Nouveau's Karin over haar burn-out: 'Mijn licht ging uit'

Na een huwelijk van dertig jaar koos journalist Karin Kuijpers voor een leven als single. Voor Nouveau schrijft ze over wat ze tegenkomt op haar pad, een burn-out bijvoorbeeld.

Ineens ging het licht uit. Mijn licht. Ik had bronchitis, een enorme blafhoest, een hoofd vol stress en verdriet.

Mijn lichaam zei: ‘Ga jij maar even knock-out.’ En daar ging ik. Zeven dagen heb ik dag en nacht op bed gelegen. Slapen, staren, slapen, staren.

Ik voelde me Carrie Bradshaw nadat haar huwelijk met Mr. Big niet doorging en zij dagen op bed lag van verdriet.

Ik was te zwak door de koorts om eruit te gaan. Geen eten, alleen liters water, die niet eens hielpen tegen mijn gortdroge mond.

Koude voeten, trillende vingers, steken in mijn hoofd, een lijf dat niet stopte met bibberen. Praten ging in halve zinnen, de woorden vielen niet zoals ze normaal vielen. Was mijn einde nabij?

De huisarts zei: ‘Je hebt alle tekenen van een burn-out.’ Dat klonk als bad news, vast niet voor mij bedoeld. Tegenwoordig heeft iedereen een burn-out, maar ik, Brutus? Ja, ook gij.

De dood van mijn lieve moeder die er diep inhakte, gedoe met de erfenis, veel werk en te weinig rust hadden me de das om gedaan.

Ze zegt: ‘Neem rust.’

Rust is een woord dat ik niet ken. Ik sta altijd ‘aan’. Er is maar één versnelling en dat is de snelste. Rust is voor watjes, dacht ik altijd. Maar mijn lichaam vertelt dat het roer om moet. Hoe dat moet, zegt het er alleen niet bij.

Een therapeut zegt: ‘Je hebt de verbinding met de wereld goed ontwikkeld, je bent alleen jezelf vergeten. Ga eens voelen in plaats van denken en de wereld pleasen.’

Oeps, die komt binnen. En ik moet dus naar binnen om beter te leren voelen. Best eng. Want wat tref ik aan in dat duistere innerlijk van onverwerkte verledens, opgedane trauma’s en wat dies meer zij?

De therapeut zegt: ‘Voelen kan ook gewoon zijn dat je zin hebt in een dutje of even op een bankje voor je uit staart.’

En zo zit ik op een maandagmiddag op een bankje in een stadsplantsoen, als een bejaarde die er gewoon mag zijn van zichzelf, nog net niet met een pijp in mijn mond. En doe ik voor het eerst een yogales, die op TikTok ongetwijfeld viraal zou gaan. Ik ontdek de hark waarmee ik mijn verwaarloosde volkstuin weer gezellig maak – au, rozen hebben doornen en vogels fluiten – en oefen in turen, zitten en zijn.

Mijn concentratie is nog die van een fruitvlieg en alles wat ik wil ondernemen gaat gepaard met een enorme besluiteloosheid. Schijnt ook een teken van burn-out te zijn. Tussendoor jank ik wat af. Ik laat het allemaal maar komen, in de hoop dat er weer iets van lucht in mijn leven komt.

Een vriendin zegt: ‘Beschouw je burn-out als een cadeautje. Leer je ook eens wat het woord apegapen betekent, waar jij nu op ligt.’

Pfff...

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in