Lang leve de corona-test. Of toch niet?
‘Lief, wil jij de GGD bellen voor een afspraak?’ Ik bevries midden in mijn loop. Zei hij dat nu echt? Eén dag voor ons feestweekend met 100 mensen wil mijn wederhelft zich laten testen op Corona? Ja, dat zei hij echt. Twee uur later vertrekt hij richting testlocatie, mij stiknerveus achterlatend....
‘Lief, wil jij de GGD bellen voor een afspraak?’ Ik bevries midden in mijn loop. Zei hij dat nu echt? Eén dag voor ons feestweekend met 100 mensen wil mijn wederhelft zich laten testen op Corona? Ja, dat zei hij echt. Twee uur later vertrekt hij richting testlocatie, mij stiknerveus achterlatend.
Maar ja, Lief heeft hooikoorts én een vrouw in de overgang die niet kan slapen zonder airco. Hij hoest en snottert al dagen. Ergo: ‘corona-symptomen’. Dus natuurlijk heeft hij gelijk. Als je twijfelt, is testen het enige goede om te doen. Zeker als je een feest voor de boeg hebt, en nog veel meer als jij de gastheer van die fuif bent. Want dat feestje, dat was ter gelegenheid van de opening van ons nieuwe bedrijfspand. Met al onze mensen en hun gezinnen. Met een eigen camping, met een professionele BBQ en livemuziek. Buiten, want het mooiste weer van de hele maand juli, dus dat was geweldig én vooral corona-technisch heel fijn, maar dan nóg….
Een test met gevolgen
Een coronatest is geen op zichzelf staand individueel testje. Als de uitslag positief is, heeft dat consequenties. In ons geval zou het betekenen dat we een paar uur van tevoren een compleet weekend moeten annuleren. Een weekend waar weken aan voorbereiding in zitten, waar diverse externe partijen bij betrokken zijn, én, veel belangrijker nog: een flink deel van de medewerkers moet zich dan ook laten testen. Dat brengt gigantisch veel onrust en angst met zich mee. Ik werd half niet goed bij het idee alleen al. Maar direct gaan roepen en onnodig paniek zaaien, is ook niet wat je wilt.
Wachten duurt lang
En wanneer je Lief dan thuiskomt en zegt dat de uitslag 48 uur op zich kan laten wachten, helpt dat mijn bloeddruk niet echt. We hebben geen 48 uur! Dus weer bellen met de GGD. Hele verhaal weer uitgelegd. Gelukkig een schat van een dame aan de lijn die me vertelde dat ik vanaf 19.00 uur kon bellen omdat veel testuitslagen dan binnenkomen. Dus wachtten we. Tot 19.01 uur. En dat wachten duurde lang. Héél lang. Nu ben ik sowieso al niet gezegend met heel veel geduld, maar op dat moment gaat de tijd echt tergend langzaam.
Goed of fout?
Twee minuten over zeven kregen we het goede nieuws: de uitslag was negatief. Yay! Het hele weekend en alle feestelijkheden konden doorgaan zoals gepland. Als mijn Lief geen geheelonthouder was, had ik een fles champagne opengetrokken.
Maar o, wat kun je nerveus zijn over een testuitslag... Kleine tegenvaller was wel dat je geen ‘verklaring van goed gedrag’ krijgt omdat het slechts een momentopname is. Een dag later kun je immers wél positief zijn. Rationeel en technisch klopt dit natuurlijk, maar toch, een sticker was best leuk geweest ?
Nog even dit
Die locaties mogen best dichterbij. Zo heel erg ‘in de buurt’ vind ik ze namelijk niet. Van ons huis naar de dichtstbijzijnde is met de auto dik een half uur. En als ik geen auto heb, ga ik in zo’n situatie niet aan de buurvrouw vragen of zij me even naar de corona-testlocatie wil brengen. En met het OV is dan ook niet per se slim. Meer testlocaties in meer dorpen zou een goed idee zijn. En ja, ik snap dat dit niet zomaar geregeld is, maar toch ...ik geloof dat het heel veel mensen zou helpen, en iets in mij denkt met name de kwetsbare mensen.