Keep dreaming, Inge!

Ik ben enig kind en heb daar nooit problemen mee gehad. Al zou ik het de laatste paar weken wel prettig gevonden hebben om een zus te hebben om met haar de zorg voor mijn moeder te delen.

Dagje Amsterdam

Gisteren ben ik met vriendin Anna naar Amsterdam gegaan. Een dagje winkelen, kletsen en lunchen. Anna is mijn vriendin van de middelbare school en we hebben altijd contact gehouden. Ik denk met heel veel plezier terug aan die tijd. Anna komt uit een samengesteld gezin. Pa en ma waren al eerder getrouwd geweest en brachten samen zes kinderen mee. Uit het huwelijk van Anna’s ouders kwamen er nog twee kinderen bij, dus totaal acht kinderen renden in het huis rond.



Het was altijd een dolle boel bij haar thuis. Er was altijd wel wat te beleven en daar was ik soms best een beetje jaloers op. Ik ben zelf enig kind en heb een hele fijne jeugd gehad, maar vond het soms best wel heel jammer om alleen te zijn. Anna daarentegen was soms jaloers op mij; een heerlijk rustige omgeving waar je ouders alle aandacht voor je hadden.

Moeder

Al gauw komt het gesprek op de haperende hartklep van mijn moeder. Het gaat goed en ze houdt zich kranig, maar het kan een paar maanden duren voordat er ruimte is in de operatieagenda. Tot die tijd mag/kan ze weinig doen. Ze moet zich rustig houden en weinig inspannen. Dit betekent dat man-, zoonlief en ik moeder afwisselend meenemen om uitstapjes te maken. Daarnaast heeft ze genoeg lieve buren, vrienden en kennissen die regelmatig langskomen.



Maar om nu elke dag aan huis gekluisterd te zijn is niet leuk voor zo’n actieve vrouw. Als ik tegen Anna zeg dat ik op zo’n moment broers en zussen mis om de zorg te delen, begint ze te lachen. “Keep dreaming, Inge,” zegt Anna. “Ik heb dan wel een rits broers en zussen, maar dit betekent niet dat zorg gedeeld wordt. Als het erop aankomt ben ik ook de enige die voor mijn vader zorgt.” Weer een illusie armer, maar tegelijkertijd voel ik mij ook minder zielig. Hieruit blijkt maar weer dat er in elke familie wel iets is.

Liefde

Als ik thuiskom en enthousiast vertel over mijn afspraak met Anna en ‘het broers en zussen-verhaal’, kijken vier ogen mij aan. Zoonlief: “Mam, jij hebt wél twee broers die alles voor je willen doen.” Waarop manlief aanvult: “Hier zitten je twee broers, dus wat wil je nog meer?”

Tranen schieten in mijn ogen, ze hebben gelijk. Ik ben gezegend met een lieve man en dito zoon, die tegelijkertijd ook mijn broers zijn.

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in