Claudia blogt: waarom Sigrid Kaag Nouveau’s Vrouw van het Jaar is
Hebben jullie de Nouveau van deze maand al gezien? De rood met gouden cover met groot: Sterke Vrouwen Issue. In dit nummer lichten we op tien pagina’s Sigrid Kaag uit, minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.Ik leg hieronder graag uit waarom Sigrid mij raakt.“Ik ben vrouw. K...
Hebben jullie de Nouveau van deze maand al gezien? De rood met gouden cover met groot: Sterke Vrouwen Issue. In dit nummer lichten we op tien pagina’s Sigrid Kaag uit, minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.
Ik leg hieronder graag uit waarom Sigrid mij raakt.
“Ik ben vrouw. Katholiek opgevoed. Een Nederlander. Mijn enige nationaliteit. Ik was diplomate en nu politica. Een echtgenote, en moeder. Die soms in Nederland moet uitleggen dat haar dochter, die anders oogt, inderdaad haar dochter is.”
“Het raakt me, het motiveert me.”
Dit had zo maar mijn tekst kunnen zijn, alles klopt namelijk. Behalve die politica (alhoewel een blad runnen soms ook net politiek is ;-)). Bovenstaande quote is van Sigrid Kaag, uitgesproken op de jaarlijkse Abel Herzberglezing.
Nouveau’s shoot met Sigrid vond plaats voor déze woorden. In het twee uur durende timeslot dat we hadden voor interview, visagie en foto’s (krap, heel krap, maar een agenda van een minister van Handel is nog krapper) raakte Sigrid mij al. Nu door deze lezing nog meer. Wat een voorbeeldvrouw.
Alle 120 minuten van de shoot én interview werden effectief benut, op hoog energie-niveau bleef ze gefocust. Haar volgende afspraak zat al te wachten - een delegatie van de VN -.
Ze bleef rustig, en wist zelfs een grote John Lanting-achtige wisseltruc met de mensen van de VN (die zaten te wachten in de portrettenkamer waar we per se de laatste foto wilden nemen) elegant op te lossen.
Sigrid Kaag is voor mij Vrouw van het Jaar. Maar ook Máxima. En ook Michelle Obama, met haar boek Becoming. Vrouwen die niet bij de pakken neer gaan zitten. Incasseren, daarna opstaan, en weer doorgaan. Met hun missie om de wereld een stuk mooier, beter, verdraagzamer te maken en achter te laten voor onze kinderen.
Mijn dochter bijvoorbeeld, Afro-Amerikaans. Bij ons gekomen toen ze zes dagen oud was. Vol zelfbewustzijn wil ze danseres of dierenarts worden.
“Wees niet stil, onze stem is nodig” sprak Sigrid.
En ook dat hadden mijn woorden kunnen zijn.
Lees heel het interview met Sigrid Kaag in de nieuwste Nouveau: