Claudia blogt: Waarom ik met SPORTVASTEN wél kan afvallen

Claudia Straatmans (Hoofdredacteur Nouveau, 51)

Trouwe lezers van mijn blog weten het, afgelopen voorjaar ben ik heel wat kilo’s kwijt geraakt door sportvasten. Zonder ‘n pot chroomtabletten -vast getaped aan mijn lichaam - ging ik nergens naar toe. Opgeblazen vetcellen bleven zo op afstand.

Maar ja, toen kwam het feestseizoen. Elke avond bubbels en chocolade - er was geen chroomtablet tegenop gewassen. Voor ik het wist (ik wist het best hoor), zaten de ponden er weer aan.

Zoals Heintje Davids altijd weer terugkeert, of de houtstapel in Scheveningen hoger is dan afgesproken, zo is de vetrol altijd de vetrol die ook niet van wijken wil weten. ‘Hallo, daar was ‘ie weer’.

Bah!

Sportvasten dan maar?

Nee, dat trek ik niet in het koude januari. Wel heeft Fittergy, het bedrijf van sportvasten, een wat vriendelijker methode: The Vegan Switch. Tien dagen lang groente en noten en vooral heel veel wandelen, 10.000 stappen per dag.

Moet te doen zijn toch?

Ter voorbereiding hierop lees ik mijn sportvasten blogs nog eens terug (daarover straks meer).

Ook bij The Vegan Switch word je begeleid door een sportcoach. In mijn geval mijn eerdere sportvastencoach Marianne Dignum. Negen maanden na dato sta ik weer in haar kamertje. En ja hoor, er zit een bult op de plek van mijn buik, geen kind er in, wel extra kilo’s. 67,1 kilo. Slik!

Maanden geleden – voor het sportvasten – was dat “slechts” 66,5. GODSAMME. Aangekomen.

“Maar” zegt Marianne om het leed te verzachten, “je hebt gunstig vet, een percentage van 30.1 %”. Onder de vijftig jaar was dat om te janken geweest, hier valt leeftijdsdiscriminatie in het juiste bakje. Met dank aan mijn 51 jaar aan de goede kant. Taille/heupratio van 0.74 scoort helemaal punten.

Maar toch moet ik aan de bak. Vindt ook Marianne.

Heel streng hoeft het niet. Als ik de alcohol maar laat staan, en elke dag binnen 10 uur mijn drie maaltijden eet. Intermittent fasting heet dit ook wel.

Ik ga het doen, The Vegan Switch, vertel jullie er meer over in mijn volgende blog. Ter voorbereiding herlees ik mijn oude notities over sportvasten. Lezen jullie mee?

Het principe van sportvasten

Tien dagen lang sport je elke dag 30 minuten op een hartslag die de vetverbranding aanzwengelt (in mijn geval hartslag: 140-160). Je eet nagenoeg niks (twee afbouwdagen, vier sapdagen). Met als hoger doel om van een suiker- naar een vetverbranding te gaan. Of je deze switch maakt, zie je aan een paarse urinestrip (ketonen-uitstoot kleurt paars).

Dag 1: Op de eerste dag begin je met afbouwen, alle dierlijke eiwitten en vetten worden weggelaten. Wat in de praktijk neerkomt op een strak regime. Twee stuks fruit voor het ontbijt, een beetje sla voor de lunch. Daar mogen overigens wel 10 olijven bij. Ik neem meteen de grootste. En hierna, het is raar maar waar: 50 gram pistachenoten – met schil, die telt mee in het gewicht. Bummer.

Dag 2: Afbouwdag 2 nog minder vast voedsel (wel weer die gekke pistachenoten). En elke dag 30 min hardlopen.

Dag 3: Dit wordt verkocht als Afbouwdag, maar, slik, is een keiharde sappendag.

• Ontbijt met 150 ml appelsap & 150 ml grapefruitsap.
• Lunch: opgewarmde tomatensap.
• Diner: opgewarmde groentesap.

Mijn houvast nu is de suppletie. Het pakket dat je meekrijgt van je sportvastcoach. Met o.a. magnesium en vitaminepillen en Metabolic Switch aardbei, een drankje dat vol zit met aminozuren. Ik giet het naar binnen alsof het champagne is. O, nee niet te snel drinken, krijg je prikkelingen van.

Dag 4: Officieel Vastendag 1. Alleen maar sap, sap, sap. Had ik het al gehad over de urinetest? Plassen over een strookje, en van lila naar lichtpaars gaan. Ik ben vandaag al bijna op vakje 3. Hoop vurig dat ik morgen vakje 5 heb, dan hoef ik namelijk niet sapdag 3, maar mag ik voorzichtig eerder starten met vast voedsel.

Vandaag al diverse manische momenten gehad (“I am the King”), maar ik weet: een downer ligt op de loer. Genoeg water blijven drinken is het devies.

Dag 5: Vastendag 2. Sap. In totaal over de dag: 300 ml. Ik zie al een vaag blokje onder mijn buikvet vandaan komen en krijg daar zo’n kick van. Nu nog sportcoach Marianne zien over te halen, en yes, yes, yes, ik plas een ‘purple rain’.

Kippenvel! Kan bijna niet slapen van opwinding. Een kiwi! Morgen! Paradijs!

Dag 6: Appel en kiwi. Snijd ze extra klein omdat ik ergens vrees dat mijn tanden niet meer zo veel bijtkracht hebben. Niet vergeten ook mijn aminozuur-drankje te maken. “Hè bah”, zegt mijn man, “ben je nou nog niet van dat weeïge spul af?” Nee. De suppletie (drankje & pillen) hoort elke dag.

Dag 7: De kiwi mag vanaf vandaag baden in 200 gram magere kwark. Ik blijf plassen over urinestrips. De ketonen-uitstoot moet namelijk weer gaan afnemen. Klein gênant momentje: mijn baas betrapt me op de wc met urinestrips in de hand. Het is dat ik al bijna 51 ben, dus zij snapt ook wel dat dit niet om een zwangerschap gaat.

Dag 8: Wat als ik vandaag nou wat minder kwark eet? Dan kan ik die eiwitten toch wel bij de Latte Macchiato tellen? Dat is namelijk waar ik die dagen het meest naar verlang: een kop koffie met schuim. Bij het tentje waar ik met Cynthia Abma koffie drink, hebben ze én geen haver- en geen magere melk. Ai, lastig.

Ga ik mijn net-verworven-best-platte-buik meteen teisteren met volle zuivel? Ja, dat doe ik (en bedenk: dan vanavond maar wat minder kip). Maar mijn lichaam roept mij zelf al tot de orde. Wat een vette troep! Ik geef de kop terug. Dat doe ik trouwens ’s avonds ook in het theater waar wijnvriendin Edith vanuit gewoonte twee wijn bestelt. Die ruil ik in voor een thee.

Dag 9: Hardlopen. Kwark met fruit. ‘s Middags 200 gram salade met tonijn, daarna 50 gram pistachenoten. Nog steeds geen hongerklop. Maar wel iets anders, iets veel venijnigers. Mijn lichte champagneverslaving komt opeens om de hoek kijken (9 dagen geen last van gehad).

Zaterdag borreltijd met gezin, dochter terug van schoolreis. Dat moet gevierd. Ach, 1 glaasje moet kunnen, is toch maar 60 kilocalorie? Jeetje wat smaakt dat goed. Enfin: 3 glazen verder.

En dus nu negen maanden verder weer wat ‘angespeckt’. Voor wie wel wil sportvasten hieronder de belangrijkste tips. Ik duik nu even in een spinazieberg. Tot volgende week!

SPORTVASTEN, IETS VOOR JOU?

• Zou ik dit aanraden? Ja, maar zoek afleiding. En doe het alleen in een van tevoren zorgvuldig uitgezochte periode. Het liefst als je gezin niet in de buurt is.
• Wat belooft het? 4 kilo er af. Dat klopt. Halszaak is nu om de 4 kilo er af te houden.
• Wat kost het? Zo’n € 250 voor pakket met aminozuur-drankje, vitaminepillen én begeleiding van een sportvastencoach.

Conclusie: Marco Borsato werd er weer knap mee, ik ook - for the time being hè. Volgens oprichter Remco Verkaik is 1 x per jaar goed voor het onderhoud van je lichaam. Je lijf moet uitgedaagd blijven. Ik ga nu even voor de softe uitdaging: vegan, vegan, vegan.