Lang zijn, ís dat eigenlijk wel een probleem?

Een paar weken geleden schreef ik een column over de uitdagingen waar je als ‘shortie’ zoal tegenaan loopt. Dat riep wat reacties op van ‘lange mensen’. Met een paar van die lange latten (1.90m en langer) in mijn eigen directe omgeving was dat ook wel een béétje te verwachten, natuurlijk. Ze voelden zich tekortgedaan. Want zij hebben óók moeilijkheden met hun lengte.

Maar goed, ik wil het hier natuurlijk wel absoluut eerlijk, objectief en representatief houden, dus ben ik eens grondig gaan zoeken naar ‘Lange-Mensen-Problemen’. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik er niet veel van verwacht, ik zie namelijk vooral voordelen:

• Je maakt altijd meer indruk. In eerste instantie dan, de rest ligt aan jezelf;
• Je straalt meer senioriteit uit. Je moet het wel heel bont maken om dat weer teniet te doen;
• Je hoeft nooit op je tenen te staan bij concerten;
• Hoge hakken draag je alleen voor de mooi, niet omdat het nodig is, en last but not least:
• Je kunt altijd bij het bovenste plankje in de bovenste keukenkast.

Toch ga ik het netjes doen. Ergo, hier jullie uitdagingen:

De beenruimte in vliegtuigen is om te huilen.

Deze geef ik direct toe. Edoch: voor een paar euro extra heb je een stoel bij de nooduitgang, je kunt een stoel aan het gangpad reserveren, en tegenwoordig zijn er altijd een paar rijen met meer beenruimte. Óf, maar dat vraagt wel een ander budget, je gaat businessclass vliegen. Het theater en de bios leveren dezelfde problemen op: wáár laat je je benen?

Kleding: Een rok is per definitie een minirok, en broeken zijn altijd te kort. Tenzij, maar ik hoop heel hard van niet, ‘hoog-water-broeken’ voor volwassen mannen weer in de mode komen natuurlijk.

Overhemden hetzelfde laken een pak. En deze geef ik ruiterlijk toe, want mijn Lief laat ze zelfs op maat maken.

Bedden: Ja, deze herken ik ook. Als Lief en ik op vakantie gaan (lang, láng gelee, pré Miss Rona ? ) let ik er altijd op dat we een extra lang bed hebben en sowieso zonder ‘voeteneind’ zodat, mocht de lengte toch minder zijn dan beloofd, zijn voeten er aan de achterkant uit kunnen bengelen.

Lang zijn kost meer geld: de eerdergenoemde vliegtuigstoel, maar ook kleding, schoenen, én bijvoorbeeld een fiets, en wat dacht je van golfclubs? Mijn wederhelft heeft ‘verlengde clubs’.

Maar, al met al kom ik niet zover ...

Eigenlijk zijn het maar vijf problemen: beenruimte, kleding, bedden, geld en flauwe opmerkingen.

Even over lange vrouwen

Die mogen wat mij betreft al helemáál niet klagen. Ik heb een paar van die indrukwekkende vrouwen in mijn kringetje. Mijn liefste en oudste vriendin (we gaan meer dan 30 jaar terug samen) meet op blote voeten 1.78m. Als zij binnenkomt, komt ze bínnen, zeg maar.

Ik ben dan alleen maar vol bewondering en doe heel mijn hard mijn best niet groen uit te slaan van jaloezie. Het is dat ik van haar hou ?

De eindconclusie

Ja, jullie hebben ook ‘daily struggles’. Échter, een heel uitdrukkelijke ‘echter’: Ik heb nul medelijden, want niet alleen mogen jullie élke dag opnieuw straffeloos meer eten, jullie krijgen ook aantoonbaar (veel) meer betaald (!) 

Dus, lieve lange mensen: nice try, maar nee, jullie zijn niet zielig.