Alsjeblieft, stel diploma-eisen aan Kamerleden!

Het is een vraag die ik mezelf vaker stel: waarom worden er geen diploma-eisen gesteld aan mensen die met een zetel in de Tweede Kamer zitten?

De Senior Juridisch Adviseur van de Tweede Kamer moet in het bezit zijn van een afgeronde juridische academische opleiding mét ervaring.

De online communicatie-adviseur van de Tweede Kamer moet minimaal vijf jaar ervaring met professionele inzet van sociale media kunnen aantonen.

Let wel: deze mensen hebben geen zetel, ze hebben een staffunctie.

Diploma-eisen zijn er niet voor niks

Bij al dit soort functies heb je diploma's van een bepaald niveau en met een bepaalde specialisatie nodig. En terecht. Iemand met een NIMA-B opleiding (marketing) inzetten als jurist is in 99 van de 100 gevallen vragen om problemen.

In elke vacature kun je daarom lezen wat er van je gevraagd wordt qua afgeronde mbo-/hbo-/wo-opleiding, al dan niet met drie tot zes jaar ervaring. Dat is met een reden, namelijk dat je dingen sowieso aan de voorkant al weet, dat je een bepaalde denkwijze (iets met een helikopter / overview) hebt, en met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ook een bredere algemene ontwikkeling. Waarschijnlijk snap je ook nét iets beter dat zaken hoogstzelden zwart of wit zijn, meestal is het één van de 999 tinten grijs.

In de Tweede Kamer daarentegen kan bijna elke gek terecht

Je hoeft namelijk aan slechts drie schamele eisen te voldoen:

• Je moet de Nederlandse nationaliteit hebben,
• Minimaal 18 jaar oud zijn
• Niet uitgesloten zijn van het kiesrecht. Let wel: het hebben van een strafblad betekent niet automatisch dat iemand is uitgezonderd van het kiesrecht.

Er is dus weinig dat iemand tegenhoudt. Helaas. Want behalve geen aantoonbaar HBO-/WO-diploma en aantoonbare bestuurservaring, werken we ook niet met een kiesdrempel. Ergo: wij hebben in dit land tig partijen met een verwaarloosbaar aantal zetels en zelfs drie partijen met slechts één zetel.

Dus heb je de opleiding niet en wil je toch een functie waar je, niet gehinderd door enige kennis, ervaring of inzicht, het hoogste woord mag voeren? Zorg dan dat je in de Tweede Kamer komt.

Et voilà: zo heb je ineens een partij genaamd ‘BBB’. Van Caroline, let erop dat je dit correct uitspreekt, namelijk ‘Kerrolain’ anders heb je voor je het weet een motie aan je derrière hangen, van Van der Plas. Dat BBB mag je ook niet zeggen, net zomin als ‘Triple B’. Nee, het moet voluit worden uitgesproken. Want we zeggen natuurlijk ook allemaal de hele dag ‘Volkspartij voor Vrijheid en Democratie’ in plaats van VVD, en ‘Christen-Democratisch Appèl’ in plaats van CDA. 

Hoé dan?

En zo af toe komt die vraag over toelating in volle hevigheid naar boven. Zoals afgelopen dinsdag 17 augustus, toen ik op de Facebook Fanpagina van de NOS live naar het plenaire Tweede Kamerdebat over de repatriëring van mensen uit Kabul keek.

Twee van de belangrijkste (demissionair-) ministers in deze zijn Sigrid Kaag van Buitenlandse Zaken en Ank Bijleveld van Defensie. De afgelopen dagen zijn er de nodige moties ingediend en terecht ook. Dat Nederland, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk én de Verenigde Staten, kortom iedereen, zich gruwelijk verkeken heeft op de macht van, en angst voor, de Taliban moge inmiddels duidelijk zijn.

Daar past een flinke portie zelfreflectie en later, een grondige ‘what the hell happened analyse’. Maar nu, op dit moment, moet er gehandeld worden, moeten er besluiten worden genomen. En call me stupid, maar ik zie graag dat dit gebeurt door mensen die weten waar ze over praten. Dat scheelt namelijk veel onnodig gepraat, kunnen ze sneller aan het werk en hopelijk mensenlevens redden.

Helaas pindakaas...

Maar in ons land kan het dan dus zomaar gebeuren dat we ineens een Kerrolain van der Plas in de Tweede Kamer hebben zitten. Kerrolain is een absoluut groentje in deze functie. En daar is op zich niks mis mee want we zijn allemaal ergens begonnen met leren, met praktijkervaring. Je moet immers meters maken. Voor een chirurg in een levend mens gaat snijden, heeft ‘ie er al een paar duizend uur aan studie en oefenen op zitten. En zo hoort het ook!

Behálve als je in de Tweede Kamer zit. Daar kun je, bleu als een net geboren konijn, gewoon je spreektijd nemen en doen alsof je de redder en spreekbuis van ‘de gewone hardwerkende (boeren-)mens’ bent. Terwijl ze nog maar net wist waar de w.c. was in haar nieuwe werkomgeving, stond ze direct vooraan met allerlei commentaar. En veel mensen vraten, en vreten, het: 'O, een vrouw uit de praktijk! Met haar voeten in de klei! Wat goeeeeed!’ Wellicht ten overvloede: Ik hoor niet bij die groep. Leer en luister voor je begint te blaten.

De pot verwijt de ketel

Ze neemt Rutte, Kaag, De Jonge, Hoekstra en iedereen de maat terwijl ze zelf flater na flater slaat, en dat binnen vijf maanden tijd.

Gelukkig kan ze met haar éénpersoons partijtje niet veel kwaad, maar ook deze dame wordt betaald van een ieders zuur verdiend belastinggeld.

Binnen een paar weken 180 graden draaien. Kerrolain kan dat

Op 8 juli stemde ze tégen de motie om Afghaanse tolken en hun gezin naar Nederland te halen.

Op 5 augustus plaatst ze deze tweet:

Tijdens het plenair debat op 17 augustus gaat Van der Plas in gesprek met Kaag. Dat doe je via de voorzitter. Je spreekt dus in de derde persoon. Dat zijn de regels, dat is hoe het werkt. Kerrolain speelt het klaar om in drie minuten vijf keer de fout in te gaan. En weet je, dat kan. Ze is er immers nog maar kort.

Maar het passief-agressieve gedrag wat ze tentoonspreidt, dat is gewoon triest. Hierin spreekt Kerrolain de woorden: 'Ik heb natuurlijk niet uw opleiding maar ... ' en toen dacht ik dus echt: 'Nee, hád je die maar'. Want wat heeft iemand aan dit oeverloze en vooral nutteloze gestamel? Vijf minuten semantiek over het woord ‘nederigheid’. Doe dat lekker in je koffiepauze.

En de BBB deelt het notabene zelf op hun eigen YouTube-kanaal. 

Gelukkig vielen haar acties meer mensen op en wordt ze hierover na afloop bevraagd door een journalist. En dit is haar ongelooflijke reactie: “Het kan ook zijn dat ik was afgeleid of heel moe was.”

Gevolgd door deze quote: “Maar soms verandert ook ineens de volgorde. Het gaat in zo’n rap tempo. Dus het kan dat ik het vergeten ben, of moe was, of het even niet door heb gehad”.

Mijn brein denkt dan ‘Hoe is dit mógelijk?’ Vijf maanden in de Tweede Kamer en nu al dit soort opmerkingen…

En wat dacht je van deze?

Kerrolain is kandidaat geweest bij De Slimste Mens en daar ontstond een kleine discussie over D-Day, en dan specifiek de betekenis van die ‘D’. De oorspronkelijke betekenis van die D is helemaal niet 100% zeker.

De uitdrukking stamt uit het leger. Daar gebruikten ze de uitdrukking ‘The Day’, ‘Dé Dag’.  ‘the’ werd ‘D’ een verkorting dus. Láter zijn er nog andere uitdrukkingen aan gegeven. Maar m’frau Van der Plas dacht daar anders over en stak dat niet onder stoelen of banken.

Volgens haar betekende het Decision-Day. De redactie van De Slimste is dan nog zo vriendelijk om dat stuk eruit te knippen. Maar wat doet Van der Plas? Die gaat met haar grote mond bij Humberto Tan aan tafel zitten om daar luidkeels te verkondigen dat ze dat toch wel érg kinderachtig vond: ‘Want ik heb gewoon gelijk!’

Een dag later is tot haar Roy-Donders-look-a-like-harde-krullen-permanent doorgedrongen dat ze géén gelijk. ‘Ja, ik lees soms niet zo goed’. Laat die zin even inzinken. Gevolgd door: ‘Tsja, soms ben ik wat te snel’. We hebben het hier dus over een lid van de Tweede Kamer hè, iemand met een zetel (!)

En dan is De Slimste Mens natuurlijk nog niet zo erg. Dat is een spelprogramma op de televisie. Maar het is wél erg als het in de Tweede Kamer gebeurt.

Ga wat nuttigs doen

Natuurlijk kun je van mening zijn dat Van der Plas ‘tenminste de moed heeft om sorry te zeggen’. Ik vraag me vooral af wat haar toegevoegde waarde nu eigenlijk is. Want sorry op sorry op sorry, daar koopt niemand iets voor en daar heeft ook helemaal niemand iets aan.

Dus ja, van mij mogen de eisen om met een zetel in de Tweede Kamer te mogen zitten, een héél stuk worden opgeschroefd. En voer dan ook gelijk die kiesdrempel in.