Claudia blogt: "Als 50-plusser wil ik toch niet achter de geraniums?!"
Eens per vier weken tik in mijn voorwoord voor de Nouveau die dan bijna naar de drukker gaat. Terwijl ik knetterhard op mijn toetstenbord ram, zit collega Wies pruttelend mijn Oostenrijk-wandelverhaal (voor in de papieren Nouveau) te lezen .“Claudia, je leeftijd móét er echt bij. Lezeressen denke...
Eens per vier weken tik in mijn voorwoord voor de Nouveau die dan bijna naar de drukker gaat. Terwijl ik knetterhard op mijn toetstenbord ram, zit collega Wies pruttelend mijn Oostenrijk-wandelverhaal (voor in de papieren Nouveau) te lezen .
“Claudia, je leeftijd móét er echt bij. Lezeressen denken anders dat dit artikel voor jonkies is. Wie gaat er nu úren wandelen? Of paragliden? Laat staan vastgeklonken aan een zipline naar beneden.”
“Wies, doe niet zo gek. Wat ik kan, kan toch elke 51-jarige”, antwoord ik lichtjes geïrriteerd. Ik ben immers de vrouw die vroeger met gym als laatste werd gekozen, en daardoor lang dacht dat sporten niet haar ding was.
Ik wil niet achter de geraniums
Nu weet ik wel beter. Ik wil bewegen. Ik wil er op uit, en vooral niet – ik herhaal nog maar eens: niet - achter de geraniums. Zeker niet nu ik op een leeftijd ben die mijn ene oma niet eens heeft gehaald, en waarop de andere zich al bejaard voelde.
En ja, er zijn ongemakken. Zoals haargroei op plekken die ik niet kon vermoeden (dank voor de herkenning Anita Witzier), of knieën die plots gaan rimpelen, maar er is zo véél om blij van te worden.
Urenlang wandelen met vriendinnen, goede wijn kunnen én willen bekostigen, voor het eerst van je leven durven te paragliden. Dit weekend spontaan met twee vriendinnen en alle kinderen een weekendje naar Center Parcs gaan.
En nee, daar zijn we niet te nuffig voor. We houden van Center Parcs, onze dwarse pubers zijn er úren onder de pannen. Even niet gamen.
Vriendinnen dus. (En niet te vergeten mijn lieve man, ben de enige van mijn Center Parcs-clubje die niet gescheiden is).
51 jaar, en geen geranium in zicht.
Tot 14 juni!
En wat ik ook nog even kwijt wil: de verbintenis met andere vrouwen. Omdat ‘sisterhood’ mij verder heeft gebracht in het leven, en ik graag vrouwenvriendschappen wil uitdragen naar generaties onder me.
Voor mij persoonlijk is deze ‘sisterhood’ Barbara van Beukering en Sacha de Boer bellen, hen vragen of ze komen spreken op het Nouveau Matinee 14 juni, en meteen te horen krijgen: JA, ik wil.
Tot 14 juni leuke lezeressen van Nederland. En laat je geranium lekker thuis.
Lees hier alles over het Nouveau Matinee (ook dat Tommy Wieringa komt voorlezen uit eigen werk bijvoorbeeld en dat er beauty workshops zijn die je helpen met je make-up nu de huid niet altijd meer onverminderd straalt).