Marion tipt: Het uitstapje dat elke 50+ er wil maken (tipje van de sluier: Cluedo in Artis)

Marion maakt een ‘nachtelijke’ thriller-tocht door haar geliefde Amsterdamse dierentuin. Langs een oud bordeel, verborgen prieeltjes. Van mysterieuze gebeurtenissen tot een trip down memory lane.

Dit ben ik, twee jaar oud met mijn broertje en mijn nichtje in Artis.

Zo begon mijn grote liefde voor deze dierentuin.

Op deze andere foto sta ik met mijn zoon Richter (toen nog net geen 15) tijdens de première van Moord in Artis en mijn liefde voor de zoo is er alleen maar door gegroeid.

Het event was wel even iets anders dan de rode loper premières die ik als chef kunst & cultuur bij Nouveau gewend ben.

Leggen ze je daar doorgaans in de watten met champagne en hapjes en mooie voorstellingen, in de Amsterdamse dierentuin liep ik (met grote Moord in Artis-paraplu) met Richter door de regen in het duister. Niks champagne. Ze probeerden me in plaats daarvan de stuipen op het lijf te jagen. Moord in Artis, wat een top-idee. Een sinister hoorspel waar je tijdens je wandeling door de tuin middenin zit.

Ik vond het meteen leuk.

Wandelen door een nagenoeg verlaten Artis

Want hoe bevoorrecht ben je als je – a deux – door een (op alle dieren na natuurlijk) nagenoeg verlaten Artis mag wandelen? Langs de roze flamingo’s, de mysterieuze sneeuwuilen, de gieren… de loslopende lemuren, de dromedarissen…

Je komt op deze thriller-wandeling onder meer in het mooie verblijf van de kleine aapjes en de vliegende honden, die vrij van tralies of hekken van boom naar boom springen of vlak over je hoofd door de lucht scheren.

En dat voelt allemaal toch even anders als je ondertussen luistert naar een soort Agatha Christie in hoorspelvorm.

Wat een prachtidee om Artis na sluitingstijd tot een 'crime scene' te maken.

Andere context

Alles krijgt een andere context, niet alleen de vogels en de aapjes die ook dapper stand houden op de apenrots vlak bij het entree van de oudste zoo (1838) van Nederland, maar ook de kleine prieeltjes, de Boeddhabeelden en de oude huizen die Artis ook zo bijzonder maken.

Denk aan Eik & Linde… Niet het nog altijd florerende café aan de Plantage Middenlaan, maar het gelijknamige pand in Artis waar ooit de wolven huisden. Rond 1848 was het een theatertje annex bordeel. Eigenlijk was het huis, met een groot hek en wilde hondenverblijf ervoor, mij niet eerder opgevallen.

In de avond kijk je anders, heel anders, naar de steeds mooier, en voor de dieren steeds comfortabeler, dierentuin. Ik in elk geval wel en ik beschouw mezelf als een echte Artis-freak.

Ik groeide op op steenworp afstand

Geboren en getogen aan de Linnaeusstraat, tegenover het Oosterpark, groeide ik op op een steenworp afstand van het dierenpark, waar ik met mijn ouders en grootouders veelvuldig een dagje doorbracht, inclusief ezelritje.

Maar vanaf mijn negende ging ik ook met vriendinnetjes en vriendjes naar Artis en soms zelfs alleen… Dan vond ik het op een winterse dag al mysterieus om langs de dierenverblijven te lopen. Het nachtdierenhuis in te gaan…

Griezelverhalen verslond ik als klein meisje al en ik verzon dan dat ik in de dierentuin op een belangrijke missie was die ik, met gevaar voor eigen leven (anders was er geen bal aan), tot een goed einde moest zien te brengen.

Moord in Artis

Bij Moord in Artis hoef je het allemaal niet zelf te bedenken, al mag het van mij best wat spannender hier en daar. Het event staat nog in de kinderschoenen en de enthousiaste makers hebben nog veel plannen voor de app die je moet downloaden voor je aan het sinistere avontuur begint.

Deze winter koop je voor onder de 15,- een kaartje voor Moord in Artis. In de donkere wintermaanden een superleuk idee om met vriendinnen of je geliefde aan het eind van de dag af te doen.

Maak een thriller-rondje met de speciale Moord in Artis app (oortjes mee). Na de rillingen over je lijf nagenieten bij de borrel of diner in De Plantage, naast Artis, of het nabijgelegen Eik & Linde. Na dat wijntje of biertje komen de meest sinistere verhalen vanzelf boven en ook je meest dierbare herinneringen aan Artis. Zoals mijn ezelritje in 1961.