin…. You name it. Als je twee heel verschillende persoonlijkheden bent, is dat nog niet zo eenvoudig. Want de één verheft zijn stem en wordt emotioneel, terwijl de ander alleen maar stiller wordt. Misverstanden liggen dan op de loer. “Waarom zeg je niks, het interesseert je niets hè!” Dat soort dingen.

Of vriendinnen die aan iedereen denken behalve aan zichzelf, ook daar mist een stuk verbinding. Misschien wel de allerbelangrijkste. Want verbinding met jezelf is noodzaak. Ja, je hebt kinderen, en werk, en een partner en oude ouders, maar dat betekent allemaal niet dat jij er minder toe doet. Dus gá naar die yogales, ga wandelen, lees dat boek en plan die avond met vriendinnen. 

Zelf heb ik het (ook) heel lang niet begrepen. Kreeg jeuk van de quote der quotes:

Maar ook dit cliché bleek waar. Ik zeg nog steeds niet hardop, of heel overtuigd, dat ik mezelf leuk vind, laat staan dat ik van mezelf hou, maar: Ik durf nu wel hardop te zeggen dat ik mijn best doe. Om minder veroordelend te zijn naar anderen, én mezelf. Om geduldiger te zijn met anderen, én mezelf. Om verbinding te zoeken voor, met en bij anderen. Voor hen, én voor mij. 

En weet je, dat heeft al best een paar mooie dingen opgeleverd. En ook al lukt het niet altijd (deze koppelaar in de breedste zin van het woord lukt bepaald niet alles ?) ik probeer het wel. Met als resultaat dat ik blijer ben, rustiger ben, en meer open sta voor alles om me heen.

En dat gun ik jou ook…Dus zorg goed voor jezelf, geniet van de kleine dingen, en ik hoor graag hoe het jou vergaat. Vind ik leuk!

Lieve groet,

Sylvia