Marion blogt: "Dit Griekse drama is de eerste soap ever!"

Bloeddorst, wraak en overspel in drie spannende uren. Wel eens naar een Griekse tragedie geweest? Ik zeg doen!

Zeker zoals de regisseurs deze antieke verhalen naar het hier en nu weten te halen, zijn de vertellingen echt smullen.

Waar kom je als liefhebber van moord, doodslag, spanning, sensatie achterklap, seks, lust en intriges beter aan je trekken dan bij de wraakvertellingen van bijvoorbeeld Aischylos. Maar liefst 2.500 jaar oud is zijn oersoap Oresteia (een drieluik).

Sappige ingrediënten

Als je die oude vertellingen over wraak en macht bekijkt, als je alle onderliggende lagen en diepere betekenissen laat voor wat ze zijn; dan worden het vette soaps met sappige ingrediënten en grote levensvragen.

Drie uur duurt Aischylos’ Oresteia bij het Nationale Theater, maar ik heb me bij het stuk, dat dateert uit 460 voor Christu,s geen moment verveeld.

Moedermoord

Het was adembenemend het verhaal van Koning Agamemnon die na jaren oorlog voeren thuiskomt. Maar zijn vrouw, de mooie Klytaimestra, heeft stiekem een ander en rijgt hem na een geveinsd warm welkom aan het mes.

Haar dochter Elektra (met een heel eigen tragedie op haar naam) en haar verbannen zoon Orestes, die natuurlijk opduikt na de moord op zijn pa, besluiten hun ontaarde moeder te vermoorden.

Zoonlief heeft het er, ondanks zijn woede om de moord op zijn vader, heel moeilijk mee… Als hij uiteindelijk zijn gruweldaad heeft volbracht, ontstaat er discussie in de onderwereld, het rijk van de doden. Moet Orestes nu ook sterven uit wraak voor die vreselijke moedermoord… Maar ja die moeder beroofde wel koelbloedig haar man van het leven. Maar ja, díe offerde jaren daarvoor hun dochter Ifigenia aan de goden...

Spannend

Je komt al snel tot de conclusie dat wraak en het geloof in het noodlot – de gedachte dat bloed met bloed moet worden vergolden - niet de weg kan zijn.

En precies dat probeerde Aischylos, die soap-schrijver avant la lettre, de mensen bij te brengen.

De les is hier en daar, 2.500 jaar later, nog steeds niet overal doorgedrongen.

Maar wat is het spannend om je te realiseren dat je je helemaal meegesleept, bewogen en geraakt kunt worden door iets dat zo lang geleden is bedacht. Het werk heeft nog niets aan zeggingskracht verloren.

Wat mij betreft dus een grote aanrader dit prachtig geregisseerde stuk.

Gespeeld door onder anderen Anniek Pheiffer, Hans Croiset, Romana Vrede, Vincent Linthorst en Bram Suiker. Gaat dat zien!

www.hetnationaletheater.nl