Marion blogt: 'David Hockney, voyeur van 90 miljoen'

‘Vincent van Gogh was gelukkig!’

David Hockney, de man van 90 miljoen, de man van seksparty’s, drugs ‘geen rock ’n’ roll’, wordt nederig bij Vincent en verliest zich in de natuur.

We kenden David Hockney allemaal van het Californische zonlicht, van de decadente huizen, de blauwe zwembaden, de behaarde mannen.

Als een voyeur ving hij zestig jaar lang de spanning tussen wat privé en wat publiek was. Hij ging graag over die grenzen heen… Met kleur doet hij dat in de natuur…

In het Amsterdamse Van Gogh Museum spat zijn liefde voor de natuur van de muren af. Die zijn speciaal voor de tentoonstelling Hockney – The Joy of Nature groen, geel en blauw gemaakt.

Vast in de lift

Met de verkoop van zijn Zwembad met twee figuren voor 90,3 miljoen dollar is hij de duurste nog levende kunstenaar van dit moment.

Maar hij is vooral de gelukkigste. Zelfs nadat de 81-jarige deze week een halfuur had vastgezeten in de lift van het Amsterdamse Conservatorium Hotel.

Het ergste vond hij nog dat hij al die tijd niet had kunnen roken, want dat doet hij gewoonlijk zonder pauze.

Seks & drugs

Hockney is geen gekwelde ziel. Hij heeft altijd intens van het leven genoten, zijn party’s zijn befaamd. De term seks, drugs & rock ‘ ’n’ roll moet voor hem bedacht zijn. Al laat hij er geen misverstand over bestaan dat hij met die muziekstijl in het rijtje niet veel op heeft.

Hockney is een man die kijkt en ziet, en hij ziet alles een beetje anders. Net als Vincent van Gogh. Maar wat hij ziet moet prachtig zijn, getuige zijn weergave ervan. Daar had ik nooit zo bij stil gestaan, maar Van Gogh verzon die kleuren niet, hij zág ze, net als Hockney vele jaren later.

Rijpe Edammer

Zijn blauwe ogen schitteren als hij praat over de natuur. Zijn rode overhemd laat hem stralen... Kleur is voor de levende popart legende metafoor voor geluk, energie, levenslust en wat heeft er meer kleur dan de natuur?

De tentoonstelling Hockney The Joy of Nature in het Van Gogh Museum is dan ook een explosie van kleur. Fris lentegroen, luchten in onvoorstelbaar blauw, koren zo geel als rijpe Edammer...

De Vier Jaargetijden maar dan op paneel en doek in ontembare tinten die ook Vincent van Gogh ze - zijn tijd ver vooruit - grif gebruikte.

Vincent was gelukkig

Dat moet zelfs de getormenteerde Vincent blij hebben gestemd.

Hockney is er heilig van overtuigd dat de miskende, depressieve Vincent die hij zo bewondert, moet hebben genoten van de natuur. Van alles wat hij daarin zag. ‘Als hij schilderde, was hij gelukkig.’

Prachtig heeft het Van Gogh museum de tentoonstelling met de felgekleurde landschappen van Hockney’s geboortestreek Yorkshire ingericht. Op perfect gekleurde muren verspreid over twee etages kun je je volgieten met zonovergoten groen, het stuivend paars van ‘levende’ boomstammen en het bloedrood van wilde bloemen Of de witte ‘als met champagne overgoten’ bloesem.

Vergeleken met het werk van zijn grote voorbeeld, dat op zuilen in de expositieruimte hangt, voelt Hockney zich als kunstenaar klein. En dat voor een man van 90 miljoen die in 1962 een briefje op de kast aan het voeteneinde van zijn bed plakte nadat hij erop had geschreven: 'Sta op en ga aan het werk!’

Hockney: ‘En dat doe ik na al die jaren nog steeds, elke dag.’

David Hockney – The Joy of Nature is t/m 26 mei te zien in Van Gogh Museum Amsterdam. www.vangoghmuseum.nl

Overweldigend mooi die paneelwerken van Hockney.

David Hockney middenin zijn kleurrijke wereld.

Foto Marion: Leonard Ornstein.