Oprah Winfrey, President of the United States of America

Ik vind ‘fan’ een raar woord. Het doet me denken aan gillende pubermeisjes bij Justin Bieber en boybands waar ik de naam niet van weet. En ik ben a) geen pubermeisje meer en b) heb ik nooit gegild voor boys en hun bands. Ik had paardenposters aan de muur hangen. Maar, ik heb het even opgezocht: volgens de Van Dale is een fan een ‘enthousiast/hartstochtelijk bewonderaar’, en tsja, dat klopt wel.

Dus ben ik toch een fan. Van Oprah. En dat ben ik eigenlijk al zolang ik me kan herinneren. Ik weet nog dat ik zo vaak mogelijk de Oprah Winfrey Show keek. Daar kwam heel beroemd Hollywood voorbij. Van Tina Turner tot Steven Spielberg, en van Maya Angelou tot Michelle Obama. En wat te denken van Jim Carrey en Will Smith?

Oprah lanceerde het ene na het andere initiatief en alles werd een succes: Van The Angel Network tot The Book Club (grootste boekenclub ter wereld) en van haar magazine O (twee miljoen abonnees, ik heb er ook een jaar of drie een abonnement op gehad) tot en met haar eigen televisienetwerk Own.

Maar ze is zoveel meer dan een media-magnaat-miljardair die keer op keer wordt uitgeroepen tot de machtigste beroemdheid ter wereld. Ze is ook een filantroop. Oprah gelooft als geen ander dat onderwijs de sleutel is naar een beter leven. En in 2007 kwam daarom de Oprah Winfrey Foundation bij. De officiële opening vond plaats in aanwezigheid van onder anderen Nelson Mandela. Het belangrijkste doel: onderwijs voor talentvolle jonge meiden. Want onderwijs is wat deuren opent. Daarmee creëer je zelfrespect en de kans op een betere toekomst.

En of dat allemaal nog niet genoeg is, is ze ook nog een geweldige producer én actrice. Als je nu denkt ‘huh?’ Zoek maar eens op The Color Purple en The Butler.

Kortom, alles wat ze doet lijkt in goud te veranderen en wie niet verder kijkt dan zijn/haar neus lang is, en/of niet oud genoeg is om beter te weten, denkt dat bij Oprah alles vanzelf gaat.

Maar als iemand alle statistieken tegen had, was het Oprah wel. Geboren op 29 januari 1954, in een wieg die niet op meest fijne plek stond. En dan druk ik me heel voorzichtig uit. Haar moeder ging er vandoor en tot haar zesde woonde ze bij haar oma. Daarna verhuisde ze naar haar moeder die druk was met van alles, behalve haar dochter en zo werd ze al op heel jonge leeftijd door meerdere ooms en neven misbruikt. Als gevolg hiervan raakte ze op haar veertiende zwanger. Haar baby werd te vroeg geboren en overleed. Gelukkig voor Oprah heeft haar vader haar daarna weggehaald bij haar moeder en ging ze bij hem wonen. Dit was haar kans en ze heeft ‘m met twee handen aangegrepen. Nog terwijl ze op de middelbare school zat, begon ze haar omroepcarrière en op haar negentiende was ze de jongste en eerste Afro-Amerikaanse vrouw die het nieuws presenteerde bij een lokaal televisiestation.

Toen ze dertig was, verhuisde ze naar Chicago om het ochtendprogramma AM Chicago te presenteren. Binnen een maand was dat het populairste programma in dit genre. Binnen een jaar kreeg het de titel The Oprah Winfrey Show. Meer dan 25 jaar trok haar show zo’n veertig miljoen kijkers en was ie in 150 landen te zien, ook bij ons op RTL, maar in 2011 kwam daar een einde aan.

Oprah richt zich al decennia lang op vrouwen en hun positie in de maatschappij. Op haar eigen televisienetwerk komen de bekende thema’s als lijf en hoofd aan bod, maar ook hun, ónze, positie in de samenleving. Krijg je informatie over financiële onafhankelijkheid én hulp bij misbruik etc..  

In Nederland is ze naar mijn idee na 2011 wat uit beeld verdwenen, maar in de VS dendert ze gewoon door. En zo stond ze afgelopen week dus bij de Golden Globes waar ze een lifetime achievement award kreeg, de Cecil B. DeMille Award. Waar ze de speech van haar leven hield. Toen ik de video ‘s morgens vroeg in bed voor het eerst zag, had ik kippenvel op mijn armen en tranen in mijn ogen.

Als je de speech nog niet helemaal gelezen hebt, klik dan hier. Écht even doen!

Zoals te verwachten viel, komen er nu tegengeluiden. Zo heeft Rose McGowan, actrice uit Charmed en een van de vrouwen die als eerste naar voren kwam in de hele Harvey Weinstein-affaire, kritiek. Zij noemt de hele Golden Globes Awards ‘één grote Hollywood nepperij met zwarte jurken gedragen door vrouwen die nooit een vinger uit zouden steken voor #MeToo-slachtoffers’. Ze voegt daar nog aan toe dat een dergelijke vertoning niks uit haalt.

Ik ben het daar niet mee eens. Ook al staan Oprah, Meryl Streep, Angelina Jolie etc. mijlenver van ons, doodnormale vrouwen, af, wat zij doen, levert iets op voor álle vrouwen. Het geeft heel veel vrouwen namelijk moed om zich uit te spreken. Bovendien krijgt één zo’n vrouw meer aandacht dan alle vrouwen van Nederland bij elkaar.

Maar ondanks een aantal van dit soort berichten, hoor je de woorden steeds duidelijker gonzen: ‘Oprah for President’. Ik hoop het zo...

Eigenlijk had ik het al eerder verwacht, maar hé, sommige dingen zijn het waard om op te wachten. En als één vrouw dit voor elkaar krijgt, is zij het. Haar belangrijkste tegenstander is Donald Trump. Laat ik het netjes houden en zeggen dat ik van hem dus géén fan ben. De man staat voor alles waar ik niet in geloof. Maar, veel belangrijker: Oprah staat voor alles waar ik wél in geloof. En laat Trump, de ‘stabiele genius’ zoals hij zichzelf noemt, vooral denken dat ze geen partij voor hem is. Dat klopt namelijk. Ze is way beyond his league. Maar ze heeft ook iets belangrijks met hem gemeen: geld. Veel geld. Zo veel geld dat ze niks en niemand nodig heeft om mee te kunnen doen aan die waanzinnige verkiezing.

Met Oprah aan het roer zou je een president hebben die weet wat het is om arm te zijn, om groot te worden in een onveilige omgeving én die de kracht en het doorzettingsvermogen heeft om daar bovenuit te groeien. En Oprah weet nu ook dat het dus helemaal niet nodig is om bestuurlijke ervaring te hebben om president van de VS te zijn.

Wat ze wel heeft, is compassie voor mensen die het moeilijk hebben, die hun baan kwijt zijn en die geen idee hebben hoe ze de rekeningen die maand gaan betalen. Zij snapt waar dat over gaat. En tegelijkertijd is ze een waanzinnig succesvolle onderneemster die knalhard werkt en dat ook van de mensen om haar heen verwacht. Met Oprah breekt een nieuw tijdperk aan. Een tijdperk waarin het hopelijk eindelijk normaal is dat vrouwen en mannen gelijk zijn, dat oneerlijke salarisverschillen gelijk worden getrokken en dat #MeToo tot het verleden behoort. Kortom: time’s up Mr. President.

Dus ik tel de dagen af tot de nieuwe presidentsverkiezingen in de VS en als het dan zover is, blijf ik net zo lang op tot ik die historische woorden live hoor uitspreken:

“Ladies and gentlemen, Oprah Winfrey, the 46th president of the United States of America!”