Sylvia blogt: “1 op de 6 Nederlanders is riskante drinker..."

‘Holy crap, dat is veel!’ Toen ik gisteren onderweg was, hoorde ik dit bericht op de radio. Ik schrok er eerlijk gezegd een beetje van. Één. Op. De. Zés!

Samengevat: We hebben het over 1,8 miljoen mensen van 18 jaar en ouder. Relatief meer mannen dan vrouwen, onder hoogopgeleiden twee keer zo veel als onder lager opgeleiden. En nee, toeristen die helemaal losgaan in Amsterdam zijn niet meegerekend.

‘Riskant’ betekent hier dat het drankgebruik voor problemen zorgt zoals: Onder invloed deelnemen aan het verkeer, niet op komen dagen bij afspraken, en ook veel agressie en ruzie.

Als ik om me heen kijk, zie ik weleens dronken mensen en ik kan in alle oprechtheid niet zeggen dat ik die ook maar enigszins aantrekkelijk vind. Niet om te zien, en nog minder om mee te praten.

Vroeger had ik daar toch veel minder last van

In mijn vriendenkring zijn sommigen ook heus weleens tipsy, of aangeschoten. Sterker: Ik kan me een golfweekend-met-vrienden-in-Knokke herinneren waarbij ik zelf degene was die ‘the-morning-after-the-night-before’ héél rustig was omdat ik, tegen advies van mijn Lief in, toch die laatste champagne-mojito nam…

Bij mij uit het zich gelukkig pas wanneer ik in bed lig. Iedereen die het weleens heeft meegemaakt, herkent dit. Het gaat prima, tót je je ogen dichtdoet. Dan gaat alles draaien, doe je je ogen weer open en zoek je een focuspunt zoals mensen met wagenziekte dat ook doen: focus, focus, focus, heel rustig in-en uitademen. En dat alles om te zorgen dat je niet écht ziek wordt.

Ik zal het maar opbiechten: Is me toen niet gelukt. Ik hing boven de w.c., me afvragend waarom ik niet geluisterd had en een kop verse muntthee had gedronken. Tsja, weinig menselijks is mij vreemd. Mijn drie voordelen: Ik hoef nooit te rijden omdat manlief niet drinkt en hij past altijd goed op me. Ik word hoogstens sneller emotioneel, maar ik huil toch al bij elke zielige film dus dat valt bij mij niet zo op.

In het kader van ‘elk nadeel heeft zijn voordeel’, de eerstvolgende weken bleef ik uit de buurt van alles met alcohol erin. ‘Vroegah’ lees ‘tot een jaar of 10 geleden’, had ik daar toch een stuk minder last van.

Dat bepaal ik zelf wel

Alleen, hoe gaan we dit aanpakken met ons allen? Moeten we dat überhaupt willen? Ik heb het idee dat alles wat vanuit de overheid komt, wordt neergesabeld als betutteling.

Ik ben het daar slechts ten dele mee eens, want het is ook de overheid die ervoor heeft gezorgd dat iedereen in ons land terecht kan bij de SEH, ouders niet zomaar hun kinderen van school kunnen houden, en mensen niet zonder rijbewijs in een auto de weg op mogen. Dat vinden we doodnormaal.

Toch, zodra we ons in onze keuzevrijheid aangetast voelen, is het land te klein. Ik snap dat, ik zou ook allergisch reageren als ik een boete krijg omdat ik op woensdag een glas wijn drink en niet heb gewacht tot vrijdag want ‘dat bepaal ik zelf wel!’.

Wednesday Wineday

Vrijdag, zaterdag en zondag is bij mij weekend en geniet ik van een glas of twee per dag. Maar, alweer een ‘maar’, afgelopen week maakte ik op woensdag risotto en zo werd het ineens ‘Wednesday Wineday”, want ja, er moest droge witte wijn in de risotto dus dan is die fles toch al open….

Netflix even niet meegerekend, geloof ik oprecht niet dat ik verslavingsgevoelig ben. Het is niet voor niks dat ik anderhalf jaar alcoholvrij heb geleefd en dat maakt wel verschil.

Ook ben ik me steeds meer bewust van de gezondheidsrisico’s op zowel de korte als lange termijn.

Signaal

Een signaal geven, bewustwording kweken, daar zie ik het nut echt wel van in. Ik kan me daarom ook best iets voorstellen bij het idee dat er voor alcohol geen harde prijsaanbiedingen meer mogen. Voor roken mag dergelijke reclame ook niet, waarom voor alcohol dan wel?

Maar ja, zul je net zien dat uit dit onderzoek naar voren komt dat het probleem onder hoger opgeleiden twee keer zo groot is. En, in het overgrote deel van de gevallen verdienen die mensen “meer dan modaal”, dus dan maakt een ‘financiële beperking/ straf” niet zo heel veel uit. Daarvoor hoef ik alleen maar naar mezelf te kijken.

Bewust genieten

Ik heb het, in een andere context, al vaker gezegd: Met vrijheden komen verantwoordelijkheden. Zullen we daarom hier, in deze kring, afspreken dat wij bewust genieten? Dus ja, neem lekker dat glas wijn, én let erop dat je niet teveel drinkt.

Zoals mijn oma altijd zei: “Alles waar ‘té’ voor staat, is niet goed”. Zelf heb ik daaraan toegevoegd ‘behalve tequila’, maar in deze context laten we die maar even weg. Bovendien, om Herman Finkers eens te citeren: “Alcohol is wél heel goed tegen de vergrijzing. Naar schatting krijgen we er elk jaar zo’n 2.000 nieuwe burgers bij dankzij een glas wijn”. ?