'Een fietshelm? Die moet verplicht worden!'

In ons huishouden van twee ben ik degene die fietsen leuk vindt en daarmee (sinds kort) ook de enige trotse eigenaar van een heuse e-bike. Na 15 jaar zonder fiets (iets met een verhuizing naar het Zuid-Limburgse Heuvelland waar je óf naar boven, óf naar beneden fietst, en slechts weinig ‘vlak’) was dat best weer even wennen.

'Voor een fiets vind ik 45 km p/u griezelig hard...'

Het ‘met losse handen’ ging niet meer zo vanzelf als vroeger, maar het is zeker ook de snelheid. Bergaf heeft de snelheidsmeter al meer dan eens boven de 45km p/u gezeten en het ligt ongetwijfeld aan mijn muisachtige durf, maar ik vond dat griezelig hard voor een fiets. Met een T-shirtje aan, en zonder helm. De remmen werden dan ook hard aan het werk gezet.

Onveilig gevoel

Ondertussen ben ik een week of wat verder en het is echt niet zo dat ik elke dag fiets, maar de keren dat ik erop zit, vind ik het meestal erg leuk. Met de nadruk op ‘meestal’. Dus niet altijd. Want hoewel me opvalt dat ik als fietser vaak voorrang heb op auto’s, voel ik me lang niet altijd veilig. En dat ligt niet aan die automobilisten. Het ligt wel aan het feit dat ik me, op de rijpe leeftijd van 48, veel meer dan vroeger realiseer hoe kwetsbaar ik ben op die fiets. Bij een botsing geeft een auto namelijk niet mee en boem is dan gewoon ‘ho’.

Domme smoezen

Toch heb ik nog geen helm. ‘Want het hele idee van fietsen is nu net het fijne gevoel van de wind door je haar en bovendien had ik dat vroeger ook niet’. Tsja, dat zou je een valide argument kunnen noemen. Edoch, er klopt niet zo heel veel van. Want de fietshelmen van nu laten prima die frisse bries door en ‘vroeger’ hadden we ook nog geen verkeerslichten en veiligheidsgordels. Me dunkt dat we elke dag blij mogen zijn dat we die nu hebben.

Verder niet tegendraads, hoor

Voortschrijdend inzicht noemen we dat ook wel. Met skiën heb ik al jaren een helm op. Dat is doodnormaal en je valt alleen op als je zonder helm naar beneden komt suizen. Als er al iemand helmloos skiet, kun je er geld op zetten dat het een Nederlander is.

Zo eentje van de stronteigenwijze soort, zeg maar. En er nog trots op zijn ook. Echt, soms denk ik weleens dat het inderdaad niet uitmaakt als die op hun blote hoofd stuiteren,  want er zijn toch geen hersenen die ervan in de war kunnen raken.

Kom maar door met die helmplicht 

Laat het maar aan Nederlanders over om zich op te winden over ‘betutteling’. En dat komt vooral naar voren bij nieuwe regels en wetsvoorstellen, lees: de overheid. Serieus: op het moment dat er een wetsvoorstel komt, ongeacht het onderwerp, staat dit kikkerland op z’n achterste benen. Uitspraken als ‘Ik bepaal zelf wel!’ en ‘Betutteling ten top!’ vieren hoogtij.

De helmplicht voor fietsers is daar een mooi voorbeeld van. Dat past veel mensen niet in hun straatje en dus beginnen ze weer te gillen over bevoogding en eigen verantwoordelijkheid. Over dat laatste heb ik zelf ook een poosje nagedacht en uiteindelijk ben ik bij, hoe verrassend, de bekende gulden middenweg uitgekomen: helmplicht tot 24 jaar. Ja, pas dan is je brein echt volgroeid. Daarna mag je elke dag, en elke keer dat je op je fiets stapt, zelf bepalen of je je hersenen mét of zónder tussenlaag met het asfalt in aanraking wilt laten komen.

De cijfers liegen er niet om

Tót je 60e. Ook daarna mag de helm van mij weer verplicht zijn, want de helft van de dodelijk verongelukte fietsers is 60 jaar of ouder.

En ja, dat vinden veel mensen natuurlijk ook weer betutteling. Dat is dan maar zo. Ik vind dat cijfers leidend moeten zijn in plaats van een misplaatst gevoel van eeuwige jeugd, kracht en onkwetsbaarheid.

Mijn fietshelm is ondertussen uitgezocht en onderweg. Ik zeg niet dat ik ‘m altijd op zal doen. Het ministukje naar de supermarkt waarschijnlijk niet, maar zodra ik buiten het dorp kom wel. Dat is mijn afweging. Gelukkig ben ik de 24 al ruimschoots gepasseerd en mag ik het voorlopig dus zelf weten ?