Jeugdtrauma: een schooltandarts die 'Beulemans' werd genoemd

Ik stam nog uit de tijd dat we op de lagere school een schooltandarts hadden. Op mijn lagere school was dat tandarts Meulemans, ook wel bekend als Beulemans of kort “de Beul”. Twee keer per jaar kwam er een ‘vrachtauto’ voorrijden en ging er een schok door de hele school. Hij was er weer!

Om de beurt gingen we naar het toilet om een glimp op te vangen van de spullen die uit de auto kwamen. En niet onbelangrijk; het was nog steeds dezelfde tandarts. Iedereen had zijn eigen verhaal met tandarts Beulemans in de hoofdrol en ik moet zeggen, dat waren geen positieve verhalen. Mijn ouders hadden geen toestemming gegeven voor de schooltandarts, dus ik zat heel rustig op mijn stoeltje. Ik hoefde niet naar de martelkamer en kon gewoon rustig ademhalen.

Per klas werden de kinderen opgeroepen en moesten achter elkaar in de rij staan om naar Beulemans te gaan. Hij controleerde snel je gebit en sprak in onbegrijpelijke taal, zodat je nooit wist of het goed of slecht was. Als de hele school gecontroleerd was begon hij weer van vooraf aan en moesten de kinderen komen die hij ging behandelen. Als de assistente op de klasdeur klopte was het opeens doodstil in de klas. Iedereen zat in spanning wie er werd opgeroepen. Dit herhaalde zich een paar keer en als je de assistente voorbij zag lopen, dan wist de klas dat ze er weer een half jaar vanaf waren.

'Vol vertrouwen ging ik in de stoel liggen en deed mijn mond open'

Ik denk dat het in klas 6 was dat ook ik opeens opgeroepen werd. Dit kon niet, want ik had mijn eigen tandarts waar ik twee keer per jaar naartoe ging. Maar het was toch waar, ik zou een extra controle krijgen bij Beulemans. Ondanks dat ik niet in de rij had gestaan voor de controle moest ik toch komen. Vol vertrouwen ging ik in de stoel liggen en deed mijn mond open.

Er werd snel gekeken, hoorde hem mompelen, de assistent greep mijn hand vast en voordat ik het wist voelde ik een hele nare prik in mijn gehemelte. Ik protesteerde, maar het hielp allemaal niets. Ik had een gaatje in een van mijn voortanden en dat zou hij wel even boren en vullen. Een half uur later kwam ik in de klas terug en had maar een gedachte. Ik wil naar huis. Hier was iets gebeurd wat niet klopte.

'Toen ik 21 jaar was heb ik van mijn eerste salaris twee kronen laten zetten'

Een maand later ging ik naar mijn eigen tandarts en die schrok van mijn voortand. Dit was op zo’n knullige manier gedaan dat het over moest. Het zou een tijdelijke oplossing zijn en het was niet bekend hoelang het zou blijven zitten. Mijn voortand was zo verpest dat een kroon eigenlijk de enige oplossing was. Daarnaast was door de ingreep mijn andere voortand ook beschadigd. Toen ik 21 jaar was heb ik van mijn eerste salaris twee kronen laten zetten.

Onnodig te vertellen dat mijn ervaring met Beulemans mijn hele leven een rol heeft gespeeld in mijn bezoeken aan een tandarts. Ik ging wel trouw elk half jaar voor controle, maar elke keer met klotsende oksels.

Tot we een jaar of tien geleden een nieuwe tandarts kregen, Martin. Martin is iemand die rustig is en elke keer goed uitlegt wat hij doet en daarvoor de tijd neemt. Een verademing. Mijn angst is niet helemaal weg, maar goed onder controle.

'Je snapt, er ging wel een tijdje overheen voordat ik dit liet doen'

De laatste twee jaar kreeg ik opnieuw problemen met mijn voortanden. Bij mijn halfjaarlijkse controle stelde Martin voor om mijn bestaande kronen eraf te halen en te vervangen door een brug. Je snapt, hier ging wel een tijdje overheen voordat ik dit liet doen.

De afgelopen maanden heb ik een aantal keren in de stoel gelegen bij Martin. Het resultaat een paar mooie voortanden waar ik trots op ben. Helemaal toen tijdens de maandelijkse zoom-meeting met mijn collega’s het hen opviel dat ik er anders uitzag. Het waren niet de extra corona kilo’s, maar mijn nieuwe tanden vielen op. Wat was ik blij. Na al die jaren eindelijk trots op mijn voortanden en weer ontspannen kunnen lachen!