'Lipoedeem maakt je leven soms ook een stuk eenvoudiger'

Sylvia stuitert van de goede moed en motivatie om haar lipoedeem aan te pakken. Wel een beetje jammer dat ze zo vaak 'nee' moet zeggen...

Als je de diagnose lipoedeem krijgt, komt daar best het één en ander bij kijken. Zo meende ik prima op de hoogte te zijn van alle tips & trucs en do’s & don’ts met betrekking tot een ‘healthy lifestyle’.

Op gewicht komen c.q. blijven bijvoorbeeld. Daar weet ik inderdaad wel het nodige van af, maar met lipoedeem werken veel van die dingen nét een tikje anders.

En wat te denken van supplementen? Ik was één van die mensen die ’s avonds bij het tandenpoetsen standaard ook een combi-tablet Calcium-Magnesium-Zink innam, plus een B12 en een D3, met soms als extra een kurkuma-tablet en een (homeopathische) slaappil. Een beetje algemeen en onder de noemer ‘baat het niet, schaadt het niet’.

Periodiek uitgebreid bloedonderzoek

Nu ik onder behandeling ben, moest ik begin januari een compleet bloedbeeld laten maken. Ik vond dat de dame nogal wat buisjes met bloed vulde, en toen ik dat opmerkte merkte ze droogjes op: ‘Ze willen echt alles weten.' En dat bloedonderzoek blijven ze elke twee maanden doen, dus smokkelen is er, denk ik, niet echt bij.

Nog meer supplementen dan eerst

Ondertussen heb ik een op maat gemaakte verzameling potjes gevuld met van alles en nog wat. Van natrium, tot kalium, tot magnesium, en zo nog wat extraatjes, waaronder ook de D3. Dat dan weer wel. Wat ik er bere-lastig aan vind, is dat het één ’s morgens moet, het ander ’s middags, die dan ’s avonds en dan heb ik er ook nog voor ’s morgens én ’s avonds. Voor mensen zoals ik, die vergeten te eten tot ze om 14uur ineens denken ‘Wat voelt mijn hoofd raar licht’, is dat wel een dingetje. Het kan dus maar zomaar zijn dat mijn bloedwaarden de volgende keer niet zo heel veel beter zijn als ‘had gekund’.

Maar dan!

Eten daarentegen, is, in veel opzichten, eigenlijk eenvoudiger geworden. Want heel veel zie ik (in ieder geval op dit moment) niet meer als een keuze, maar gewoon als een harde ‘neen’.  En dat maakt dat ik niet de hele dag (én die verraderlijke avond op de bank) hoef na te denken of ik nu wel of niet die witte chocolade paaseitjes, dat stuk speculaas, of die wasabi-nootjes zal pakken, want ik mag ze alle drie niet.

Van salade-hater naar salade-lover

Buiten de deur eten valt me ook reuze mee. Deze anti-groenvoer-dame heeft de salades ontdekt én ik weet ze te waarderen. Zónder croutons, en met dressing ernaast enzo, maar dan nog. Ik eet echt prima, want zeg nu zelf: roerei met zalm, en erbij avocado e/o gegrilde groene asperges? 

Alvast sorry aan de pesco- en vegetariërs, maar kipfilet (biologisch/ van de boer!) en tonijn (fish tales!) zijn op zoveel manieren te maken, en dat gecombineerd met gegrilde/gewokte/gestoomde groenten en verse kruiden? Ik heb nog niks gemist.

Dry January is inmiddels Dry February

Vanzelfsprekend, ja mensen, vanzelfsprekend, ben ik ook weer gestopt met alcohol, met de nadruk op ‘weer’. Gelukkig maar, want daardoor weet ik dat ik dat kan en dat je leven ook zonder wijn en bubbels leuk kan zijn. En ik zeg ‘vanzelfsprekend’ omdat als je lipoedeem hebt, alcohol nog 3 x slechter voor je is.

Ik voel me een beetje een nee-schudder

Het enige wat dit allemaal dan weer een beetje lastig maakt: ik heb nog nooit zo vaak ‘nee’ moeten zeggen tegen mensen die van alles aan je kwijt willen qua eten. 'Nee, ik hoef geen brood. Nee, ik hoef geen wijn. Nee, ik hoef geen extra frites. Ik hoefde namelijk überhaupt geen frites. En nee ik hoef echt geen dessert, wél wil ik graag die verse muntthee die ik heb gevraagd.'

Dit vind je vast ook interessant: 

• 'Lipoedeem? Ik kan en ik wil me er niet bij neerleggen' 
• 'Lipoedeem en laarzen, dat is dus geen match made in heaven'
• 'Zo'n compressiepanty zal geen prijzen winnen voor sexy of elegant'