Claudia blogt: "Kan die BUIK niet weg?" Sportvasten deel 2.

Trouwe lezers weten het, ik ben al vijf dagen aan het sportvasten. Maar als iedereen onheilspellend roept: “Straatmans, geen illusies, je huppelt er écht niet door heen. HET VENIJN ZIT IN DE STAART.” Ja, dan kijk ik met hartkloppingen naar deel 2.

Mag ik nog wel blij zijn nu ik gewaarschuwd wordt voor een ketterende hongerklop? Omdat “als het lichaam denkt dat het weer mag, het ook álles weer wil?”

Nog even in een (pistache)notendop het principe van sportvasten

Tien dagen lang sport je elke dag 30 minuten op een hartslag die de vetverbranding aanzwengelt (in mijn geval hartslag: 140-160). Je eet nagenoeg niets (twee afbouwdagen, vier sapdagen). Met als hoger doel om van een suiker- naar een vetverbranding te gaan. Of je deze switch maakt, zie je aan een paarse urinestrip (ketonen-uitstoot kleurt paars).

Ik zit op dag 5 en kleur fors. Sportcoach Marianne Dignum belt: “Je mag morgen weer eten.”

Kippenvel! Kan bijna niet slapen van opwinding. Een kiwi! Morgen! Paradijs!

Dag 6: Appel en kiwi

Snijd ze extra klein, omdat ik ergens vrees dat mijn tanden niet meer zo veel bijtkracht hebben. Niet vergeten ook mijn aminozuur-drankje te maken. “Hè bah”, zegt mijn man, “ben je nou nog niet van dat weeïge spul af?” Nee. De suppletie (drankje & pillen) hoort elke dag.

Het ontbijt is me bijna te veel – nooit gedacht dat ik dat zou zeggen. Moet mezelf er bijna toe zetten om te lunchen. 100 gram sla mag ik, en na afloop 50 gram pistachenootjes (heeft de sportvast-club een deal met een notenboer, ofzo?). Voor het diner: 200 gram gekookte spinazie, kip, én (jawel) pistachenootjes.

Ik heb gezorgd dat ik daarna onder de pannen ben – zo bang ben ik voor die gevreesde hongerklop. Ik ga voor het eerst van mijn leven mediteren. Onder mom: lijf schoon, hoofd schoon. Maar schijnbaar is mijn willetje ook helemaal ‘gecleand’, want halverwege een meditatie-oefening waarbij we het kind in onszelf moeten bevrijden, hoor ik mezelf zeggen: “Ik kan dit niet. Dit wordt me te zweverig. Doei weer.”

Dag 7: De kiwi mag vanaf vandaag baden in 200 gram magere kwark 

Verder loop ik trouw nog steeds elke ochtend hard, en nee, dat vind ik niet zwaar. Wel is mijn tip om het sporten ‘s ochtends te doen. Verder nog steeds de suppletie. En natuurlijk blijven plassen over urinestrips. De ketonen-uitstoot moet namelijk weer gaan afnemen.

Klein gênant momentje: mijn baas betrapt me op de wc met urinestrips in de hand. Het is dat ik al bijna 51 ben, dus zij snapt ook wel dat dit niet om een zwangerschap gaat.

Dag 8: Wat als ik vandaag nou wat minder kwark eet?

Dan kan ik die eiwitten toch wel bij de Latte Macchiato tellen? Dat is namelijk waar ik die dagen het meest naar verlang: een kop koffie met schuim. Bij het tentje waar ik met Cynthia Abma koffie drink, hebben ze én geen haver- en geen magere melk. Ai, lastig.

Ga ik mijn net-verworven-best-platte-buik meteen teisteren met volle zuivel? Ja, dat doe ik (en bedenk: dan vanavond maar wat minder kip). Maar mijn lichaam roept mij zelf al tot de orde. Wat een vette troep! Ik geef de kop terug. Dat doe ik trouwens ’s avonds ook in het theater waar wijnvriendin Edith vanuit gewoonte twee wijn bestelt. Die ruil ik in voor een thee.

Dag 9: Hardlopen. Kwark met fruit

‘s Middags 200 gram salade met tonijn, daarna 50 gram pistachenoten. Nog steeds geen hongerklop. Maar wel iets anders, iets veel venijnigers.

Mijn lichte champagneverslaving komt opeens om de hoek kijken (9 dagen geen last van gehad). Zaterdag borreltijd met gezin, dochter terug van schoolreis. Dat moet gevierd. Ach, 1 glaasje moet kunnen, is toch maar 60 kilocalorie? Jeetje wat smaakt dat goed.

Enfin: 3 glazen verder.

Dus ruk ik mijn de haren uit het hoofd. Stomkop die je bent. Morgen voor straf 30 minuten hardlopen, en overmorgen ook, en overovermorgen ook. Zoals Barry Stevens zou zeggen: “Vooral doorgaan.” In ieder geval tot die buik écht plat is.

SPORTVASTEN, IETS VOOR JOU?

• Is mijn menopauze-buik nu weg? Nee, maar wel geslonken. Ik weet ook niet of mijn buik ooit weer strak wordt. Is toch een hormonendingetje. Maar dat een kokerrok nu beter zit, is wel een feit.
• Zou ik dit aanraden? Ja, maar zoek afleiding. En doe het alleen in een van tevoren zorgvuldig uitgezochte periode. Het liefst als je gezin niet in de buurt is.
• Wat belooft het? 4 kilo er af. Dat klopt. Halszaak is nu om de 4 kilo er af te houden.
• Wat kost het? Zo’n € 250 voor pakket met aminozuur-drankje, vitaminepillen én begeleiding van een sportvastencoach.
• Conclusie: Voor mij werkt zo’n snelle fix beter dan wat dan ook. Ben alleen bang voor een terugval. Maar daarvoor is ‘Keep the Switch’, dus dat pakket ga ik nu dan maar uitproberen.

Benieuwd naar Claudia's eerste week sportvasten? Dat lees je in deze blog