Shakes, shakes en shakes!

Ik ben nu vier dagen onderweg met mijn nieuwe leven. Zoals ik vertelde in mijn vorige blog, had ik afgelopen dinsdag mijn eerste intakegesprek met Yvonne, een Cambridge coach.  



Waarom ik voor dit dieet heb gekozen, kan ik eigenlijk niet goed omschrijven. Soms moet je gewoon iets doen op gevoel en het 7-stappenplan voelt goed. De afspraak is ’s middags om vier uur en de dagen ervoor heb ik het er nog even van genomen:

• heerlijk uit eten geweest in mijn favoriete sushi-restaurant
• de nodige taartjes gegeten
• alle bonbons in huis nog even opgemaakt
• mijn laatste snee brood met pindakaas gegeten

Stipt om vier uur stap ik het martelhok (sorry, Yvon!) binnen. Na een uitgebreide intake is het moment daar: ik moest op de weegschaal. Die paar stappen naar de waarheid gaan in slow motion. Mijn ogen lijken in te zoomen op het resultaat: 82 KILO! Ik geloof dat ik nog nooit zo zwaar ben geweest. Ik was uitgegaan van 80 kilo, dus dit is een echte tegenvaller. De andere details zal ik jullie besparen (vet-spiermassa-vocht), alles is slecht. Maar tegelijkertijd krijg ik ook de bevestiging dat ik de juiste beslissing heb genomen. Als ik daar zou zitten en alles was goed geweest, zou het zonde zijn geweest van mijn én haar tijd. Maar hoe gaan we dit nu aanpakken? Het Cambridge 7-stappenplan bestaat uit 7 stappen (echt!). Stap 1 is het strengst, bij elke volgende stap mag je iets meer eten om uiteindelijk te eindigen in een nieuw eetpatroon. Het advies van Yvonne is om met stap 1 te beginnen. Dat klinkt logisch, maar er kan ook in een hogere stap worden gestart. Stap 1 betekent voor mij: elke dag 3 shakes en niets erbij eten. Dat is even slikken! Niets eten? Meteen gaan er allerlei dingen door mijn hoofd: uit eten met gezin (manlief jarig), verjaardag van vriendin Danielle, saunadag met vriendinnen, weekendje weg met vrienden en misschien nog een weekje op vakantie. Zal ik het stappenplan dan maar uitstellen? Maar als ik eerlijk ben: zo zijn er altijd wel leuke dingen en zou ik nooit kunnen beginnen. Ik GA ERVOOR! Met een tas vol zakjes shakepoeder ga ik naar huis. Morgen begin ik.

Woensdagochtend maak ik mijn eerste shake met bananensmaak en ik moet zeggen dat-ie best lekker smaakt. Niets mis mee. ’s Middags op het werk een bosvruchtenshake en ’s avonds ga ik voor een vanilleshake. Manlief en zoon steunen me volledig met mijn dieet en willen zich ook wel aanpassen. Maar om ze nu ook ’s avonds als avondeten een shake te geven... Dus de eerste hobbel dient zich aan. Ik hou ervan om als ik uit mijn werk kom heerlijk te gaan kokerellen, een rustmoment om het werk achter me te laten. Hoe ga ik dit oplossen? Vragen of manlief wil koken? Kant-en-klaarmaaltijden voorschotelen? Ik besluit maar gewoon te koken, moet alleen wel opletten om niet van alles te proeven.



Intussen zit ik op dag 4 en het gaat goed. Ik voel me prima en vandaag is de verjaardag van mijn man. Ik wilde koken, maar zoonlief kwam met een briljant idee. Hij geeft zijn vader een High Beer cadeau. Een proeverij van vijf soorten speciaalbier met bij elk biertje een ander gerecht. Echt een mannending en daarbij: als ik iets vies vind, is het bier. Dus vanavond geniet ik van een heerlijke shake in plaats van bier. Over 3 dagen is mijn eerste weegmoment. Ik houd jullie op de hoogte. Tot volgende week!