Claudia Blogt: deze nerdhobby is hélemaal 2018
“Laatst vertelde een jonge collega mij besmuikt dat ze een nerdhobby had. “Een wat?” vroeg ik haar nog. “Een nerdhobby” zei ze. Omdat Collega bij een lustvol, stoer, stout weekblad werkt, dacht ik aan erotische toestanden of nachtenlang videogamen, maar nee: het prozaïsche antwoord was: “wandelen...
“Laatst vertelde een jonge collega mij besmuikt dat ze een nerdhobby had. “Een wat?” vroeg ik haar nog. “Een nerdhobby” zei ze. Omdat Collega bij een lustvol, stoer, stout weekblad werkt, dacht ik aan erotische toestanden of nachtenlang videogamen, maar nee: het prozaïsche antwoord was: “wandelen”. Alleen kon ze dat niet delen met haar mede-twintigers, want wie houdt er nu van wandelen?”.
Nou, ik dus.
En ik niet alleen. Het lijkt wel of er opeens een groep leuke, coole 50+ vrouwen is die massaal uitkomen voor het geluk dat wandelen heet. Een beetje zoals je vroeger opeens Abba tóch goed mocht vinden, omdat dj Rob Stenders zijn zegen had gegeven.
Wandelen is HOT, en helemaal 2018. WANT:
- Het is goedkoop. Je hebt geen dure kleding of andere zogenaamd essentiële apparatuur/ materiaal nodig. Heel anders dan bijvoorbeeld bij skiën waar je al honderden euro’s verder bent voordat je überhaupt op de piste staat. (Wandelen in ski-gebieden is overigens ook top, zie de foto).
- Het kan overal. Zo je huis uit de paden op de lanen in. Ik had het geluk dat ik afgelopen kerstweken met mijn gezin in een Fries boshuisje zat, maar ook in de grote stad kun je alle kanten op. En het goede nieuws: er is altijd wel ergens natuur, zelfs een verwaarloosd plantsoen heeft schoonheid, immers ‘beauty is in the eye of the beholder’.
- Het inspireert. Het bos is een verbeeldingsparadijs voor ontwerpers. Mijn fantasie slaat in ieder geval helemaal op hol. Zie ik weer een boomstamvergroeiing waar Marcel Wanders een vaas van zou kunnen maken.
- Het is filosofisch. Immanuel Kant liep elke dag exact dezelfde ronde in Kaliningrad en overpeinsde daar zijn ‘Kritik der reinen Vernunft’. Ik bedoel maar: wandelen leidt tot grote filosofische gedachten. Zoals:
- Van wandelen val je af.
- Koffie én appelgebak daarom toegestaan. En smaken nóg lekkerder als je net 19,6 km rondje Naardermeer achter de rug hebt. Tel daarbij op dat de zelfgebakken appeltaart van Stadzigt de lekkerste van Nederland is. En je begrijpt dat we alleen al voor deze appeltaart ons bed uitkomen.
- Het verbindt. Ja, het bed uitkomen dus. Liefst lopen vriendin Doret en ik om 7 uur al onze wandelrondes. De zon zien opkomen is namelijk magisch. (En veul spiritueler dan vroeger toen je de disco uitrolde).
- Je ziet nog eens een vos. Zoals D. & ik dus die ochtend bij het Naardermeer.
- Het beeldhouwt de bilspieren. Echt waar, met flik doorstappen trekken m’n bilspieren aan.
- Een dure psycholoog is niet meer nodig. Terwijl we lopen, onze issues doornemen, elkaar coachen op het levenspad, worden de problemen kleiner & kleiner. Psychiater Bram Bakker zweert bij hardlopen, maar coaching-sessies tijdens het wandelen – daar knappen wij weer van op.
- Helemaal digiproof. Een IPhone houdt het aantal stappen* bij, dus zelfs puberdochter vindt het nu cool. Sterker: ze denkt dat wandelen helemaal alleen en speciaal is uitgevonden door… Apple.
(En o ja, Edith, je vroeg het mij al eerder, maar het stappen-appje* is die witte, met dat rode hartje).
Op Nouveau.nl deel ik regelmatig mijn favoriete wandelroutes. Laat je ons weten waar jij graag ‘stapt’? (in de ochtend dan hè): Claudia.Straatmans@Sanoma.com