Soms vraag ik het me echt af…

Waarderen we in dit land wel genoeg wat we hebben? De letterlijk onbetaalbare waarde van vrijheid. Vrijheid om naar buiten te gaan wanneer jij dat wil, waarheen én met wie je wil. Te eten en te drinken wat je wil, te zingen, te zeggen én te schrijven wat je wil.

Vrijheid. Vrij om te trouwen met wie je wil, te geloven wat je wil. Bijna altijd hebben we het over de ethische waarde ervan. Voor mij is de beste vertaling: ‘de afwezigheid van dwang’. In ons land word ik niet gedwongen om voor 17.59 uur binnen te zijn tot de volgende dag 6.59 uur, word ik niet gedwongen te trouwen, al dan niet met iemand van een bepaald geslacht, en word ik niet gedwongen een bepaald geloof aan te hangen of een bepaalde politieke partij te steunen. 

Ik ben vrij. Die vrijheid is duur bevochten. Voor die vrijheid hebben mensen létterlijk hun leven gegeven, en nog steeds, tot op de dag van vandaag, strijden anderen die strijd. Voor mij, voor jou, en vooral ook voor heel veel mensen die die vrijheid nog niet hebben.

Niet zo vanzelfsprekend

In de basis klinkt vrijheid heel vanzelfsprekend, maar we weten ook dat de planeet waar we op leven niet bepaald een perfect rond bolletje is. Op zoveel plekken in de wereld wordt dagelijks om leven en dood gevochten. Worden mensen gemarteld, verkracht, en vermoord. De afschuwelijke beelden zijn amper te bekijken. Dus hoe kan het toch dat, met deze wetenschap, het lijkt alsof zoveel mensen het maar voor lief nemen? Alsof niks wat ze doen die vrijheid ooit in gevaar kan brengen? 

Ik begrijp dat niet. Ik ben ronduit dankbaar dat ik in Nederland leef. Daarnaast realiseer ik me dat de wereld heel veel groter is dan mijn eigen bubbel. Dit weekend, morgen en overmorgen, is het 4 en 5 mei. Herdenken we en vieren we. Net als vorig jaar. Toen schreef ik daar dit over. Ik heb dat net nog eens teruggelezen, en eigenlijk kan ik net zo goed copy-paste doen, want wat daar staat klopt nog steeds…

Verdeeldheid

Maar vandaag vind ik het nóg belangrijker, want het lijkt wel alsof de verdeeldheid alleen maar groeit. Er zijn twee duidelijke groepen, een ‘pro’ en een ‘anti’. Wáár ze dan precies voor c.q. tegen zijn, hangt van het nieuws van de dag af. Hoe dan ook, ze zijn zwartwit in hun mening. In het midden is die derde groep. Vele malen groter dan pro en anti bij elkaar, maar onzichtbaar, want stil. En stilte is in deze context ook niet goed. Want de stem van de rede, de stem van het compromis, die moet júist gehoord worden.



Bovendien, ‘niks doen’ is óók een keuze. De gevolgen daarvan komen ook vanzelf een keer bij je voorbij, en dan ben je wel degelijk medeverantwoordelijk. Eigenlijk vind ik dat nog veel erger. Want hoezo ‘niks doen’? Doe wél wat! Het gaat om de toekomst. Is het niet die van jou, dan wel de toekomst van al die kleine mensjes die je zo links en rechts tegenkomt. 

Tel je zegeningen 

Twijfel je weleens of je het goed hebt? Tel je zegeningen dan maar: 



1. Je hebt een dak boven je hoofd 

2. Je hebt vandaag gegeten 

3. Je hebt een goed hart 

4. Je wenst anderen goede dingen toe 

5. Je hebt schoon drinkwater 

6. Er zijn mensen die van je houden 

7. Je doet je best een goed mens te zijn (en misschien streef je zelfs wel naar nog beter) 

8. Je hebt schone kleren 

9. Je hebt dromen… 



En dit zijn de zogenaamde ‘kleine’ dingen, die toch echt ongelooflijk belangrijk zijn. Ik ben nog niet eens begonnen over grote dingen als stemrecht, onderwijs en zorg. 

Toegegeven, ik denk ook weleens 'het zal mijn tijd wel duren' - in mijn familie worden de mensen niet overdreven oud ;) - maar met ongeleide projectielen als Donald Trump, Poetin, Kim Jong Un en Erdogan ligt WO III altijd op de loer en ik vind dat een heel beangstigende gedachte. 

Het kan best dat dit voor jou voelt als ‘ver van je bed-show' en ‘buiten jouw invloedssfeer’. Dus laten we ons focussen op dingen waar we wél invloed op hebben, waar we sámen iets kunnen betekenen. Verbonden zijn met elkaar in plaats van ieder voor zich, verdeeld door angst, onwetendheid en wantrouwen. Want ‘samen’, dát is waar Bevrijdingsdag over gaat: samen bouwen aan een samenleving waarin plek is voor iedereen. 

Ik wens je een heel gezellig, en vooral ook heel betekenisvol herdenking- en bevrijdingsweekend toe!

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in